Tomek Wilmowski żyje na przełomie XIX i XX wieku. Urodzony najprawdopodobniej w 1888 roku. Poznajemy go w 1902 jako 14-letniego chłopca, który wychowuje się w Warszawie u wujostwa Karskich. Ojciec Tomka, Andrzej, spiskował przeciwko carowi i musiał uciekać z kraju. Wkrótce po jego wyjeździe umarła matka chłopca. Tomek był bardzo ciekawym i spragnionym życia chłopcem. Dobrze się uczył, lecz nie był prymusem tylko dlatego, iż w zrusyfikowanej szkole wykładana była historia Rosji. Tomek jako młody patriota chciał zasłużyć się Polsce nie mówił z kolegami po rosyjsku, lecz po polsku - jak przystało na Polaka znał prawdziwą historię Polski dzięki swojej matce. Jego ulubionym przedmiotem była geografia. Największym marzeniem Tomka było spotkać znowu swojego ojca.
Tomek Wilmowski żyje na przełomie XIX i XX wieku. Urodzony najprawdopodobniej w 1888 roku. Poznajemy go w 1902 jako 14-letniego chłopca, który wychowuje się w Warszawie u wujostwa Karskich. Ojciec Tomka, Andrzej, spiskował przeciwko carowi i musiał uciekać z kraju. Wkrótce po jego wyjeździe umarła matka chłopca. Tomek był bardzo ciekawym i spragnionym życia chłopcem. Dobrze się uczył, lecz nie był prymusem tylko dlatego, iż w zrusyfikowanej szkole wykładana była historia Rosji. Tomek jako młody patriota chciał zasłużyć się Polsce nie mówił z kolegami po rosyjsku, lecz po polsku - jak przystało na Polaka znał prawdziwą historię Polski dzięki swojej matce. Jego ulubionym przedmiotem była geografia. Największym marzeniem Tomka było spotkać znowu swojego ojca.