98martynka98
Farmakoterapia Krajowe surowce rooelinne w leczeniu cukrzycy Natura niełatwo poddaje się leczniczej korekcie dokonywanej przez człowieka. Na drodze do pełnego wyleczenia cukrzycy przebyto jednak ogromny dystans. Zmniejszają go znacznie leki roślinne, których rola w terapii wspomagającej cukrzycy, nieustannie wzrasta wraz z rozwojem wiedzy. Borówka czernica (Vaccinium myrtillus L.) Liść borówki (Myrtilli folium) zawiera garbniki katechinowe (0,8–6,7%), flawonoidy, irydoidy, triterpeny, sole mineralne, w tym ok. 9 mg/kg związków chromu, ślady arbutyny i hydrochinonu, kwasy organiczne oraz glukokininę – neomyrt ylinę, która jest glukozydem kwasu galusowego. Owoce borówki czernicy zawierają garbniki (5–12%), antocyjanozydy, flawonoidy, irydoidy, triterpeny, kwasy organiczne oraz witaminy. Surowiec jest od dawna wykorzystywany w medycynie ludowej do leczenia cukrzycy. Potwierdziły to badania zapoczątkowane już w latach 20 - tych ubiegłego wieku. Jako substancje czynne wpływające na stężenie cukru we krwi, wymieniane są: neomyrtylina i jony chromu. Ponadto surowiec obniża stężenie lipidów, w tym triglicerydów i cholesterolu, działa grzybostatycznie i przeciwwirusowo, a także lekko zapierająco (garbniki) i moczopędnie (flawonoidy). Owoce borówki, z uwagi na obecność antocyjanów, działają wzmacniająco na naczynia włosowate, co ma znaczenie w profilaktyce retinopatii cukrzycowej. Pomimo udowodnionej aktywności przeciwcukrzycowej liści borówki, ukazały się krytyczne doniesienia wskazujące na niebezpieczeństwo długotrwałego stosowania tego surowca. W doświadczeniach na zwierzętach przejawia się to charłactwem, anemią, żółtaczką, ostrymi stanami pobudzenia i zaburzeniami tętna. Rutwica lekarska (Galega officinalis L.) Ziele rutwicy (Galegae herba) zawiera pochodne guanidyny: alkaloid galegina i 4-hydroksygalegina; izoamylenową pochodną guanidyny – glukokininę; pochodną chinazoliny – peganinę; glikozyd flawonowy chinazoliny, a także substancje z grupy goryczy, garbników, soli mineralnych wraz z cukrami, saponiny oraz sole chromu. Dzięki obecności pochodnej guanidynowej – galeginy rutwica lekarska wykazuje działanie obniżające stężenie cukrów prostych (glukozy) we krwi. Związek ten stał się prekursorem syntezy całej grupy leków przeciwcukrzycowych. Dużą zawartość galeginy – izoamylenoguanidyny stwierdzono w nasionach rutwicy pozyskanych ze stanu naturalnego. Fasola zwyczajna (Phaseolus vulgaris) Owocnia fasoli (Pericarpium Phaseoli) zawiera substancje czynne: pochodne guanidyny (kwas amino- β-guanidynoizowalerianowy), kwas indolilooctowy (IAA), triterpeny – np. fazeolozyd D, kwasy organiczne – pipekolinowy, traumatynowy, ponadto aminokwasy (w tym znaczne ilości argininy), fazeolan, związki z grupy betain (cholina, trygonelina), mezoinozytol, flawonoidy, kwasy: fosforowy, krzemowy, β i γ-sitosterol, sole chromu (1ppm), witaminy (C i E). Wyciągi z rośliny redukują hiperglikemię i przywracają równowagę węglowodanową. Jako związki działające hipoglikemicznie, wymienia się kwas amino-β-guanidyno-izowalerianowy, fazeolan, sole chromu oraz IAA, który zmniejsza rozpad insuliny. Krzemionka organiczna ma korzystny wpływ na błony śluzowe, skórę oraz tkankę łączną. Jest także czynnikiem stabilizującym membrany komórkowe. Surowiec działa również moczopędnie tym silniej, im bardziej upośledzona jest funkcja nerek. Morwa biała (Morva alba) Liść morwy białej (Folium Morvae albae) zawiera składniki hamujące działanie enzymów odpowiedzialnych za rozkład węglowodanów zapobiegając metabolizmowi cukrów złożonych w glukozę, a przez to ograniczają jej wchłanianie przez organizm. Dzięki tym właściwościom liście morwy stabilizują poziom cukru we krwi, zmniejszając jego przyswajanie po posiłkach, a jednocześnie wspomagają odchudzanie. Pięciornik kurze ziele (Potentilla erecta) Kłącze pięciornika (Potentillae rhizoma) jest surowcem garbnikowym. Cukrzyca znana jest już od 3,5 tysiąca lat. Najstarszym dokumentem w historii ludzkości, mówiącym o cukrzycy, jest opis jej objawów i leczenia na papirusie Ebersa, znalezionym w Tebach. 27 Farmakoterapia Zawiera głównie garbniki hydrolizujące, galotaniny i elagotaniny, flawonoidy, fenolokwasy, kwasy tłuszczowe i zespół saponin triterpenowych (w tym pseudosaponinę – tormentozyd). Działanie hipoglikemiczne wyizolowanego tormentozydu (prawdopodobnie poprzez zwiększanie wydzielania insuliny) zostało potwierdzone na zwierzętach. Szałwia lekarska (Salvia officinalis L ., Salvia lavandulifolia Vahl.) Liść szałwi (Salviae folium) zawiera olejki eteryczne (tujon, cyneol, kamfora, borneol i inne terpeny), garbniki, di- i triterpeny, flawonoidy i fenolokwasy. Liście szałwi lekarskiej zaliczono do surowców, których działanie hipoglikemiczne i aktywne czynniki wymagają jeszcze potwierdzenia. Kozieradka pospolita (Trigonella foenum-graecum L.) Nasienie kozieradki (Foenugraeci semen) zawiera substancje śluzowe, składające się z galakotmannanów 20–30%, proteiny do 30%, lipidy 8–10% i wolne aminokwasy, saponiny steroidowe, flawonoidy, sterole, kumarynę, alkaloid – trygonelinę 0,36%, olejek eteryczny, witaminę PP, lecytynę, cholinę, sole mineralne. Przypuszcza się, że śluzy zawarte w surowcu powlekają warstwę dyfuzyjną jelit i przez to opóźniają wchłanianie składników odżywczych, w tym węglowodanów. 28 Farmakoterapia Jałowiec pospolity (Juniperus communis) Owoc jałowca (Juniperi fructus) zawiera olejek eteryczny (0,5–2%), w którym obecne są mono- i seskwiterpeny, garbniki katechinowe, flawonoidy, leukoantocyjany, składniki żywicowe i woskowe, do 30% związków cukrowych (m.in. glukoza i fruktoza), sole mineralne. W badaniach stwierdzono, że surowiec ten powoduje spadek stężenia cukru o 35% – zarówno u zwierząt zdrowych, jak i chorych na cukrzycę. Efekt ten jest prawdopodobnie wynikiem zwiększonej resorpcji glukozy do tkanek obwodowych, przy braku wpływu na wydzielanie insuliny. Inne pozytywne wpł ywy obserwowane podczas badań farmakologicznych nad tym surowcem dotyczyły zmniejszenia nadmiernego pragnienia i zmniejszenia zbyt dużego ubytku masy ciała u chorych zwierząt. Ze zbyt długim stosowaniem surowca wiąże się niebezpieczeństwo uszkodzenia nerek przez zawarty w olejku β-pinen. Perz właściwy (Agropyron repens L.) Kłącze perzu (Agropyri rhizoma) zawiera 3–8% trytycyny (polisacharyd spokrewniony z inuliną), fruktozę, 10% śluzu, saponiny, 2–3 % alkoholi cukrowych (mannitol, inozytol), olejek eteryczny, fenolokwasy, kwas krzemowy i krzemionkę. Kłącze perzu stosowane jest jako moczopędne w zapaleniach błony śluzowej pęcherza moczowego, w kamicy moczowej i nerkowej, a także jako środek przeciwkaszlowy w zapaleniu oskrzeli. Rozpuszczalna krzemionka wywiera korzystny wpływ na skórę, błony śluzowe, naczynia krwionośne i tkankę łączną, nadając im odpowiednią elastyczność i oporność. Wyciągi z korzeni perzu znajdują zastosowanie w diecie cukrzycowej. Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica L.) Liście pokrzywy (Urticae folium) zawierają sole mineralne (12,5–18,5%), m.in. wapnia, fosforu, magnezu i żelaza, karotenoidy (m.in. β-karoten, ksantofil), flawonoidy, kwasy organiczne (m.in. glikolowy, glicerolowy, mrówkowy), chlorofil do 0,8%, serotoninę (5-hydroksytryptamina), histaminaę witaminy (m.in. kwas askorbinowy, witamina B2 i K), garbniki. Czynnikiem działającym hipoglikemicznie jest glukokinina – urtycyna. Pomimo pewnych wątpliwości co do działania obniżającego poziom cukru we krwi, uzasadnione jest stosowanie tego surowca jako wspomagającego z uwagi na jego działanie pobudzające procesy przemiany materii, przeciwkrwotoczne, a także obniżające ciśnienie krwi, poprzez nieznaczne zwiększenie dobowej ilości wydalanego moczu. Kukurydza zwyczajna (Zea mays L.) Znamię kukurydzy (Maydis stigma) zawiera głównie takie związki: saponiny, garbniki, żywice, olejek eteryczny (karwakrol), cukry redukujące, fitosterol, tłuszcze, sole mineralne, alantoinę. Znamiona kukurydzy zaliczane są do surowców o udowodnionym działaniu hipoglikemicznym. Mają również wpływ na przyspieszenie ogólnej przemiany materii oraz na wytwarzanie żółci w wątrobie i zmniejszenie jej lepkości, ciężaru właściwego oraz zawartości bilirubiny. Jednak surowiec jest stosowany jako środek moczopędny w kamicy moczanowej i fosforanowej oraz w schorzeniach nerek powikłanych albominurią. Zwrócono też uwagę na łagodne działanie sedatywne i epiteliogenne, niewątpliwie związane z obecnością alantoiny. mgr farm. Tomasz Mrozowski
Krótko jest to suowiec ,który działa we krwii człowieka . Tekst powyżej napisany jest bardziej psychologowao ale fragmetnty mozesz wybrać !
0 votes Thanks 0
misola
Określana w litrach. Jest używana do odnawiania punktów życia oraz punktów krwi, a także rozbudowy niektórych budynków. Zdobyć ją można na wyprawach, zagarnąć innym graczom podczas ataku, a także "wyprodukować" w specjalnie do tego celu przeznaczonych budynkach. Nie należy mylić krwi z punktami krwi.
Krajowe surowce rooelinne
w leczeniu cukrzycy
Natura niełatwo poddaje się leczniczej
korekcie dokonywanej przez
człowieka. Na drodze do pełnego
wyleczenia cukrzycy przebyto jednak
ogromny dystans. Zmniejszają
go znacznie leki roślinne, których rola
w terapii wspomagającej cukrzycy,
nieustannie wzrasta wraz z rozwojem
wiedzy.
Borówka czernica
(Vaccinium myrtillus L.)
Liść borówki (Myrtilli folium) zawiera
garbniki katechinowe (0,8–6,7%),
flawonoidy, irydoidy, triterpeny, sole
mineralne, w tym ok. 9 mg/kg związków
chromu, ślady arbutyny i hydrochinonu,
kwasy organiczne oraz
glukokininę – neomyrt ylinę, która
jest glukozydem kwasu galusowego.
Owoce borówki czernicy zawierają
garbniki (5–12%), antocyjanozydy,
flawonoidy, irydoidy, triterpeny, kwasy
organiczne oraz witaminy. Surowiec
jest od dawna wykorzystywany
w medycynie ludowej do leczenia
cukrzycy. Potwierdziły to badania
zapoczątkowane już w latach 20 -
tych ubiegłego wieku. Jako substancje
czynne wpływające na stężenie
cukru we krwi, wymieniane są: neomyrtylina
i jony chromu. Ponadto surowiec
obniża stężenie lipidów, w tym
triglicerydów i cholesterolu, działa
grzybostatycznie i przeciwwirusowo,
a także lekko zapierająco (garbniki)
i moczopędnie (flawonoidy). Owoce
borówki, z uwagi na obecność
antocyjanów, działają wzmacniająco
na naczynia włosowate, co ma
znaczenie w profilaktyce retinopatii
cukrzycowej. Pomimo udowodnionej
aktywności przeciwcukrzycowej liści
borówki, ukazały się krytyczne doniesienia
wskazujące na niebezpieczeństwo
długotrwałego stosowania
tego surowca. W doświadczeniach
na zwierzętach przejawia się to charłactwem,
anemią, żółtaczką, ostrymi
stanami pobudzenia i zaburzeniami
tętna.
Rutwica lekarska
(Galega officinalis L.)
Ziele rutwicy (Galegae herba) zawiera
pochodne guanidyny: alkaloid
galegina i 4-hydroksygalegina;
izoamylenową pochodną guanidyny
– glukokininę; pochodną chinazoliny
– peganinę; glikozyd flawonowy
chinazoliny, a także substancje
z grupy goryczy, garbników, soli mineralnych
wraz z cukrami, saponiny
oraz sole chromu. Dzięki obecności
pochodnej guanidynowej – galeginy
rutwica lekarska wykazuje działanie
obniżające stężenie cukrów prostych
(glukozy) we krwi. Związek ten stał
się prekursorem syntezy całej grupy
leków przeciwcukrzycowych. Dużą
zawartość galeginy – izoamylenoguanidyny
stwierdzono w nasionach
rutwicy pozyskanych ze stanu naturalnego.
Fasola zwyczajna
(Phaseolus vulgaris)
Owocnia fasoli (Pericarpium Phaseoli)
zawiera substancje czynne:
pochodne guanidyny (kwas amino-
β-guanidynoizowalerianowy), kwas
indolilooctowy (IAA), triterpeny –
np. fazeolozyd D, kwasy organiczne
– pipekolinowy, traumatynowy,
ponadto aminokwasy (w tym znaczne
ilości argininy), fazeolan, związki
z grupy betain (cholina, trygonelina),
mezoinozytol, flawonoidy, kwasy:
fosforowy, krzemowy, β i γ-sitosterol,
sole chromu (1ppm), witaminy (C i E).
Wyciągi z rośliny redukują hiperglikemię
i przywracają równowagę
węglowodanową. Jako związki
działające hipoglikemicznie, wymienia
się kwas amino-β-guanidyno-izowalerianowy,
fazeolan, sole chromu
oraz IAA, który zmniejsza rozpad
insuliny. Krzemionka organiczna ma
korzystny wpływ na błony śluzowe,
skórę oraz tkankę łączną. Jest także
czynnikiem stabilizującym membrany
komórkowe. Surowiec działa również
moczopędnie tym silniej, im bardziej
upośledzona jest funkcja nerek.
Morwa biała (Morva alba)
Liść morwy białej (Folium Morvae albae)
zawiera składniki hamujące działanie
enzymów odpowiedzialnych za
rozkład węglowodanów zapobiegając
metabolizmowi cukrów złożonych
w glukozę, a przez to ograniczają jej
wchłanianie przez organizm. Dzięki
tym właściwościom liście morwy stabilizują
poziom cukru we krwi, zmniejszając
jego przyswajanie po posiłkach,
a jednocześnie wspomagają
odchudzanie.
Pięciornik kurze ziele
(Potentilla erecta)
Kłącze pięciornika (Potentillae rhizoma)
jest surowcem garbnikowym.
Cukrzyca znana jest już od 3,5 tysiąca lat. Najstarszym
dokumentem w historii ludzkości, mówiącym o cukrzycy,
jest opis jej objawów i leczenia na papirusie Ebersa,
znalezionym w Tebach.
27
Farmakoterapia
Zawiera głównie garbniki hydrolizujące, galotaniny
i elagotaniny, flawonoidy, fenolokwasy, kwasy tłuszczowe
i zespół saponin triterpenowych (w tym pseudosaponinę
– tormentozyd). Działanie hipoglikemiczne
wyizolowanego tormentozydu (prawdopodobnie
poprzez zwiększanie wydzielania insuliny) zostało
potwierdzone na zwierzętach.
Szałwia lekarska
(Salvia officinalis L .,
Salvia lavandulifolia Vahl.)
Liść szałwi (Salviae folium) zawiera olejki eteryczne (tujon,
cyneol, kamfora, borneol i inne terpeny), garbniki,
di- i triterpeny, flawonoidy i fenolokwasy. Liście szałwi
lekarskiej zaliczono do surowców, których działanie
hipoglikemiczne i aktywne czynniki wymagają jeszcze
potwierdzenia.
Kozieradka pospolita
(Trigonella foenum-graecum L.)
Nasienie kozieradki (Foenugraeci semen) zawiera
substancje śluzowe, składające się z galakotmannanów
20–30%, proteiny do 30%, lipidy 8–10% i wolne
aminokwasy, saponiny steroidowe, flawonoidy, sterole,
kumarynę, alkaloid – trygonelinę 0,36%, olejek
eteryczny, witaminę PP, lecytynę, cholinę, sole mineralne.
Przypuszcza się, że śluzy zawarte w surowcu
powlekają warstwę dyfuzyjną jelit i przez to opóźniają
wchłanianie składników odżywczych, w tym
węglowodanów.
28
Farmakoterapia
Jałowiec pospolity
(Juniperus communis)
Owoc jałowca (Juniperi fructus) zawiera
olejek eteryczny (0,5–2%),
w którym obecne są mono- i seskwiterpeny,
garbniki katechinowe, flawonoidy,
leukoantocyjany, składniki żywicowe
i woskowe, do 30% związków
cukrowych (m.in. glukoza i fruktoza),
sole mineralne. W badaniach stwierdzono,
że surowiec ten powoduje spadek
stężenia cukru o 35% – zarówno
u zwierząt zdrowych, jak i chorych
na cukrzycę. Efekt ten jest prawdopodobnie
wynikiem zwiększonej resorpcji
glukozy do tkanek obwodowych,
przy braku wpływu na wydzielanie
insuliny. Inne pozytywne wpł ywy
obserwowane podczas badań farmakologicznych
nad tym surowcem
dotyczyły zmniejszenia nadmiernego
pragnienia i zmniejszenia zbyt dużego
ubytku masy ciała u chorych zwierząt.
Ze zbyt długim stosowaniem surowca
wiąże się niebezpieczeństwo uszkodzenia
nerek przez zawarty w olejku
β-pinen.
Perz właściwy
(Agropyron repens L.)
Kłącze perzu (Agropyri rhizoma) zawiera
3–8% trytycyny (polisacharyd
spokrewniony z inuliną), fruktozę, 10%
śluzu, saponiny, 2–3 % alkoholi cukrowych
(mannitol, inozytol), olejek eteryczny,
fenolokwasy, kwas krzemowy
i krzemionkę. Kłącze perzu stosowane
jest jako moczopędne w zapaleniach
błony śluzowej pęcherza moczowego,
w kamicy moczowej i nerkowej,
a także jako środek przeciwkaszlowy
w zapaleniu oskrzeli. Rozpuszczalna
krzemionka wywiera korzystny wpływ
na skórę, błony śluzowe, naczynia
krwionośne i tkankę łączną, nadając
im odpowiednią elastyczność
i oporność. Wyciągi z korzeni perzu
znajdują zastosowanie w diecie cukrzycowej.
Pokrzywa zwyczajna
(Urtica dioica L.)
Liście pokrzywy (Urticae folium) zawierają
sole mineralne (12,5–18,5%),
m.in. wapnia, fosforu, magnezu i żelaza,
karotenoidy (m.in. β-karoten, ksantofil),
flawonoidy, kwasy organiczne
(m.in. glikolowy, glicerolowy, mrówkowy),
chlorofil do 0,8%, serotoninę
(5-hydroksytryptamina), histaminaę
witaminy (m.in. kwas askorbinowy,
witamina B2 i K), garbniki. Czynnikiem
działającym hipoglikemicznie
jest glukokinina – urtycyna. Pomimo
pewnych wątpliwości co do działania
obniżającego poziom cukru we
krwi, uzasadnione jest stosowanie
tego surowca jako wspomagającego
z uwagi na jego działanie pobudzające
procesy przemiany materii, przeciwkrwotoczne,
a także obniżające
ciśnienie krwi, poprzez nieznaczne
zwiększenie dobowej ilości wydalanego
moczu.
Kukurydza zwyczajna
(Zea mays L.)
Znamię kukurydzy (Maydis stigma)
zawiera głównie takie związki: saponiny,
garbniki, żywice, olejek eteryczny
(karwakrol), cukry redukujące,
fitosterol, tłuszcze, sole mineralne,
alantoinę. Znamiona kukurydzy zaliczane
są do surowców o udowodnionym
działaniu hipoglikemicznym.
Mają również wpływ na przyspieszenie
ogólnej przemiany materii oraz
na wytwarzanie żółci w wątrobie
i zmniejszenie jej lepkości, ciężaru
właściwego oraz zawartości bilirubiny.
Jednak surowiec jest stosowany
jako środek moczopędny w kamicy
moczanowej i fosforanowej oraz
w schorzeniach nerek powikłanych
albominurią. Zwrócono też uwagę na
łagodne działanie sedatywne i epiteliogenne,
niewątpliwie związane
z obecnością alantoiny.
mgr farm. Tomasz Mrozowski
Krótko jest to suowiec ,który działa we krwii człowieka . Tekst powyżej napisany jest bardziej psychologowao ale fragmetnty mozesz wybrać !