Clive Staples Lewis fragmęt ksiąrzki książę kaspian odpowiedz na pytania: A) Kim byli starzy narnijczycy których spotkał kaspian B) Czym charakteryzująsię mówiące zwierzęta
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Książę Kaspian” to druga część „Opowieści z Narnii” C.S. Lewisa,. Podobnie jak w części pierwszej „Lew, czarownica i stara szafa” spotykamy tu czwórkę dzieci, rodzeństwo: Łucję, Edmunda, Piotra i Zuzannę. Przybywają jako starożytni królowie Narnii, aby pomóc Księciu Kaspianowi odzyskać tron z rąk jego wuja. Historia zaczyna się pod koniec wakacji, kiedy to cała czwórka siedzi na peronie stacji kolejowej. Nagle jakaś niewidzialna siła przenosi dzieci do innego świata. Są teraz w lesie i zaczynają przedzierać się przez gęstwinę, wkrótce docierają nad brzeg morza. Brodzenie w chłodnej wodzie jest bardzo przyjemne, ale trzeba zdecydować co dalej. Postanawiają iść wzdłuż wybrzeża w poszukiwaniu strumienia. Znajdują nie tylko słodką wodę, ale i sad w środku lasu. Odkrywają ruiny starego zamku, przypominają im się dawne czasy, kiedy lew Aslan uczynił ich królami i królowymi Narnii. Mieszkali wówczas w prawdziwym zamku. Decydują się zostać tu na noc i po dokładnych oględzinach okazuje się, że to jest ich Ker-Paravel! Poznają salę balową, studnię, swój ogród, ponadto Łucja odnajduje jedną z figur szachowych. Nie mogą zrozumieć jak to jest, że na Ziemi minął zaledwie rok a w Narnii kilka stuleci? Gdy za kaskadą bluszczu znajdują drzwi do skarbca, nie mają już wątpliwości, bo oto odnajdują swoje pierścienie koronacyjne, zbroje i drogocenne dary, które otrzymali dawno temu. Łucja odzyskuje swój flakonik z cudownym lekarstwem, gojącym wszystkie rany i leczącym wszystkie choroby, Zuzanna - łuk ze strzałami (brakuje jej cudownego rogu, zawsze sprowadzającego pomoc) a Piotr tarczę z herbem lwa i miecz. Rankiem mają zamiar opuścić wyspę (za ich czasów półwysep). Z brzegu dostrzegają łódź z dwoma żołnierzami, którzy chcą wrzucić do wody związanego karła. Strzał Zuzanny ratuje karłowi życie. Żołnierze uciekają w popłochu, biorąc dzieci za leśne duchy. Karzeł nazywa się Zuchon, jest posłańcem Kaspiana X, króla „Starych Narnijczyków”. Karzeł opowiada o niezwykłych losach młodzieńca. Ojciec Kaspiana był królem, został zamordowany przez swego brata Miraza. Dopóki Miraz nie miał własnych dzieci opiekował się bratankiem, jednak gdy żona urodziła mu syna, życie młodzieńca było zagrożone. Ocalał dzięki swemu nauczycielowi – Doktorowi Korneliusowi, to on zbudził księcia i doradził bezzwłocznie opuścić dwór. Kaspian uciekł konno daleko na południe, gdzie jak słyszał z opowieści Starej Niani, żyją jeszcze: mówiące zwierzęta, karły driady, fauny i inni(chłopiec ku niezadowoleniu swego wuja, pokochał stare historie o Aslanie). Wyczerpany młodzieniec znalazł się w nieznanej okolicy, w górach, gdzie rozpętała się burza. Nieprzytomnego znalazły go karły. Obudził się w jaskini, zobaczył trzy postacie: czarny karzeł Nikabrik, nie był mu życzliwy i chciał zabić. Drugim z karłów był rudy Zuchon a trzeci to borsuk Truflogon. Ranny cieszył się, że poznał wreszcie prawdziwych Narnijczyków. Znał swoją historię od Doktora Korneliusa i wiedział, że jego przodkowie byli tu najeźdźcami, przybyli zza morza z Telmaru. Miraz jest ich wspólnym wrogiem. Przybycie Kaspiana wywołało zamieszanie. Po naradzie, mimo niechęci Nikabrika zdecydowano powiadomić innych mieszkańców lasu o obecności prawowitego króla i zwołać ich na naradę. W umówionym terminie przybyli licznie: Trzy Brzuchate Niedźwiedzie, Trajkowitka i inne wiewiórki, czerwone i czarne karły, Centaur Gromojar ze swoimi synami, myszy pod wodzą Ryczypiska, krety, borsuki, fauny, zające, jeże, olbrzym Świdrogrzmot. Niespodziewanie przybył też Doktor Kornelius, przyniósł jednak niedobre wieści: rumak wracając do zamku zdradził ucieczkę Kaspiana i Miraz wyruszył ze swoją armią. Narada stała się więc naradą wojenną. Podjęto decyzję natychmiastowej ewakuacji na dogodniejszą pozycję – Kopiec Aslana. Tam właśnie Wielki Lew pokonał Białą Czarownicę. Była to dobra decyzja, ponieważ Telmarowie bali się duchów z dawnych opowieści. Miraz i jego ludzie byli jednak doświadczonyymi wojownikami. Walki ciągnęły się dniami i nocami, w obozie Kaspiana nastroje były coraz gorsze. Pewnego dnia Nikabrik powiedział: jeśli mamy zadąć w Róg Królowej Zuzanny, to teraz albo nigdy! Spodziewano się przybycia samego Aslana lub jego Starożytnych Królów, instrument posiadał bowiem niezwykłą moc. Aby powitać gości, wysłano posłańców do dwóch legendarnych miejsc: Latarnianego Pustkowia oraz do zamku Ker- Paravel. Zuchon, zgłosił się na ochotnika, chociaż nie bardzo wierzył w te wszystkie historie o Aslanie, ale znał żołnierski obowiązek. Zachował się głupio wybierając drogę na skróty i pozwalając się pojmać. Karzeł mimo ocalenia i spotkania królewskich dzieci nadal jest strapiony. Kaspian nie potrzebuje czwórki dzieci, ale prawdziwych rycerzy. Edmund proponuje, więc aby Zuchon udzielił mu lekcji szermierki i okazuje się, że mistrz zostaje pokonany. Zuzanna mierzy się z karłem strzelając z łuku a Łucja leczy jego ranę. Wyruszają w drogę do obozu Kaspiana. W lesie Łucja ma widzenie: Aslan nakazuje im iść w zupełnie przeciwną stronę, niż wskazywała by logika. Niestety Piotr decyduje inaczej, tracą wiele czasu, błądzą, są atakowani przez niedźwiedzia i ścigani przez straż. W końcu słuchają wskazówek Lwa. Podczas kiedy dziewczynki zostają z Aslanem, chłopcy wraz z karłem udają się do Kopca. Nikabrik, który zwątpił już w moc rogu przyprowadza wiedźmę i wilkołaka. Kaspian i Doktor Kornelius nie zgadzają się na takich sojuszników, dochodzi do walki. Piotr, Edmund i Zuchon wpadają jak burza, nastaje chwila grozy, gaśnie pochodnia. Na szczęście wrogowie są pokonani, ale pozostaje jeszcze Miraz. Piotr dyktuje list z wyzwaniem na pojedynek i rękawica zostaje podjęta. Walczą , ale dostojnicy Miraza knują spisek. Zdrada, Miraz ginie z rąk swoich, a oskarżenie pada na Piotra, rozpoczyna się bitwa. Aslan nie próżnuje - budzi drzewa, Telmarowie są przerażeni, las zbliża się do nich, zniknął też most na rzece Berunie, droga ucieczki zostaje odcięta. Kaspian zostaje ustanowiony królem, Wielki Lew czyni drzwi w powietrzu, dzieci powracają do Anglii, Telmarowie na swoją wyspę a Narnia znów jest szczęśliwym krajem.