Epos-gatunek literacki należący do epiki, wywodzący się z antyku. Jednymi z najstraszych eposów są "Iliada"i "Odyseja". Cecy charakterystyczne eposu: *wierszowana forma; *podział na części, pieśni i księgi będące samodzielnymi całościami; *stałe elementy kompozycyjne, np. inwokacja (rozwinięta apostrofa będąca bezpośrednim zwróceniem się do Boga lub bóstwa z prośbą o natchnienie); *wielowątkowość, liczne opisy i dygresje (odejście od gł. wątku;tematu); *wszechwiedzący i obiektywny narrator; *bardzo rozbudowane opowiadania zwane homeryckimi (człon drugi, porównujący, staje się samodzielnym obrazem poetyckim), *stałe epitety, czyli takie, które tworzą trwałe związki frazeologiczne z określanym wyrazem, np. gromowładny Zeus, siwooka Atena, rączonogie konie Jutrzenki, różanopalca Eos; *umieszczenie akcji w momencie przełomowym dla opowiadanych wydarzeń *ukazanie ingerencji bogów w losy bohaterów
Epos-gatunek literacki należący do epiki, wywodzący się z antyku. Jednymi z najstraszych eposów są "Iliada"i "Odyseja".
Cecy charakterystyczne eposu:
*wierszowana forma;
*podział na części, pieśni i księgi będące samodzielnymi całościami;
*stałe elementy kompozycyjne, np. inwokacja (rozwinięta apostrofa będąca bezpośrednim zwróceniem się do Boga lub bóstwa z prośbą o natchnienie);
*wielowątkowość, liczne opisy i dygresje (odejście od gł. wątku;tematu);
*wszechwiedzący i obiektywny narrator;
*bardzo rozbudowane opowiadania zwane homeryckimi (człon drugi, porównujący, staje się samodzielnym obrazem poetyckim),
*stałe epitety, czyli takie, które tworzą trwałe związki frazeologiczne z określanym wyrazem, np. gromowładny Zeus, siwooka Atena, rączonogie konie Jutrzenki, różanopalca Eos;
*umieszczenie akcji w momencie przełomowym dla opowiadanych wydarzeń
*ukazanie ingerencji bogów w losy bohaterów