Question

co to jest morena denna i czołowa, równina morenny dennej? Proszę o dośc dokładny opis:)

Answer 1

Morena denna - rodzaj moreny, której materiał skalny, pochodzący z niszczenia (zdzierania) podłoża i materiału wytopionego z lodowca, transportowany jest przez lodowiec w jego dolnej części (stopa lodowca). Po stopnieniu lodowca następuje odsłonięcie moreny dennej w postaci lekko falistych równin, charakterystycznych np. dla Niżu Srodkowoeuropejskiego. Jest to forma powstała wskutek działania procesów budujących (akumulacja lodowcowa).

Morena czołowa - 

rodzaj moreny powstającej wzdłuż czoła lodowca lub lądolodu w czasie stagnacji w okresie jego etapowego zaniku. Zbudowana jest z gliny zwałowej, bloków, głazów, ma ona charakter wału, garbu, wzgórza lub ciągu wzgórz, często o znacznych rozmiarach, powstającego w wyniku:
akumulacji materiału skalnego transportowanego wewnątrz i w stopie lodowca, a także materiału moreny powierzchniowej (morena czołowa recesyjna);
wyciśnięcia utworów podłoża przez czoło lodowca (morena czołowa wyciśnięta, morena czołowa wyciśnięcia);
spiętrzenia osadów przedpola lodowca wskutek zdzierania utworów przedpola i podłoża lodowca, a następnie ich pchnięcia (sfałdowania i nasunięcia na siebie) spowodowanego przez postępowy ruch mas lodu (morena czołowa spiętrzona).

Równina moreny dennej - 

Obszary tego rodzaju występują w Polsce w postaci pasów o szerokości do 30 km, ciągnących się z przerwami po obu stronach pradolin, a zwłaszcza Pradoliny Warszawsko-Berlińskiej oraz doliny Wisły między ujściami Wieprza i Bugo-Narwi.
Materiał, z którego są zbudowane wysoczyzny na tych obszarach jest charakterystyczny dla moren dennych. Przyczyną odmienności krajobrazu jest fakt, że w okresie topnienia i cofania się lodowca płynęły po niej wody roztopowe wraz z wodami rzek przedpola lodowca obniżając i wyrównując jej powierzchnię, dopóki nie wyżłobiły sobie niżej leżącej i węższej pradoliny.
Obszary te stanowią przeważnie równiny, lekko tylko nachylone w jednym kierunku i bardziej płaskie niż starsze moreny denne. Na ich powierzchni spotyka się niekiedy podmokłości, a także wydmy śródlądowe, które przywędrowały tu z obszarów piaszczystych teras pradolinnych. Obniżenie powierzchni spowodowało także, że w niektórych miejscach ukazują się w terenie utwory starsze, zalegające głębiej, np. iły.