Patriota często uważam, że to bardzo wielkie i znaczące słowa. Jak wiele słowników i encyklopedii podaje, patriotyzm to umiłowanie ojczyzny. Dla mnie wyraz ten oznacza zarówno umiłowanie ojczyzny, ale także walkę w jej obronie i szanowanie rodaków oraz dóbr państwowych. Dawny patriotyzm różni się od współczesnego. Dziś trudno nam nazywać się patriotami, ponieważ wielu ludzi staje się kosmopolitami. Dawniej patriotą nazywany był człowiek, który gotowy był oddać własne życie dla dobra swej ojczyzny. Osoba ta potrafiła zawsze walczyć o ojczyznę, za naród i za nie poświęcić swoje życie. Tym mianem również nazywały się, bądź nazywane były osoby, które wyemigrowały z Polski. Wielkimi patriotami przedstawianymi nam przez nauczycieli, rodziców i rodaków byli: królowie (Stanisław August Poniatowski), generałowie (Henryk Dąbrowski, Józef Piłsudski), artyści (Adam Mickiewicz, Henryk Sienkiewicz, Juliusz Słowacki, Jan Matejko, Wisława Szymborska), Jan Paweł II, bohaterowie książek (Kordian - „Kordian”, Gustaw, Konrad - „Dziady”, Andrzej Kmicic-Babinicz - „Potop”) i wiele innych. Dzisiejszy patriotyzm objawia się inaczej. Można go podzielić na bierny i czynny. Ten pierwszy raczej trudno nazwać patriotyzmem. Siedząc na fotelu przed telewizorem nie możemy nazywać się patriotami, gdyż nic dobrego dla własnego kraju nie czynimy. Również takimi osobami nie są niektórzy kibice, którzy dumnie maszerują na stadion z polską flagą, a zaraz po meczu wdają się w bójki i spory bezczeszcząc własne imię i ojczyznę. Drugi odznacza się czynnym udziałem w życiu narodu i państwa. Osoba ta potrafi szanować innych rodaków i dobra państwowe. Jest również wzorem do naśladowania i daje przykład innym często młodym ludziom. Nauczanie, przytaczanie historii i literatury polskiej również można nazwać umiłowaniem ojczyzny. Tacy ludzie zdają sobie sprawę, że my młodzi ludzie potrzebujemy ukierunkowania i starają się jak najlepiej nam w tym pomóc. Przykładami polskich współczesnych patriotów są: Jan Paweł II, Wisława Szymborska, ks. Jan Twardowski, Lech Wałęsa i inni. Czy dzisiejsi Polacy są patriotami? To dość trudne pytanie. Kiedyś oczywiste było, że osoby czynnie biorące udział w życiu narodu, broniącym ojczyzny i jej dobra można nazwać patriotami. Jan Paweł II pisze o patriotyzmie: „ Jeśli pytamy o miejsce patriotyzmu w dekalogu, to odpowiedź jest jednoznaczna. Wschodzi on w zakres czwartego przykazania, które zobowiązuje nas aby czcić ojca i matkę. Mamy czcić rodziców, gdyż oni reprezentują wobec nas Boga Stwórcę. Patriotyzm zawiera w sobie taką postawę wewnątrz w odniesieniu do ojczyzny, która dla każdego prawdziwie jest matką. Patriotyzm oznacza umiłowanie tego co ojczyste. Ojczyzna jest dobrem wspólnym wszystkich obywateli i jako taka jest też wielkim obowiązkiem.” . Dzisiejsze umiłowanie własnego państwa objawia się szacunkiem dla godła, hymnu, kultury, tradycji, języka polskiego i historii. Szacunek do języka w obecnych czasach jest bardzo ważny. Wielu młodych ludzi okalecza język polski poprzez wtrącanie do niego obcych wyrazów, pochodzących z innego języka. Również używanie wulgaryzmów jest „ciosem” dla języka ojczystego. Przejawem patriotyzmu jest również uczestniczenie w wyborach. To dzięki nim możemy budować nasze państwo politycznie. Święta narodowe dawniej były bardziej ważne dla ludzi. Każdy wywieszał flagi i uczestniczył w pochodach. Dzisiaj, niestety, coraz mniej widzi się flag wywieszonych podczas uroczystości narodowych.
Patriota często uważam, że to bardzo wielkie i znaczące słowa. Jak wiele słowników i encyklopedii podaje, patriotyzm to umiłowanie ojczyzny. Dla mnie wyraz ten oznacza zarówno umiłowanie ojczyzny, ale także walkę w jej obronie i szanowanie rodaków oraz dóbr państwowych. Dawny patriotyzm różni się od współczesnego. Dziś trudno nam nazywać się patriotami, ponieważ wielu ludzi staje się kosmopolitami.
Dawniej patriotą nazywany był człowiek, który gotowy był oddać własne życie dla dobra swej ojczyzny. Osoba ta potrafiła zawsze walczyć o ojczyznę, za naród i za nie poświęcić swoje życie. Tym mianem również nazywały się, bądź nazywane były osoby, które wyemigrowały z Polski. Wielkimi patriotami przedstawianymi nam przez nauczycieli, rodziców i rodaków byli: królowie (Stanisław August Poniatowski), generałowie (Henryk Dąbrowski, Józef Piłsudski), artyści (Adam Mickiewicz, Henryk Sienkiewicz, Juliusz Słowacki, Jan Matejko, Wisława Szymborska), Jan Paweł II, bohaterowie książek (Kordian - „Kordian”, Gustaw, Konrad - „Dziady”, Andrzej Kmicic-Babinicz - „Potop”) i wiele innych.
Dzisiejszy patriotyzm objawia się inaczej. Można go podzielić na bierny i czynny. Ten pierwszy raczej trudno nazwać patriotyzmem. Siedząc na fotelu przed telewizorem nie możemy nazywać się patriotami, gdyż nic dobrego dla własnego kraju nie czynimy. Również takimi osobami nie są niektórzy kibice, którzy dumnie maszerują na stadion z polską flagą, a zaraz po meczu wdają się w bójki i spory bezczeszcząc własne imię i ojczyznę. Drugi odznacza się czynnym udziałem w życiu narodu i państwa. Osoba ta potrafi szanować innych rodaków i dobra państwowe. Jest również wzorem do naśladowania i daje przykład innym często młodym ludziom. Nauczanie, przytaczanie historii i literatury polskiej również można nazwać umiłowaniem ojczyzny. Tacy ludzie zdają sobie sprawę, że my młodzi ludzie potrzebujemy ukierunkowania i starają się jak najlepiej nam w tym pomóc. Przykładami polskich współczesnych patriotów są: Jan Paweł II, Wisława Szymborska, ks. Jan Twardowski, Lech Wałęsa i inni.
Czy dzisiejsi Polacy są patriotami? To dość trudne pytanie. Kiedyś oczywiste było, że osoby czynnie biorące udział w życiu narodu, broniącym ojczyzny i jej dobra można nazwać patriotami. Jan Paweł II pisze o patriotyzmie:
„ Jeśli pytamy o miejsce patriotyzmu w dekalogu, to odpowiedź jest jednoznaczna. Wschodzi on w zakres czwartego przykazania, które zobowiązuje nas aby czcić ojca i matkę. Mamy czcić rodziców, gdyż oni reprezentują wobec nas Boga Stwórcę. Patriotyzm zawiera w sobie taką postawę wewnątrz w odniesieniu do ojczyzny, która dla każdego prawdziwie jest matką. Patriotyzm oznacza umiłowanie tego co ojczyste. Ojczyzna jest dobrem wspólnym wszystkich obywateli i jako taka jest też wielkim obowiązkiem.” .
Dzisiejsze umiłowanie własnego państwa objawia się szacunkiem dla godła, hymnu, kultury, tradycji, języka polskiego i historii. Szacunek do języka w obecnych czasach jest bardzo ważny. Wielu młodych ludzi okalecza język polski poprzez wtrącanie do niego obcych wyrazów, pochodzących z innego języka. Również używanie wulgaryzmów jest „ciosem” dla języka ojczystego. Przejawem patriotyzmu jest również uczestniczenie w wyborach. To dzięki nim możemy budować nasze państwo politycznie. Święta narodowe dawniej były bardziej ważne dla ludzi. Każdy wywieszał flagi i uczestniczył w pochodach. Dzisiaj, niestety, coraz mniej widzi się flag wywieszonych podczas uroczystości narodowych.