Ignacy Krasicki to jeden z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej literatury oświeceniowej. Okrzyknięty „królem poetów”, był wybitnym przedstawicielem nurtu klasycystycznego. Zgodnie z jego założeniami Krasicki tworzył prace mające za zadanie „bawić – uczyć”. Autor wymyka się tonowi moralizowania i potępiania ludzkiego zła, wyśmiewając je. W tym celu poeta-biskup sięga do gatunków znanych z antyku, wykorzystując elementy karykatury, parodii i groteski. Należy do nich:
poezja satyryczna, alegoria, poezja epicka.
Z pozoru banalne i zabawne prace Krasickiego przekazują gorzką prawdę o ludzkim złu. Sam poeta stał się surowym sędzią polskiego społeczeństwa oświeceniowego.
Satyra to gatunek literacki, którego korzenie sięgają starożytności. Pokazuje szkodliwe elementy rzeczywistości jasno zarysowane, często nawet przerysowane. Pokazuje świat w zniekształconym lustrze parodii. Celem jego ataków są określone typy społeczeństwa, przedstawiciele określonych klas, a czasem nawet konkretni ludzie. Poprzez komiczny szum satyryczny autor potępia i kpi ze zła i irracjonalnego zachowania ludzi.
W swoim satyrycznym Pijany Krasicki wskazuje na zło nadużywania alkoholu. Maluje portret pijaka, który stracił przyjaciół, fortunę i przez swój nałóg uwikłany jest w bezsensowne kłótnie. Szlachcic jest opisany widząc katastrofalne skutki picia zbyt dużej ilości alkoholu, jednak nie może i nie chce walczyć ze swoją słabością. W "Pijanym" Krasicki chwali też trzeźwość, dzięki której człowiek może się rozwijać, pomnażać majątek, zyskać sympatię i szacunek otoczenia.
Verified answer
Odpowiedź:
Ignacy Krasicki to jeden z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej literatury oświeceniowej. Okrzyknięty „królem poetów”, był wybitnym przedstawicielem nurtu klasycystycznego. Zgodnie z jego założeniami Krasicki tworzył prace mające za zadanie „bawić – uczyć”. Autor wymyka się tonowi moralizowania i potępiania ludzkiego zła, wyśmiewając je. W tym celu poeta-biskup sięga do gatunków znanych z antyku, wykorzystując elementy karykatury, parodii i groteski. Należy do nich:
poezja satyryczna, alegoria, poezja epicka.
Z pozoru banalne i zabawne prace Krasickiego przekazują gorzką prawdę o ludzkim złu. Sam poeta stał się surowym sędzią polskiego społeczeństwa oświeceniowego.
Satyra to gatunek literacki, którego korzenie sięgają starożytności. Pokazuje szkodliwe elementy rzeczywistości jasno zarysowane, często nawet przerysowane. Pokazuje świat w zniekształconym lustrze parodii. Celem jego ataków są określone typy społeczeństwa, przedstawiciele określonych klas, a czasem nawet konkretni ludzie. Poprzez komiczny szum satyryczny autor potępia i kpi ze zła i irracjonalnego zachowania ludzi.
W swoim satyrycznym Pijany Krasicki wskazuje na zło nadużywania alkoholu. Maluje portret pijaka, który stracił przyjaciół, fortunę i przez swój nałóg uwikłany jest w bezsensowne kłótnie. Szlachcic jest opisany widząc katastrofalne skutki picia zbyt dużej ilości alkoholu, jednak nie może i nie chce walczyć ze swoją słabością. W "Pijanym" Krasicki chwali też trzeźwość, dzięki której człowiek może się rozwijać, pomnażać majątek, zyskać sympatię i szacunek otoczenia.