Podczas odmiany przez przypadki w temacie rzeczownika zachodzi niekiedy wymiana głosek tematu, przez co uzyskuje on nową, nieco inną niż w mianowniku postać. Powstawanie nowych postaci tematu nazywamy obocznością. Postaci tematu, w których zachodzi wymiana głosek, nazywamy tematami obocznymi.
Przykład Mianownik kto? co? – wór/ØDopełniacz kogo? czego? – wor/aCelownik komu? czemu? – wor/owiBiernik kogo? co? – wór/ØNarzędnik (z) kim? (z) czym? wor/emMiejscownik o kim? o czym? worz/eWołacz o! – worz/e!Temat główny: wór Tematy oboczne: wor//worz Wymiana głosek (oboczności): ó//o, r//rz Inne przykłady szkoł/a – szkol/e – szkół/Ø wiatr/Ø – wietrz/e --------------------------------------------------------------------------------------------------------- jest to oboczność w deklinacji rzeczowników, która polega na pozbyciu się samogłoski 'e', np. pies - psy ;D
Podczas odmiany przez przypadki w temacie rzeczownika zachodzi niekiedy wymiana głosek tematu, przez co uzyskuje on nową, nieco inną niż w mianowniku postać. Powstawanie nowych postaci tematu nazywamy obocznością. Postaci tematu, w których zachodzi wymiana głosek, nazywamy tematami obocznymi.
Przykład Mianownik kto? co? – wór/ØDopełniacz kogo? czego? – wor/aCelownik komu? czemu? – wor/owiBiernik kogo? co? – wór/ØNarzędnik (z) kim? (z) czym? wor/emMiejscownik o kim? o czym? worz/eWołacz o! – worz/e!Temat główny: wór Tematy oboczne: wor//worz Wymiana głosek (oboczności): ó//o, r//rz Inne przykłady szkoł/a – szkol/e – szkół/Ø wiatr/Ø – wietrz/e --------------------------------------------------------------------------------------------------------- jest to oboczność w deklinacji rzeczowników, która polega na pozbyciu się samogłoski 'e', np. pies - psy ;D