GRUPA DOŚWIADCZALNA to grupa osobników poddanych określonym modyfikacjom w celu sprawdzenia ich reakcji na dane zjawisko. Na podstawie tej grupy (i grupy kontrolnej) można potwierdzić bądź odrzucić hipotezę.
2.
Grupa kontrolna - w metodologii nauki: grupa obiektów, którą w ramach wykonywanego eksperymentu nie poddaje się żadnym manipulacjom eksperymentalnym lecz pozostawia w stanie naturalnym
3.Zasada pierwsza – bezpieczeństwo. Doświadczenia nie powinny nikomu zagrażać. Jeżeli istnieje najmniejsze ryzyko, że eksperyment może wymknąć się spod kontroli, to powinien zostać przeprowadzany w obecności osoby nie tylko dorosłej, ale również rozumiejącej istotę niebezpieczeństwa (dorosły ma przeważnie większe doświadczenie, ale nie zawsze doświadczenie to odpowiada istocie eksperymentu).
Zasada druga – dobre przygotowanie i uporządkowanie. Należy przygotować wszystko, co może być potrzebne, trzeba też opracować „manewr zapasowy”.
Zasada trzecia – rzetelne przeprowadzenie eksperymentu. Należy zanotować nie tylko same wyniki, ale również możliwie wyczerpująco zanotować warunki zewnętrzne.
Zasada czwarta – należyte opracowanie wyników. Tu warto podkreślić kilka spraw: 1. Należy ocenić tzw. „błędy systematyczne” naszego eksperymentu, np. niepewność systematyczna pojedynczego pomiaru odległości odpowiada dokładności przyrządu, którym mierzymy. Błąd systematyczny może być jednak związany np. z wyciągnięciem się sznurka, który został użyty do pomiarów, dlatego taki sznurek należy zmierzyć przed i po wykonaniu doświadczenia. 2. Nie należy zbyt pochopnie odrzucać „nieudanych” pomiarów. Pomiar można odrzucić tylko wtedy, gdy ewidentnie zmierzyliśmy nie to, co chcieliśmy. Ale jak to ocenić? To prawdziwa sztuka, szczególnie trudna w naukach przyrodniczych. 3. Jeżeli można, to dobrze jest przedstawiać wyniki pomiarów graficznie, i to w taki sposób, żeby do punktów pomiarowych można było dopasować prostą, nawet „na oko”. Jeżeli np. badamy spadek swobodny w ten sposób, że mierzymy czas t spadku z różnych wysokości h, to wykres funkcji h(t) będzie parabolą, a wykres sqrt(h(t)) będzie prostą. Lepiej użyć tego drugiego. 4. Opracowanie wyników powinno zakończyć się wnioskami.
1.
GRUPA DOŚWIADCZALNA to grupa osobników poddanych określonym modyfikacjom w celu sprawdzenia ich reakcji na dane zjawisko. Na podstawie tej grupy (i grupy kontrolnej) można potwierdzić bądź odrzucić hipotezę.2.
Grupa kontrolna - w metodologii nauki: grupa obiektów, którą w ramach wykonywanego eksperymentu nie poddaje się żadnym manipulacjom eksperymentalnym lecz pozostawia w stanie naturalnym
3.Zasada pierwsza – bezpieczeństwo.
Doświadczenia nie powinny nikomu zagrażać. Jeżeli istnieje najmniejsze ryzyko, że eksperyment może wymknąć się spod kontroli, to powinien zostać przeprowadzany w obecności osoby nie tylko dorosłej, ale również rozumiejącej istotę niebezpieczeństwa (dorosły ma przeważnie większe doświadczenie, ale nie zawsze doświadczenie to odpowiada istocie eksperymentu).
Zasada druga – dobre przygotowanie i uporządkowanie.
Należy przygotować wszystko, co może być potrzebne, trzeba też opracować „manewr zapasowy”.
Zasada trzecia – rzetelne przeprowadzenie eksperymentu.
Należy zanotować nie tylko same wyniki, ale również możliwie wyczerpująco zanotować warunki zewnętrzne.
Zasada czwarta – należyte opracowanie wyników.
Tu warto podkreślić kilka spraw:
1. Należy ocenić tzw. „błędy systematyczne” naszego eksperymentu, np. niepewność systematyczna pojedynczego pomiaru odległości odpowiada dokładności przyrządu, którym mierzymy. Błąd systematyczny może być jednak związany np. z wyciągnięciem się sznurka, który został użyty do pomiarów, dlatego taki sznurek należy zmierzyć przed i po wykonaniu doświadczenia.
2. Nie należy zbyt pochopnie odrzucać „nieudanych” pomiarów. Pomiar można odrzucić tylko wtedy, gdy ewidentnie zmierzyliśmy nie to, co chcieliśmy. Ale jak to ocenić? To prawdziwa sztuka, szczególnie trudna w naukach przyrodniczych.
3. Jeżeli można, to dobrze jest przedstawiać wyniki pomiarów graficznie, i to w taki sposób, żeby do punktów pomiarowych można było dopasować prostą, nawet „na oko”. Jeżeli np. badamy spadek swobodny w ten sposób, że mierzymy czas t spadku z różnych wysokości h, to wykres funkcji h(t) będzie parabolą, a wykres sqrt(h(t)) będzie prostą. Lepiej użyć tego drugiego.
4. Opracowanie wyników powinno zakończyć się wnioskami.
Licze na naj :D