Question

Co to była kontreformacja? (Opis) trochę tego ma być ;]

daję naj

Answer 1

Kontrreformacja, prąd w Kościele katolickim zwalczający reformację w celu odbudowy własnej potęgi oraz politycznych, gospodarczych i kulturalnych wpływów. Wpływy kontrreformacji zaznaczały się od poł. XVI do końca XVII w. System celów stawianych sobie przez działaczy kontrreformacji opierał się na dążeniu do reformy wewnątrz Kościoła poprzez pogłębienie życia religijnego, wzmożenie dyscypliny, eliminację najbardziej rzucających się w oczy nadużyć kleru.

Kontrreformacja rozpoczęła się po soborze trydenckim (1545-1563) (sobory), który podjął kroki zmierzające do uzdrowienia stosunków wewnętrznych w Kościele i przekreślił wszelkie możliwości ugody z protestantami. Dużą rolę w rozwoju tego ruchu odegrał założony w 1540 zakon Braci Jezusowych - jezuitów. Kontrreformacja działała poprzez wszechstronnie rozwiniętą propagandę skierowaną przeciwko reformacji, stosowała także przymus wyznaniowy.

Jedną z potężnych broni papiestwa do walki z heretykami stała sięinkwizycja, która od 1542 pod nazwą Świętego Oficjum (6 kardynałów upoważnionych do wyznaczania trybunału złożonego z dominikanów) rozszerzyła swoją działalność z Hiszpanii na wszystkie kraje katolickie. Od 1543 powierzono biskupom nadzór nad drukarniami, a w 1559 opracowano po raz pierwszy wykaz ksiąg zakazanych (Index librorum prohibitorum).

Dzięki podjętym działaniom postępy reformacji w wielu krajach zostały zatrzymane. Na niektórych terenach (Skandynawia, część Niemiec, Niderlandy, Szkocja, Anglia, Siedmiogród) próby przywrócenia katolicyzmuzakończyły się niepowodzeniem.

Kontrreformacja w Polsce Początki kontrreformacji w Polsce łączą się z synodem piotrkowskim (1577), który przyjął uchwały soboru trydenckiego i nakazał uporządkowanie przepisów prawa kościelnego oraz wprowadzenie większej dyscypliny wśród kleru. Kontrreformacja miała poparcie dworu polskiego, zwłaszcza Zygmunta III Wazy, później także Sejmu. W 1603 biskupi krakowscy wydali pierwszy Indeks ksiąg zakazanych, w 1658 Sejm uchwalił wygnanie z kraju braci polskich. W 1668 zabroniono odstępstw od katolicyzmu pod karą banicji, w 1717 zakazano publicznych nabożeństw protestanckich i budowania zborów.

Głównymi działaczami kontrreformacji w Polsce byli: S. Hozjusz, J. Wujek,P. Skarga. Za końcowy okres kontrreformacji uważa się poł. XVIII w. W porównaniu z innymi krajami kontrreformacja w Polsce przebiegała łagodnie.

Answer 2

Kontrreformacja – nurt w Kościele katolickim, który był okresem odnowy zapoczątkowanym soborem trydenckim oraz zakończonym wraz z wojną trzydziestoletnią. Czasami jest on uznawany jako odpowiedź nareformację. Działania te polegały na tworzeniu seminariów w celu właściwego przygotowania księży w zakresie życia duchowego i teologii, reformie życia religijnego zgromadzeń zakonnych poprzez powrót do źródeł ich duchowości oraz inicjowaniu nowych ruchów religijnych skoncentrowanych na życiu religijnym i osobowej relacji z Chrystusem takich jak miscytyzm hiszpański oraz francuska szkoła duchowości. Do działań politycznych należała reformacja inkwizycji papieskiej. ( tzw. inkwizycja rzymska )