Idee nowej sztuki realizował głównie A. Mickiewicz, zaś obok niego tworzyli Antoni Malczewski i Seweryn Goszczyński. Młodzi twórcy krystalizują swój program, piszą utwory przesycone baśniowością oraz uczuciowością. Powstają takie dzieła jak: Grażyna, Sonety krymskie, Konrad Wallenrod, II i IV cz. Dziadów Mickiewicza, Maria Malczewskiego, Zamek kaniowski Goszczyńskiego. ata 1830-1848 to dojrzała faza romantyzmu. Wyznaczają ją dwa ważne wydarzenia: powstanie listopadowe i Wiosna Ludów. Jest to okres Wielkiej Emigracji, gdy polska inteligencja masowo opuszcza kraj w obawie przed represjami zaborców, a ośrodki kultury polskiej tworzą się w Europie Zachodniej. W tym okresie ukazują się najwybitniejsze dzieła Mickiewicza, Słowackiego, Krasińskiego. Pojawia się jednocześnie nowy talent, spóźniony wobec starszego pokolenia romantyk, Cyprian Kamil Norwid. Swoje powieści historyczne pisze J.I. Kraszewski. Rok 1863 to wybuch powstania styczniowego, jego klęski i utraty nadziei na wyzwolenie kraju; jednocześnie to umowna data końcowa polskiego romantyzmu.
Idee nowej sztuki realizował głównie A. Mickiewicz, zaś obok niego tworzyli Antoni Malczewski i Seweryn Goszczyński. Młodzi twórcy krystalizują swój program, piszą utwory przesycone baśniowością oraz uczuciowością. Powstają takie dzieła jak: Grażyna, Sonety krymskie, Konrad Wallenrod, II i IV cz. Dziadów Mickiewicza, Maria Malczewskiego, Zamek kaniowski Goszczyńskiego. ata 1830-1848 to dojrzała faza romantyzmu. Wyznaczają ją dwa ważne wydarzenia: powstanie listopadowe i Wiosna Ludów. Jest to okres Wielkiej Emigracji, gdy polska inteligencja masowo opuszcza kraj w obawie przed represjami zaborców, a ośrodki kultury polskiej tworzą się w Europie Zachodniej. W tym okresie ukazują się najwybitniejsze dzieła Mickiewicza, Słowackiego, Krasińskiego. Pojawia się jednocześnie nowy talent, spóźniony wobec starszego pokolenia romantyk, Cyprian Kamil Norwid. Swoje powieści historyczne pisze J.I. Kraszewski. Rok 1863 to wybuch powstania styczniowego, jego klęski i utraty nadziei na wyzwolenie kraju; jednocześnie to umowna data końcowa polskiego romantyzmu.