Co to jest rewolucja meteorologiczna ? I co to epokoa brązu i żelaz . :) Pomocy .!
More Questions From This User See All
Recommend Questions
Usuario de Brainly
May 2021 | 0 Replies
URGENTE!!! El contexto histórico de los primeros años del siglo XX se caracterizan por: I. Europa poseía la supremacía política, económica y cultural en el mundo II. La ''cuestión social'' se transformó en el problema permanente hasta princios de la ''Gran Guerra'' o ''Primera Guerra Mundial'' III. En las mentes de las grandes potencias mundiales a comienzos del siglo XX, solo hay un objetivo: ''Progresar'' ''Innovar'' y ''Cambiar el mundo'' a) I y II b) II y III c) I y III d) I, II y III
Epoka brązu – jedna z epok prehistorii, następująca po epoce kamienia, a poprzedzająca epokę żelaza. Epoka ta ma zróżnicowane ramy czasowe, zależne od terenu występowania. Najwcześniej, na Kaukazie i w obszarze Morza Egejskiego, w III tysiącleciu p.n.e., wykształciły się ośrodki, w których opanowano umiejętność obróbki metali. W Egipcie i na Bliskim Wschodzie (Dżemdet Nasr), za początek epoki brązu przyjmuje się umownie rok 3400 p.n.e., w Europie Południowej 2800 p.n.e., w Polsce 2200 p.n.e. Koniec epoki brązu przypada na lata 1000 – 700 p.n.e., kiedy to na Bliskim Wschodzie zaczęły tworzyć się pierwsze państwa i pojawiło się niewolnictwo, a na większości obszarów Europy rozpoczął się stopniowy rozkład wspólnoty pierwotnej.
Nazwa epoki pochodzi od używanych wówczas powszechnie narzędzi z nowo wprowadzonego surowca – brązu, czylistopu miedzi z cyną o stosunku 9:1 (Brąz antyczny był stopem miedzi z cynkiem – mosiądzem). Przykładem przedmiotów z brązu są: siekiery, dłuta, młoty, motyki, sierpy, noże, ozdoby, broń (miecze, topory, ostrza do włóczni,groty, części pancerzy). Brąz pojawił się w Egipcie i Mezopotamii około 3500 p.n.e. Czasem zamiast cyny do produkcji stopu stosowano ołów lub antymon (Węgry). Brąz jest znacznie twardszy od miedzi, dlatego zastąpił ją po okresieeneolitu. Jednakże nadal jest materiałem na tyle miękkim, że jeszcze w ciągu jednej bitwy wykuta z niego broń wyginała się, przez co była niezdatna do dalszego użytku. Potrzebną do jego produkcji miedź i cynę uzyskiwano w kopalniach odkrywkowych.
Główne dziedziny gospodarki w czasie tej epoki to rolnictwo, hodowla bydła oraz pasterstwo. Powstanie ośrodków wytwórczych, wymiany towarów (wynalazek wozu na kołach oraz statków na wiosła i żagle sprzyjał rozwojowi handlu dalekosiężnego), gromadzenia bogactw, w konsekwencji doprowadziły do wzrostu walk międzyplemiennych i międzypaństwowych.
EPOKA BRĄZU - jest prehistoryczną epoka charakteryzująca się użyciem brązu do wytwarzania narzędzi, broni i ozdób.
Początki epoki brązu wiążą się z obróbką miedzi i jej użyciem do produkcji głównie małych i drogocennych przedmiotów. Umiejętność obróbki miedzi była znana we wschodniej Anatolii już około 6500 p.n.e. Około połowy IV tysiąclecia p.n.e. szybki rozwój metalurgii miedzi, z narzędziami odlewniczymi i bronią, stał się czynnikiem prowadzącym do dynamicznej urbanizacji Mezopotamii. Około III tysiąclecia p.n.e. miedź była stosowana na terenie Środkowego Wschodu, na obszarach śródziemnomorskich, występowała także na obszarach neolitycznych kultur Europy. Wczesna faza użycia miedzi jest powszechnie uważana za część epoki żelaza, chociaż stosowanie prawdziwego brązu - stopu miedzi i cyny - było wówczas niezmiernie rzadkie.
Epoka żelaza to okres w dziejach ludzkości następujący po epoce brązu, charakteryzujący się rozwojem metalurgii żelaza oraz produkcją żelaznych narzędzi i broni. Na obszarze Europy rozpoczął się w IX-VI w. p.n.e. i trwa, w znaczeniu historycznym, do dziś (w sensie archeologicznym skończył się w XIII w.).
EPOKA ŻELAZA - obejmowała kolejno tereny od południa ku północy (strefa ta zapoznała się z żelazem dopiero w II-I w. p.n.e.). Najstarsze, sporadyczne znaleziska wyrobów z żelaza pochodzą z Egiptu i Azji Mniejszej. Odnieść je można do VI-III tysiąclecia p.n.e., były to przedmioty kute z żelaza meteorytowego. W Babilonii żelazo było w użyciu już w czasach Hammurabiego (XVIII w. p.n.e.).