Folklor to kultura ludowa, czyli zbiór tradycyjnych wierzeń, obrzędów, pieśni, tańców, opowieści i innych elementów kultury, przekazywanych z pokolenia na pokolenie wśród ludności danego regionu lub grupy społecznej. Folklor kurpiowski to zbiór tradycji i zwyczajów kultywowanych przez mieszkańców Kurpiowszczyzny, czyli regionu na Mazowszu i Podlasiu.
Przykłady folkloru kurpiowskiego to:
- Piosenki i tańce kurpiowskie, takie jak krakowiak, oberek czy polonez, w których charakterystyczne są okrągłe, powolne ruchy i długie, melodyjne frazy.
- Stroje ludowe, w tym dla mężczyzn kontusz, czyli długa, czarna koszula z falbanami, oraz dla kobiet sukmana, czyli kolorowa spódnica i biały, haftowany gorset.
- Rękodzieło, takie jak haftowane obrusy, chodniki i serwety, wyrabiane przez kobiety z czerwonej lub czarnej wełny i ozdobione charakterystycznymi wzorami kurpiowskimi.
- Zwyczaje związane z różnymi okazjami, takimi jak wesele, pogrzeb, Wielkanoc czy Boże Narodzenie. Na przykład w weselu charakterystyczne jest zapraszanie gości przez zespół ludowy grający na dudach i skrzypcach, a w pogrzebie opłakiwanie zmarłego przez kobiety śpiewające specjalne pieśni pogrzebowe.
Folklor to kultura ludowa, czyli zbiór tradycyjnych wierzeń, obrzędów, pieśni, tańców, opowieści i innych elementów kultury, przekazywanych z pokolenia na pokolenie wśród ludności danego regionu lub grupy społecznej. Folklor kurpiowski to zbiór tradycji i zwyczajów kultywowanych przez mieszkańców Kurpiowszczyzny, czyli regionu na Mazowszu i Podlasiu.
Przykłady folkloru kurpiowskiego to:
- Piosenki i tańce kurpiowskie, takie jak krakowiak, oberek czy polonez, w których charakterystyczne są okrągłe, powolne ruchy i długie, melodyjne frazy.
- Stroje ludowe, w tym dla mężczyzn kontusz, czyli długa, czarna koszula z falbanami, oraz dla kobiet sukmana, czyli kolorowa spódnica i biały, haftowany gorset.
- Rękodzieło, takie jak haftowane obrusy, chodniki i serwety, wyrabiane przez kobiety z czerwonej lub czarnej wełny i ozdobione charakterystycznymi wzorami kurpiowskimi.
- Zwyczaje związane z różnymi okazjami, takimi jak wesele, pogrzeb, Wielkanoc czy Boże Narodzenie. Na przykład w weselu charakterystyczne jest zapraszanie gości przez zespół ludowy grający na dudach i skrzypcach, a w pogrzebie opłakiwanie zmarłego przez kobiety śpiewające specjalne pieśni pogrzebowe.