andziula8
Św. Jan Chrzciciel de la Salle urodził się 30 kwietnia 1651 r. w Reims, we Francji, jako najstarszy z jedenaściorga dzieci zamożnych i poważanych rodziców. Św. Jan już w dzieciństwie postanowił zostać kapłanem, w jego ślady poszli dwaj młodsi bracia, a także siostra obrała stan zakonny. W tym celu podjął studia teologiczne w rodzinnym Reims, które potem kontynuował w seminarium duchownym św. Sulpicjusza w Paryżu. Z powodu śmierci rodziców na dwa lata przerwał swoje przygotowanie do kapłaństwa, ponieważ musiał zaopiekować się młodszym rodzeństwem. Święcenia kapłańskie przyjął w roku 1678. Trzy lata później został doktorem teologii na uniwersytecie w Reims. Przewodnikiem duchowym św. Jana był bł. Mikołaj Roland. Po śmierci Mikołaja św. Jan zaopiekował się założonym przez niego Zgromadzeniem Sióstr od Dzieciątka Jezus, także szkołą i sierocińcem prowadzonym przez te siostry. Duży wpływ na dalszy etap pracy duszpasterskiej św. Jana miało jego spotkanie z gorliwym nauczycielem Andrienem Nyel, który go przekonał, aby mu pomógł w założeniu szkoły. Nyel angażował chętnych nauczycieli, natomiast św. Jan zajął się ich formacją duchową, dzięki której mogli stać się naprawdę chrześcijańskimi nauczycielami i wychowawcami. Aby jeszcze lepiej im służyć zamieszkał z nimi, porzucając swoje dotychczasowe elitarne środowisko. Z czasem z tych przygodnych nauczycieli ukształtowała się wspólnota o charakterze zakonnym. Święty Jan pragnąc upodobnić się do nich zrezygnował z godności kanonika, a w czasie klęski głodu w zimie 1684/85 r. rozdał cały swój majątek ubogim. Wspólnota zakonna założona przez św. Jana nosi nazwę: Zgromadzenie Braci Szkół Chrześcijańskich. Jest to zgromadzenie, którego członkami są bracia zakonni. Istotą duchowości braci jest wiara. Czytamy w ich regule zakonnej: „W wierze bracia poświęcają całe swoje życie budowaniu Królestwa Bożego przez służbę wychowawczą.” Św. Jan swoich braci zachęcał do serdecznego zjednoczenia z Chrystusem, do lektury Pisma Świętego, trwania w obecności Bożej, pokornego i głęboko osobistego umiłowania tajemnicy Wcielenia Syna Bożego, kultu Matki Bożej i nabożeństwa do św. Józefa, którego wybrał na szczególnego patrona zgromadzenia. Założyciel zgromadzenia głosił potrzebę uświęcenia siebie „poprzez nauczanie”. Dzieło św. Jana okazało się bardzo potrzebne, dlatego powstawały liczne szkoły prowadzone przez braci. Święty tworzył seminaria nauczycielskie w celu dokształcania braci. Zorganizował też szereg szkół w zależności od potrzeb: podstawowe, wieczorowe, świąteczne, codzienne, zawodowe i średnie. Nauka w tych szkołach była bezpłatna i na wysokim poziomie. Językiem nauczania był język narodowy (nie łacina). Mogły więc z tych szkół korzystać wszystkie dzieci i młodzież, nawet z najuboższych rodzin. Swoje dzieło św. Jan okupił wielkim cierpieniem. Wobec wielkiego sukcesu braci szkolnych, zagrożone czuły się dotychczasowe szkoły; parafialne i zakonne, a szczególnie ich nauczyciele i właściciele. Chciano nawet doprowadzić do kasaty zgromadzenia, ale dzięki życzliwym i wpływowym ludziom zgromadzenie ostało się i czyni wiele dobrego również i dzisiaj. Święty Jan Chrzciciel de la Salle, po krótkiej chorobie, pełen zasług zmarł 7 kwietnia 1719 r. Został kanonizowany przez papieża Leona XIII w roku 1900, natomiast papież Pius XII ogłosił św. Jana (1950) patronem Zgromadzenia Braci Szkolnych, chrześcijańskiego nauczania, nauczycieli i wychowawców. Kościół czci św. Jana de la Salle 7 kwietnia