jula1316
Cecha dźwięku, która pozwala odróżńić brzmienia różnychinstrumrntów lub głosów jest od ilości, rodzaju i natężenia tonów składowych, ponieważ jest związana ze spektrum harmonicznym. Barwa danego instrumentu może zmieniać się nieznacznie w zależności od:sposobu wzbudzania drgań (pociągnięcie smyczkiem, szarpnięcie lub uderzenie)siły wzbudzenia (zatem i głośności dźwięku)częstotliwości (różne struny mogą wydawać dźwięki nieco różniące się barwą)zmian w czasielub jeszcze to : Barwa dźwięku, jedna z podstawowych cech wrażeniowych dźwięku pozwalająca na szeregowanie dźwięków pod względem ich ostrości, jasności, dźwięczności itd. oraz ich rozróżnianie mimo jednakowej wysokości, głośności i czasu trwania. Barwa dźwięku może być wielowymiarowa, np. dźwięki mogą być jednocześnie ostre, jasne i chropowate; w muzyce odgrywa szczególną rolę począwszy od twórczości impresjonistów, którzy stosowali tzw. barwne plamy dźwiękowe.
Barwa dźwięku, jedna z podstawowych cech wrażeniowych dźwięku pozwalająca na szeregowanie dźwięków pod względem ich ostrości, jasności, dźwięczności itd. oraz ich rozróżnianie mimo jednakowej wysokości, głośności i czasu trwania. Barwa dźwięku może być wielowymiarowa, np. dźwięki mogą być jednocześnie ostre, jasne i chropowate; w muzyce odgrywa szczególną rolę począwszy od twórczości impresjonistów, którzy stosowali tzw. barwne plamy dźwiękowe.