co to jest autonomia galicyjska ?
Recommend Questions
Usuario de Brainly
May 2021 | 0 Replies
URGENTE!!! El contexto histórico de los primeros años del siglo XX se caracterizan por: I. Europa poseía la supremacía política, económica y cultural en el mundo II. La ''cuestión social'' se transformó en el problema permanente hasta princios de la ''Gran Guerra'' o ''Primera Guerra Mundial'' III. En las mentes de las grandes potencias mundiales a comienzos del siglo XX, solo hay un objetivo: ''Progresar'' ''Innovar'' y ''Cambiar el mundo'' a) I y II b) II y III c) I y III d) I, II y III
Autonomia galicyjska, jak wskazuje nazwa znajdowała się w Galicji, czyli zaborze austriackim. Polacy mieli tutaj największe prawa, mogli posługiwać się własnym językiem, dlatego właśnie w tym zaborze kwitła kultura polska, gromadzili się polscy artyści. Pomimo tego pod względem ekonomicznym była najbiedniejsza ze wszystkich trzech zaborów.
Autonomia jest to prawo do wydzielonej części terytorium państwa, do stanowienia o sprawach wewnętrznych poprzez własne ustawodawstwo, którego zakres rzeczowy określa ustawa zasadnicza. Jest to stan przechodni pomiędzy całkowitą zależnością a niepodległością, nadanie pewnych praw na obszar, który ich wcześniej nie posiadał. Przyczyny nadania autonomii: 1) Osłabienie monarchii austriackiej w wyniku przegrywanych wojen z Francją i Piemontem w 1859 roku, później z Prusami w 1866 i wiążąca z tym konieczność zasadniczych reform. 2) Osłabienie sił reakcji w Europie, praktyczny rozpad Świętego Przymierza. 3) Postulaty wprowadzenia autonomii formułowane przez ziemian i konserwatystów galicyjskich. 4) Dążenia federalistyczne w Galicji. 5) wydanie przez cesarza dwóch aktów: tzw. dyplomu październikowego z 1860 r. oraz patentu lutowego z 26 lutego 1861 r. w patencie utrzymano Radę Państwa i Sejmy Krajowe, którym pozostawiono mniej ważne sprawy lokalne. Tekst tego oktrojowanego aktu konstytucyjnego liczył 43 art. w obrębie trzech rozdziałów. Na jego podstawie wydano akty prawne, które określały podstawę ustroju w królestwie Galicji i Lodomerii. Władzę reprezentował namiestnik pochodzenia polskiego, rezydujący we Lwowie. Kierował on całą administracją Galicji i podlegały mu powiaty i starostwa.