Błonnik pełni w organizmie głównie rolę mechaniczną: --drażni jelita pobudzając ich ruch robaczkowy --zapobiega obstrukcji (zaparciom, zatwardzeniu), --pomaga w usunięciu z jelit niestrawionych resztek pokarmowych, --zwiększa objętość pożywienia --pośrednio chroni organizm przed chorobami metabolicznymi jak kamica żółciowa i nerkowa oraz cukrzyca, -- chroni organizm przed skażeniem przemysłowym.
A w organiźmie pełni on ważną rolę w procesie prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Błonnik pokarmowy (włókno pokarmowe) jest to kompleks heterogennych substancji ścian komórkowych roślin nie trawionych i nie wchłanianych w przewodzie pokarmowym człowieka.
Jest to mieszanina substancji o charakterze polisacharydowym (celuloza, hemicelulozy, pektyny, gumy, śluzy) i niepolisacharydowym (ligniny). Odgrywa on ważną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu przewodu pokarmowego.
Właściwości
Na początku błonnik był traktowany jako substancja balastowa, ze względu na małe wykorzystanie przez organizm. Później odkryto w nim nowe właściwości mające korzystny wpływ na organizm, przyczyniające się m.in. do:
przyspieszenia perystaltyki jelit (wypełnia jelita, pobudza ich ruchy i przyspiesza pasaż treści przez przewód pokarmowy zapobiegając zaparciom - lignina, celuloza); rozwoju korzystnych bakterii jelitowych; mniejszego wchłaniania cholesterolu i trójglicerydów; spowolnienia rozkładu węglowodanów; spadku stężenia glukozy we krwi; zmniejszenia uczucie głodu (pęcznieje w żołądku - głównie pektyna i celuloza); usuwania z organizmu substancji szkodliwych - toksyn i metali ciężkich; wiązania jonów sodu.
Błonnik nie podwyższa wartości energetycznej posiłku. Jedną z jego cech jest zdolność do pęcznienia (polisacharydy i lignina). Spowodowane jest to absorpcją wody, na którą wpływa rozdrobnienie produktu oraz obróbka cieplna.
Posiada on także zdolność do wymiany kationów, która jest zależna od występowania grup fenolowych (obecnych we frakcji ligninowej) oraz karboksylowych (obecnych we frakcji pektynowej i hemicelulozowej). Największą zdolność przejawia frakcja pektynowa składająca się wyłącznie z kwasów uronowych.
Błonnik posiada również właściwości takie jak: tworzenie żeli, wiązanie kwasów żółciowych i adsorpcja oleju[2].
Błonnik pełni w organizmie głównie rolę mechaniczną:
--drażni jelita pobudzając ich ruch robaczkowy
--zapobiega obstrukcji (zaparciom, zatwardzeniu),
--pomaga w usunięciu z jelit niestrawionych resztek pokarmowych,
--zwiększa objętość pożywienia
--pośrednio chroni organizm przed chorobami metabolicznymi jak kamica żółciowa i nerkowa oraz cukrzyca,
-- chroni organizm przed skażeniem przemysłowym.
A w organiźmie pełni on ważną rolę w procesie prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Błonnik pokarmowy (włókno pokarmowe) jest to kompleks heterogennych substancji ścian komórkowych roślin nie trawionych i nie wchłanianych w przewodzie pokarmowym człowieka.
Jest to mieszanina substancji o charakterze polisacharydowym (celuloza, hemicelulozy, pektyny, gumy, śluzy) i niepolisacharydowym (ligniny). Odgrywa on ważną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu przewodu pokarmowego.
WłaściwościNa początku błonnik był traktowany jako substancja balastowa, ze względu na małe wykorzystanie przez organizm. Później odkryto w nim nowe właściwości mające korzystny wpływ na organizm, przyczyniające się m.in. do:
przyspieszenia perystaltyki jelit (wypełnia jelita, pobudza ich ruchy i przyspiesza pasaż treści przez przewód pokarmowy zapobiegając zaparciom - lignina, celuloza); rozwoju korzystnych bakterii jelitowych; mniejszego wchłaniania cholesterolu i trójglicerydów; spowolnienia rozkładu węglowodanów; spadku stężenia glukozy we krwi; zmniejszenia uczucie głodu (pęcznieje w żołądku - głównie pektyna i celuloza); usuwania z organizmu substancji szkodliwych - toksyn i metali ciężkich; wiązania jonów sodu.Błonnik nie podwyższa wartości energetycznej posiłku. Jedną z jego cech jest zdolność do pęcznienia (polisacharydy i lignina). Spowodowane jest to absorpcją wody, na którą wpływa rozdrobnienie produktu oraz obróbka cieplna.
Posiada on także zdolność do wymiany kationów, która jest zależna od występowania grup fenolowych (obecnych we frakcji ligninowej) oraz karboksylowych (obecnych we frakcji pektynowej i hemicelulozowej). Największą zdolność przejawia frakcja pektynowa składająca się wyłącznie z kwasów uronowych.
Błonnik posiada również właściwości takie jak: tworzenie żeli, wiązanie kwasów żółciowych i adsorpcja oleju[2].