paulina9606
Jest to rzeźba wykonana z wosku Figurki woskowe przedstawiające bóstwa znano już w starożytnym Egipcie. W antycznej Grecji z wosku wykonywano m.in. lalki dla dzieci, a w Rzymie maski pośmiertne.
W średniowieczu wosk wykorzystywano do tworzenia figurek wotywnych do kościołów, a także w czarnej magii. W renesansie wosk był materiałem używanym do wstępnych szkiców rzeźbiarskich przez najwybitniejszych rzeźbiarzy (np. Michała Anioła i Giovanniego da Bologna). W okresie tym popularne były we Włoszech i Hiszpanii polichromowane woskowe medaliony portretowe. W baroku, dążąc do naturalizmu, woskowe portrety uzupełniano prawdziwymi szatami i włosami. Z wosku wykonywano także modele anatomiczne. Pierwsze gabinety figur woskowych powstały w XVIII w. Znaną twórczynią figur woskowych swoich współczesnych (np. Woltera, H. Nelsona, W. Scotta) była M. Tussaud (1761-1850), założycielka słynnego muzeum w Londynie.
Na przeł. XVIII i XIX w. ceroplastyką zajmował się także J. Flaxman. Technika stosowana była także później do wykonywania przeznaczonych do gabinetów figur woskowych pozbawionych większego znaczenia artystycznego rzeźb znanych osobistości. Technika rzeźbienia i narzędzia stosowane w ceroplastyce są podobne jak przy rzeźbieniu w glinie. Termin ceroplastyka nie obejmuje wykonywanych z wosku modeli rzeźb, niszczonych przy odlewaniu za pomocą metody tzw. traconego wosku.
8 votes Thanks 3
PinaCoOlada
W średniowieczu wosk wykorzystywano do tworzenia FIGUREK WOTYWNYCH do kościołów, a także w czarnej magii. http://historia.arch.p.lodz.pl/wegry/gyor-arka.jpg tu masz przykład rzeźby wotywnej.
2 votes Thanks 2
anetada
Rzeżba wotywna- rzeźba religijna przedstawiająca postacie bóstw i osób świętych
Figurki woskowe przedstawiające bóstwa znano już w starożytnym Egipcie. W antycznej Grecji z wosku wykonywano m.in. lalki dla dzieci, a w Rzymie maski pośmiertne.
W średniowieczu wosk wykorzystywano do tworzenia figurek wotywnych do kościołów, a także w czarnej magii. W renesansie wosk był materiałem używanym do wstępnych szkiców rzeźbiarskich przez najwybitniejszych rzeźbiarzy (np. Michała Anioła i Giovanniego da Bologna). W okresie tym popularne były we Włoszech i Hiszpanii polichromowane woskowe medaliony portretowe. W baroku, dążąc do naturalizmu, woskowe portrety uzupełniano prawdziwymi szatami i włosami. Z wosku wykonywano także modele anatomiczne. Pierwsze gabinety figur woskowych powstały w XVIII w. Znaną twórczynią figur woskowych swoich współczesnych (np. Woltera, H. Nelsona, W. Scotta) była M. Tussaud (1761-1850), założycielka słynnego muzeum w Londynie.
Na przeł. XVIII i XIX w. ceroplastyką zajmował się także J. Flaxman. Technika stosowana była także później do wykonywania przeznaczonych do gabinetów figur woskowych pozbawionych większego znaczenia artystycznego rzeźb znanych osobistości. Technika rzeźbienia i narzędzia stosowane w ceroplastyce są podobne jak przy rzeźbieniu w glinie. Termin ceroplastyka nie obejmuje wykonywanych z wosku modeli rzeźb, niszczonych przy odlewaniu za pomocą metody tzw. traconego wosku.
http://historia.arch.p.lodz.pl/wegry/gyor-arka.jpg
tu masz przykład rzeźby wotywnej.