Question

Cześć :) mam do rozwiązania zadanie. Daję najlepszą!!
Piszę referat na niemiecki ale proszę was o pomoc w języku polskim temat referatu to bajki.

1. historia powstania bajek (z krótką wzmianką o braciach grimm)
2. Dlaczego ludzie czytają i oglądają bajki? czy powinniśmy czytać oraz oglądać bajki? (tu ze wzmianką o akcji cała polska czyta dzieciom)
3. Moja ulubiona bajka (kopciuszek)

proszę o rozwinięcie tych punktów łącznie na jakieś 1,5 kartki A4 proszę nie pisać głupot bo zgłoszę jako błędną
Daję sporo pkt i wybieram najlepszą.
Z góry dzięki . powodzenia

Answer 1

Czytanie jest wspaniałe, uczy mnie systematyczności i porządku. Lubię wieczorem po ciężkim dniu zrelaksować się i oderwać od codziennych problemów. Moim zdaniem czytanie także wzbogaca nas, nasz umysł. Oczywiście zależy jeszcze, co czytamy. Zauważyłam, jednak, że coraz mniej książek czyta się dzieciom wciskając im ciągle to nowe gry komputerowe i bajki tylko po to żeby zająć im jakoś czas, a potem dziwi się, że nie radzą sobie w szkole i nie chcą same czytać. Rodzice powinni zadbać o to, aby dzieci czytali książki, bo potem trudno to samemu odbudować i zwalczyć. Zachęcam z całego serca rodziców, aby czytali dziecku książki, i nie bagatelizowali problemu. Skoro dorośli nie potrafią być odpowiedzialni za dziecko to jak dziecko ma się nauczyć tej odpowiedzialności w przyszłości za siebie.

Pierwsze bajki w historii literatury Grecy przypisywali Ezopowi (VI w. p.n.e.). Późniejsi badacze odkrywali kolejnych "twórców gatunku" w Indiach, czy też na obszarze kultur arabskich. Inne badania dowiodły, że geneza bajki wiąże się z kulturą ludową. Kolejna hipoteza mówi o ścisłym związku bajki z przysłowiem.
Bajki Ezopa były to zwięzłe powiastki prozą o zwierzętach, reprezentujących charaktery i postawy ludzkie w konwencjonalnych sytuacjach. W starożytności utwory te były lekturą podstawową, wykorzystywaną w dydaktyce. Kolejni poeci: rzymski Fedrus i grecki Babrios również tworzyli bajki. Nowe podziały biorą pod uwagę sposób konstrukcji i stopień rozbudowania obrazu świata przedstawionego.
Do najstarszych bajek należą także bajki buddyjskie dzatakazwane niektóre z nich pochodzą sprzed prawie 2500 lat.

Moją ulubiona bajką jest Kopciuszek.
- Dziewczyna zwana Kopciuszkiem, półsierota, prześladowana przez macochę i przyrodnie siostry, jest wykorzystywana w roli służącej.
- Macocha i przyrodnie siostry jadą na bal u księcia, zostawiając Kopciuszka w domu.
- Zjawia się dobra wróżka, która dostarcza odpowiednie stroje i karocę, dzięki którym
- Kopciuszek może pojechać na bal do księcia, jednak musi wrócić do domu przed północą.
- Kopciuszek na balu oczarowuje księcia.
- Kopciuszek w ostatniej chwili ucieka z balu, gubiąc pantofelek. Stroje i karoca znikają.
- Książę urządza poszukiwania Kopciuszka w całym kraju, sprawdzając, na którą dziewczynę będzie pasował pantofelek (uszyty na bardzo drobną stopę). W końcu trafia do domu macochy.
- Macocha i przyrodnie siostry Kopciuszka przymierzają pantofelek, który jednak nie pasuje. Kiedy książę chce już wyjść, zauważa Kopciuszka i pomimo protestów macochy postanawia założyć pantofelek Kopciuszkowi.
- Pantofelek pasuje.
- Książę i Kopciuszek żyją długo i szczęśliwie.
- Ewentualnie scena zemsty na macosze i przyrodnich siostrach.

Answer 2

Ten gatunek literacki znany był już w starożytności. Może mieć formę rozbudowaną, narracyjną lub zwięzłą, epigramatyczną. Pierwsi znani bajkopisarze to: Ezop (VI w. p.n.e.), Fedrus (II w. p.n.e.). Do najstarszych bajek należą także bajki buddyjskie zwane dżataka, niektóre z nich pochodzą sprzed prawie 2500 lat.
Bracia Grimm zasłynęli przede wszystkim jako zbieracze i wydawcy niemieckich baśni ludowych Kinder- und Hausmarchen (1812-15), tłumaczonych na wiele języków; pierwsze wydanie polskie: Baśnie dla dzieci i młodzieży (1895).
Do najpopularniejszych baśni z tego zbioru należą: Kopciuszek, O dzielnym krawczyku, O wilku i siedmiu koźlątkach, Muzykanci z Bremy, Paluszek, Śpiąca królewna, Jaś i Małgosia, Pani Zamieć, Czerwony Kapturek i Królewna Śnieżka.






2)
DLACZEGO CZYTAMY??
Podstawowy kanon komunikacji międzyludzkiej oparty jest na słowie, gdyż to właśnie ono poprzez odwołanie się do świadomości jest podstawą naszego myślenia. W konfrontacji książki, opartej na słowie, z przekazem telewizyjnym, bazującym na obrazie, język okazuje się bardziej uniwersalny. Dzięki niemu możemy wyrazić zarówno wydarzenia zewnętrzne, jak również przeżycia wewnętrzne, zjawiska świata materialnego i niematerialnego. Ludzie są istotami myślącymi, bo operują słowem, a nie dlatego, że widzą. Zwierzęta również widzą, lecz nie myślą. Uczucia i myśli docierające do naszej świadomości za pomocą słów nie mają odpowiednika w prostych symbolach wizualnych. Doświadczenie pokazuje, że osoby, które zerwały z cywilizacją słowa, rzadko mają swoje zdanie, idą za tłumem, a samodzielne myślenie ich męczy.Telewizja nie pozwala nam na samodzielne myślenie. Niczego nie musimy sobie wyobrażać czy dochodzić do czegoś drogą naturalnej refleksji. Wszystko mamy podane: zarówno scenerię, mimikę, jak i ton głosu. Czytając mamy dużo więcej swobody. Sami obsadzamy role, obmyślamy tło i kierujemy akcją. Każdy szczegół wygląda tak, jak zechcemy. Dobra książka porusza i ożywia umysł.W Telewizji bardzo dużo informacji jest przekazywanych w niezwykle krótkim czasie, co nie pozwala na zapamiętanie czy choćby przemyślenie ich wszystkich. W ten sposób telewidz uczy się skupiania uwagi na krótką chwilę, a jego myśl staje się bardziej impulsywna niż refleksyjna (niektóre badania wskazują nawet na związek między nadmiernym oglądaniem telewizji a pochopnym podejmowaniem decyzji i niecierpliwością). Inaczej jest z czytaniem, w trakcie którego przetwarzanie informacji zachodzi w świadomości, a więc przebiega wolniej. Odwracając kartki, wchodzimy stopniowo w mechanizm narracji. Krok po kroku staramy się zrozumieć książkę. Tempo zależy od nas. Do pewnych rzeczy można w każdej chwili wrócić, najistotniejsze można sobie zaznaczyć. Można powiedzieć, że czytanie jednocześnie wymaga oraz uczy cierpliwości. Oglądanie telewizji jest natomiast tak banalnym zajęciem, że nie stwierdzono jeszcze u nikogo niezdolności do jej oglądania.Czytanie jednocześnie wymaga zdolności językowych, jak i je rozwija, ponieważ jest nierozłącznie związane z mówieniem i pisaniem. Tych, którzy nie czytają nic albo niewiele, bardzo łatwo poznać. Zdradzają się częstym używaniem zwrotów typu: "No wiesz, o co mi chodzi", "No... tego. ..". Zacinają się, stękają, zastępują słowa gestami lub imitują dźwięki. Ocenę ludzi i przedmiotów ograniczają do przymiotnika "fajny" lub "super".LUDZIE OGLADAJ BAJKI BO ŁATWIEJ JE ZROZUMIEC,POZNAC POSTACIE,WYGLAD,OTOCZENIE NIEKTORZY BO IM SIE NIE chce ksiazek czytac.


Literatura dla dzieci niesie ogromny ładunek emocjonalny oraz wiele różnorodnych treści, które nie zawsze są zrozumiałe, gdy dziecko samo ogląda bajkę i nie może wyjaśnić powstających wątpliwości. Środki audiowizualne są wygodne, bo wypełniają dziecku czas, nie angażują dorosłych, ale czy mogą zastąpić tradycyjny sposób kontaktu z dziecięcą literaturą ? Aby uniknąć wyżej wspomnianego uzależnienia oraz przywrócić naturalną potrzebę kontaktu z książką w domu rodzinnym oraz w różnorodnych placówkach edukacyjno – opiekuńczo – wychowawczych trzeba wrócić do tradycyjnego sposobu propagowania literatury dla dzieci. Małe dzieci, które nie opanowały jeszcze sztuki czytania, tekst literacki poznają poprzez żywe słowo "niesione" przez człowieka dorosłego. Stąd jakże ważna jest "czystość" naszego języka i kultura słowa. Wymaga to starannej artykulacji dźwięków mowy, umiejętnego stosowania akcentu, pauzy, zmiany wysokości tonu, siły głosu, tempa. Za pomocą słowa "malujemy obrazy" w wyobraźni małego słuchacza.

Dlaczego warto czytać? To pytanie ma wiele odpowiedzi. Książki poszerzają nasz horyzont myślowy, uczą, bawią, ale mogą też szkodzić.Potrafią ograniczyć człowiekowi horyzont. Tworzą kastę ludzi, których ja nazywam "starymi końmi z klapkami na oczach",którzy nie widzą innego źródła rozwoju człowieka jak książka. Ja też spędzam wiele godzin przy książkach, lecz nie uważam, że że telewizja, czy komputer są bezsensowną stratą czasu. Cytując Madzie:\"Otóż dla wielu osób zajęciem bardziej ambitnym jest oglądanie telewizji, czy bezsensowne przesiadywanie przed komputerem (nie mając celu młodzież potrafi przesiedzieć ok. 5 godzin bezczynnie). Madziu a skąd wiesz co oni chcą osiągnąć. Może oni właśnie w ten sposób czytają? W końcu to nie litery tworzą najstarszy język na ziemi, a nasze ciało. Każdy nasz gest to jedno słowo, a może nawet całe zdanie. Ci siedzący przed telewizorem może próbują wyczytać coś z ruchu na ekranie. Madziu skąd ty wiesz że ci co siedzą pięć godzin przed monitorem robią to bez sensu. Ja znam dużo ludzi którzy wykorzystują komputer do zdobywania wiedzy. A najlepszym przykładem jest moja siostra, która potrafi spędzić dwadzieścia pięć godzin na dobę przed monitorem... czytając opowiadania i to nie tylko w języku polskim, a książek nie czyta prawie w ogóle. No chyba, że musi coś przeczytać do szkoły.

Ja osobiście uważam, że każdy z nas powinien oglądać bajki, są one ciekawe i wiele uczą. Co najważniejsze, bajki zawsze mają szczęśliwe zakończenie, to mi się w nich bardzo podoba, ponieważ nie muszę się martwić o zakończenie, wiem, że będzie ono dobre. Mam nadzieję, że każdy z was już doskonale wie, że bajki przeznaczone są dla każdego z nas i, że naprawdę nie należy się ich wstydzić, każdy z nas może je oglądać, oprócz tego, uważam, że wręcz powinniśmy oglądać bajki, ponieważ to właśnie one pozwalają nam odreagować od codzienności.


moja ulubiona bajka jest kopciuszek.
opiadania o młodej dziewczynie żyła sobie bardzo szczęsliwa rodzina. Ojciec z matką bardzo kochali swoją jedyną małą córeczke.Ich dom był pełen radości i zabawy.Dopóki matka Kopciuszka nie zachorowała i potygodniu nieumarła.Ich dom pogrążył się w smutku i żalu.Kopciuszek zamkną się w sobie ,prawie niewychodziła z domu.Aż do dnia w którym ojciec przyprowadził do domu wdowe z dwiema córkami.Ożenił się z nią .Pogrążył się w smutku, rozpaczy i zmarł.Kopciuszek został sam z wdową i jej córami.One trzy traktowały ją jak służącą.Kopciuszek sprzątał po wszystkich,a one jej rozkazywały.Któregoś dnia doszła do nich wieść o balu Księcia w którym zostanie wybrana jego wybranka.Wszystkie panie zostały zaproszone.Wdowa odrazu powiedziała ,że pójdzie z dwiema córkami ,a Kopciuszek uszyje im suknie.Ona zaś też chciała iść lecz macoch się niezgodziła.Gdy wszyscy poszli Kopciuszek zobaczył wróżke.Ona powiedziała ,że wyczruje karoce i suknie w której dziewczyna pójdzie na bal.Tak sie stało z małych myszek wyczarowała konie,a z dyni karoce.Ale ostrzegła dziewczyne ,że czar pryśnie o północy.I wszystko bendzie tak jak było wcześniej.Kopciuszek poszła na bal ,ale wiedziała ,że książe niezwróci na nią uwagi.Zaś on poprosił ją do tańca i zakochałi się w sobie.Dziewczyna słysząc zegar wybijający godzine 12 uciekła gubiąc na schodach pantofelek.Książe postanowił ją odszkać.I kazał swojemu podwładnemu aby szukał kobiety na którą pasuje ten bucik.Gdy przyszedł do domu wdowy jej córki odrazu przymierzyły go i dla jednej był za mały,a dla drugiej za duży.Ale podwłądny księcia ujżał Kopciuszka i powiedział, aby przymierzyła pantofelek .Ona go założyła i pasował.Po chwili wyciągneła drugi pantofelek i wszystko było jasne ,że to jest ona.Macocha i jej córki były zdziwione i złe.Książe poślubił Kopciuszka i żyli długo i szczęśliwie.




pzdr