tragedia antyczna - zapoczątkowane w VI w. p.n.e. w Grecji, huczne uroczystości odbywające się każdej wiosny, na część boga Dionizosa (patron m.in. winnej latorośli i wina, zabawy, urodzaju) w czasie, których wychwalano podniosłymi pieśniami jego boskość, miejskie obrzędu były nazywane Wielkie Dionizje a wiejskie Małe Dionizje
dramat nowożytny - zapoczątkowana w romantyzmie zmiana oblicza tragedii, oznaczało to zerwanie z klasycznym wizerunkiem poprzez złamanie zasady decorum (zaprzestanie stosowania reguły, która zapewniała podniosłość utworu, wprowadzenie ironiczno-cynicznego wątku, komedii, absurdu, między tragicznymi scenami, naumyślne modernizacje stylowe), odwrócenie od zasady trzech jedności: akcji, czasu i miejsca, wzajemne a niedopuszczane wcześniej przechodzenie się elementów świata prawdopodobnego i nieprawdopodobnego czyli magiczne wątki równoważnie z akcją na dworze królewskim, złamanie reguły jednego wątku, zwielokrotnienie akcji równoważnych, wprowadzenie obrazu bardziej zgłębiające szczegóły dzięki czemu teatr nabrał brutalnego smaku np. ukazanie otrucia, zabicia - widowiska wcześniej przysłowiowe, opowiedziane.
tragedia antyczna - zapoczątkowane w VI w. p.n.e. w Grecji, huczne uroczystości odbywające się każdej wiosny, na część boga Dionizosa (patron m.in. winnej latorośli i wina, zabawy, urodzaju) w czasie, których wychwalano podniosłymi pieśniami jego boskość, miejskie obrzędu były nazywane Wielkie Dionizje a wiejskie Małe Dionizje
dramat nowożytny - zapoczątkowana w romantyzmie zmiana oblicza tragedii, oznaczało to zerwanie z klasycznym wizerunkiem poprzez złamanie zasady decorum (zaprzestanie stosowania reguły, która zapewniała podniosłość utworu, wprowadzenie ironiczno-cynicznego wątku, komedii, absurdu, między tragicznymi scenami, naumyślne modernizacje stylowe), odwrócenie od zasady trzech jedności: akcji, czasu i miejsca, wzajemne a niedopuszczane wcześniej przechodzenie się elementów świata prawdopodobnego i nieprawdopodobnego czyli magiczne wątki równoważnie z akcją na dworze królewskim, złamanie reguły jednego wątku, zwielokrotnienie akcji równoważnych, wprowadzenie obrazu bardziej zgłębiające szczegóły dzięki czemu teatr nabrał brutalnego smaku np. ukazanie otrucia, zabicia - widowiska wcześniej przysłowiowe, opowiedziane.