Ciało nie dostaje przyspieszenia. Nie działa na nie stała niezrównoważona siła,(zgodnie z II zasadą dynamiki Newtona). Działające siły na to ciało tzn. siła sprawiająca ruch Fs i siła tarcia , równoważą się.
Ciało może pozostać w spoczynku ewentualnie zsuwać się ruchem jednostajnym. Duży wpływ na tę sytuację odgrywa współczynnik tarcia [f]. Jest to wielkość fizyczna bezwymiarowa , która przyjmuje wartości 0<f<(=)1. Określa ona "chropowatość powierzchni.
Siłę tarcia możemy określić wzorem ; T=Nf , jeżeli przyjmiemy ,że siła nacisku N=mg , wzór przyjmuje postać :
T=mgf - gdzie g-przyspieszenie grawitacyjne =9,81[m/s2], do obliczeń możemy przyjąć g=10[m/s2].
W przypadku brył obrotowych mamy do czynienia z dwoma ruchami ; posuwistym i obrotowym. Ciało może poruszać się zarówno ruchem jednostajnym jak i obrotowym. Opiszmy równania ruch z II prawa Newtona
1. Ruch posuwisty
m*a = Fs - Ft
a - przyspieszenie liniowe , Fs - siła zsuwająca (dla równi składowa siły ciężkości) ; Ft - siła tarcia
2. Ruch obrotowy
I*e = Fo * r
I - moment bezwładności względem osi (punktu) obrotu ; e - przyspieszenie kątowe ; Fo - siła powodująca oruch obrotowy (dla równi siła tarcia) ; r - promień obrotu
W ogólnym przypadku - ruch z poślizgiem droga wynikająca z ruchu posuwistego jest większa od drogi wynikającej z ruchu obrotowego.
Dla ruchu jednostajnie zmiennego posuwistego droga S
S = Vo*t + a*t*t/2
Vo - prędkość liniowa początkowa ; a - przyspieszenie liniowe
Dla ruchu jednostajnie zmiennego obrotowego droga, a właściwie kąt alfa
alfa = wo*t + e*t*t/2
wo - prędkość kątowa początkowa ; e - przyspieszenie kątowe
Ruch z poślizgiem gdy
S > alfa*r
Bez poślizgu gdy
S = alfa*r
co prowadzi do zależności
a = e*r
Ponieważ wartości liniowe otrzymujemy z odpowiadających im kątowych mnożąc je przez r
Odp.
Ciało nie dostaje przyspieszenia. Nie działa na nie stała niezrównoważona siła,(zgodnie z II zasadą dynamiki Newtona). Działające siły na to ciało tzn. siła sprawiająca ruch Fs i siła tarcia , równoważą się.
Ciało może pozostać w spoczynku ewentualnie zsuwać się ruchem jednostajnym. Duży wpływ na tę sytuację odgrywa współczynnik tarcia [f]. Jest to wielkość fizyczna bezwymiarowa , która przyjmuje wartości 0<f<(=)1. Określa ona "chropowatość powierzchni.
Siłę tarcia możemy określić wzorem ; T=Nf , jeżeli przyjmiemy ,że siła nacisku N=mg , wzór przyjmuje postać :
T=mgf - gdzie g-przyspieszenie grawitacyjne =9,81[m/s2], do obliczeń możemy przyjąć g=10[m/s2].
W przypadku brył obrotowych mamy do czynienia z dwoma ruchami ; posuwistym i obrotowym. Ciało może poruszać się zarówno ruchem jednostajnym jak i obrotowym. Opiszmy równania ruch z II prawa Newtona
1. Ruch posuwisty
m*a = Fs - Ft
a - przyspieszenie liniowe , Fs - siła zsuwająca (dla równi składowa siły ciężkości) ; Ft - siła tarcia
2. Ruch obrotowy
I*e = Fo * r
I - moment bezwładności względem osi (punktu) obrotu ; e - przyspieszenie kątowe ; Fo - siła powodująca oruch obrotowy (dla równi siła tarcia) ; r - promień obrotu
W ogólnym przypadku - ruch z poślizgiem droga wynikająca z ruchu posuwistego jest większa od drogi wynikającej z ruchu obrotowego.
Dla ruchu jednostajnie zmiennego posuwistego droga S
S = Vo*t + a*t*t/2
Vo - prędkość liniowa początkowa ; a - przyspieszenie liniowe
Dla ruchu jednostajnie zmiennego obrotowego droga, a właściwie kąt alfa
alfa = wo*t + e*t*t/2
wo - prędkość kątowa początkowa ; e - przyspieszenie kątowe
Ruch z poślizgiem gdy
S > alfa*r
Bez poślizgu gdy
S = alfa*r
co prowadzi do zależności
a = e*r
Ponieważ wartości liniowe otrzymujemy z odpowiadających im kątowych mnożąc je przez r
S = alfa*r
V = w*r
a = e*r