Przydawka należy do grupy podmiotu( np. Biały pies leży obok budy), ale jako typowe określenie rzeczownika może również pojawiaćsię :
- przy dopełnieniu, np. Pies macha puszystym ogonem.
- przy orzeczniku, np. Ojciec jest dobrym fachowcem.
- w obrębie okolicznika mającego formę tzw. wyrażenia przyimkowego,np. Kwiaty rosną na wilgotnej łące.
Przydawka może być wyrażona:
- przymiotnikiem (jaki?), np. niebieski kwiat;
-zaimkiem (jaki?, czyj?), np. mój brat;
- liczebnikiem (który?), np. pierwszy miesiąc;
- w dopełniaczu (czyj?), np. dom ojca;
- w mianowniku (jaki?, który?), np. dąb olbrzym;
- wyrażeniem przyimkowym (jaki?, który?), np. pierogi z jagodami.
Dzięki przydawkom informacja o osobach, rzeczach i zjawiskach staje się pełniejszai dokładniejsza:
Samochód jedzie drogą.
Duzy, czerwony samochód lekarza jedzie wyboistą, polną drogą.
Przydawka ma doniosłe znaczenie komunikacyjne.
Dopełnienie należy do grupy orzeczenia. Są dwa rodzaje dopełnienia: bliższe i dalsze. Dopełnienie bliższe może być wyrażone:
-w bierniku (kogo?, co?), np. Czytam książkę.
-czasemw narzędniku (kim?, czym?),np. On kieruje fabryką.
- czasem w dopełniaczu (kogo?, czego?), np. Nie słucham kolegi.
Dopełnienie dalsze jest wyrażone w innym przypadku niż biernik, np. Cieszę się (kim?, czym?) książką.
Jeśli zdaniezawierające dopełnienie bliższe przekształcimy ze strony czynnej na bierną, to dopełnienie przyjmuje formę mianownika i staje się podmiotem, np.
Przydawka i dopełnienie
Przydawka należy do grupy podmiotu( np. Biały pies leży obok budy), ale jako typowe określenie rzeczownika może również pojawiać się :
- przy dopełnieniu, np. Pies macha puszystym ogonem.
- przy orzeczniku, np. Ojciec jest dobrym fachowcem.
- w obrębie okolicznika mającego formę tzw. wyrażenia przyimkowego,np. Kwiaty rosną na wilgotnej łące.
Przydawka może być wyrażona:
- przymiotnikiem (jaki?), np. niebieski kwiat;
-zaimkiem (jaki?, czyj?), np. mój brat;
- liczebnikiem (który?), np. pierwszy miesiąc;
- w dopełniaczu (czyj?), np. dom ojca;
- w mianowniku (jaki?, który?), np. dąb olbrzym;
- wyrażeniem przyimkowym (jaki?, który?), np. pierogi z jagodami.
Dzięki przydawkom informacja o osobach, rzeczach i zjawiskach staje się pełniejsza i dokładniejsza:
Samochód jedzie drogą.
Duzy, czerwony samochód lekarza jedzie wyboistą, polną drogą.
Przydawka ma doniosłe znaczenie komunikacyjne.
Dopełnienie należy do grupy orzeczenia. Są dwa rodzaje dopełnienia: bliższe i dalsze. Dopełnienie bliższe może być wyrażone:
-w bierniku (kogo?, co?), np. Czytam książkę.
-czasemw narzędniku (kim?, czym?),np. On kieruje fabryką.
- czasem w dopełniaczu (kogo?, czego?), np. Nie słucham kolegi.
Dopełnienie dalsze jest wyrażone w innym przypadku niż biernik, np. Cieszę się (kim?, czym?) książką.
Jeśli zdaniezawierające dopełnienie bliższe przekształcimy ze strony czynnej na bierną, to dopełnienie przyjmuje formę mianownika i staje się podmiotem, np.
Kolega czyta gazetę.
Gazeta jest czytana przez kolegę.