Contoh drama untuk 8 orang tentang menghormati orang tua
azachranys
PERCAKAPAN TENTANG CARA MENGHORMATI ORANG TUA Ibu : “Uhuk... uhuk...”. Murni : “Ibuk ki iso meneng po ra? Aku sek sinau ki lo!”. Ibu : “Hoalah nduk, ibuk ki sakit watuk”. Murni : “Lek watuk yo neng dokter to! Mbrebeki uwong ae!”. Bapak : “Enek opo to iki kok ramemen teko njobo, isin karotonggo”. Murni : “Bojomu iki lo pak mbrebeki uwong ae!”. Bapak : “Huss!, Omong karo wong tuek ki gak oleh mbentak-mbentak ngono kui!, Ayo nyuwun ngapuro neng ibuk”. Murni : “Gah!, Ibuk sing salah kudune ibuk sing nyuwun ngapuro karo aku”. (mlaku ngaleh) Bapak : “Astagfirullah...., anak e sopo iki”. Ibu : “Wis pak, sabar mawon”. Bapak : “Iyo buk”. Sesuk esuk e Murni bengak bengok nggolek i sepatune sing ora ketemu. Murni : “Bapak, ibuk sepatuku nyandi?”. Ibu : “Lha sing ndekek dekingi sopo?. Sing sekolah kan awakmu mur, duduk ibuk”. Murni : “Pokoke ibuk kudu nggoleki sampek ketemu!”. Dumadakan bapak teko. Bapak : “Mur!, Siti karo Karjo wis marani ki lo!”. Murni : “Buk sepatune gowonen rene!. Bapak, endi sangune?”. Bapak : “Bapak gak nduwe duwit nduk !”. Murni : “Bapak ki kewajibane kudu nggolek duwit sing akeh kanggo anak anak e!”. Ibu : “Iki nduk sepatumu”. Murni : “Alah kesuen!. Jo, ti, ayo budal”. Murni, Siti lan Karjo mlaku tumuju neng sekolahan. Neng ndalan cah telu kuwi guneman. Siti : “Mur murni, kowe gak oleh khayal marang bapak ibumu.” Murni : “Sak sirku to urip uripku nyapo kowe bingung”. Karjo : “Anak durhaka kowe mur!, Ayo ti ditinggal ngaleh ae cah durhaka iki!”. Murni : “Yo ra konco kowe!”. Karjo lan Siti mlaku ninggalake Murni. Teko sekolahan bel muni, kabeh murid mlebu neng njero kelas. Bu guru : “Cah ayo ditakne PR e !, Sing ora ngerjakne maju”. Murni langsung maju amarga ora nggarap PR. Bu guru : “Nyapo mur ora ngerjakne PR?”. Murni : “Wonten gangguan bu!”. Bu guru : “Alasan ae!, gangguan opo?”. Murni : “Ibuk niku watuk watuk mawon bu?”. Siti : “Murni niku gawene mbentak mbentak wong tuane lo bu!”. Bu guru : “Opo iyo mur?”. Murni : “Eeeengih”. Bu guru : “Engko bar pelajaran Murni melu Bu guru nyang kantor”. Murni : “Nggih bu!”. Pelajaran wis sampe Murni dipanggil guru neng kantor. Murni : “Wonten nopo bu?”. Bu guru : “Lungguh kene !. Mur, opo bener kowe mbentaki ibukmu!”. Murni : “Eeeenggih”. Bu guru : “Ngono kuwi ki gak oleh lo mur, marang wong tua ki gak oleh koyo ngono!”. Murni : “Inggih bu”. Bu guru : “Sok neh ojo tak baleni neh”. Telpon ning kantor muni, kring...kring...kring. Pak guru ngangkat telpon. Pak guru : “Assalamualaikum Wr.Wb”. Bapak : “Waalaikumsalam Wr.Wb”. Pak guru : “Wonten nopo pak?”. Bapak : “Murni dikengken dateng rumah sakit angsal?”. Pak guru : “Angsal mawon, wonten nopo pak?”. Bapak : “Ibuk e mlebet rumah sakit”. Pak guru : “Oooo. Inggih pak”. Murni kalian pak guru tindak dateng rumah sakit Murni : “Pak ibuk endi?”. Pak guru : “Husss. Boso ning wong tua !”. Murni : “Bapak ibuk pundi ?”. Bapak : “Ning njero”. GRODOOOOKKK. Dokter mbukak lawang. Murni : “Pripun bu keadaannipun ibuk ?”. Dokter : “Ibuk gadah penyakit jantung”. Bapak : “Asstagfirullah”. Ibuk bengak bengok neng jero kamar. Ibu : “Bapak bapak”. Kabeh mlayu ning njero kamar. Ibu : “Pak jogenen omah karo murni, aku wis ora kuat”. Dokter : “Inalillahi wainnalillahi roji’un”. Murni : “Ibuk ibuk”.(karo nangis) Bapak : “Sabar”. Ning kuburan Murni : “Bapak aku minta maaf”. Bapak : “Yo nduk”.
1 votes
Thanks 1