Cierpienia Mlodego Wertera Od niedostępnych gór pustyni, której nie tknęła żadna stopa, aż po kres nieznanego oceanu unosi się duch wiecznie Tworzącego i raduje się wszelkiemu prochowi, który pojmuje Go i żyje. Ach, wtedy, jak często wraz z żurawiem, który przelatywał nade mną, tęskniłem do brzegu niezmierzonego morza, by z pieniącego się pucharu nieskończoności pić oną wzbierającą falę rozkoszy i choćby przez chwilę czuć w swej piersi o tak ograniczonych silach tchnienie szczesliwosci tej istoty, ktora wszystko z siebie i przez siebie rodzi.
W uzasadnieniu odwołaj się do obu tekstów kultury i wiedzy o romantyzmie. Czy obraz C. D. Friedricha może stanowić ilustrację załączonego fragmentu utworu J. W. Goethego?
Tekst "Cierpień młodego Wertera" jest jednym z najważniejszych dzieł epoki romantyzmu. Zawiera głębokie refleksje na temat miłości, tęsknoty i transcendencji. W tym fragmencie autor wyraża swoją fascynację nieznanym i nieodkrytym, co jest charakterystyczne dla romantycznej fascynacji nieskończonością.
W romantyzmie istotne było zainteresowanie naturą, a obraz Caspara Davida Friedricha wpisuje się w tę koncepcję. Friedrich często ukazywał postacie przed majestatycznymi krajobrazami, co podkreślało ludzką egzystencję wobec potęgi natury. Jego obrazy emanują melancholią i tęsknotą, co idealnie koresponduje z tonem fragmentu Goethego.
Obraz Friedricha mogłaby przedstawiać widok nieznanego oceanu, pustyni czy gór, które Goethe opisuje w tekście. To miejsce nie dotknięte ludzką stopą, podobnie jak nieodkryte obszary ducha młodego Wertera. Obraz mógłby oddać atmosferę tęsknoty do niepoznanej przestrzeni, podobnie jak narrator pragnie doświadczyć nieskończoności i rozkoszy.
Wspólnym mianownikiem obrazu i tekstu jest więc romantyczna fascynacja nieznaniem, transcendencją oraz pragnienie doświadczenia czegoś większego i nieograniczonego.
Odpowiedź:
Tekst "Cierpień młodego Wertera" jest jednym z najważniejszych dzieł epoki romantyzmu. Zawiera głębokie refleksje na temat miłości, tęsknoty i transcendencji. W tym fragmencie autor wyraża swoją fascynację nieznanym i nieodkrytym, co jest charakterystyczne dla romantycznej fascynacji nieskończonością.
W romantyzmie istotne było zainteresowanie naturą, a obraz Caspara Davida Friedricha wpisuje się w tę koncepcję. Friedrich często ukazywał postacie przed majestatycznymi krajobrazami, co podkreślało ludzką egzystencję wobec potęgi natury. Jego obrazy emanują melancholią i tęsknotą, co idealnie koresponduje z tonem fragmentu Goethego.
Obraz Friedricha mogłaby przedstawiać widok nieznanego oceanu, pustyni czy gór, które Goethe opisuje w tekście. To miejsce nie dotknięte ludzką stopą, podobnie jak nieodkryte obszary ducha młodego Wertera. Obraz mógłby oddać atmosferę tęsknoty do niepoznanej przestrzeni, podobnie jak narrator pragnie doświadczyć nieskończoności i rozkoszy.
Wspólnym mianownikiem obrazu i tekstu jest więc romantyczna fascynacja nieznaniem, transcendencją oraz pragnienie doświadczenia czegoś większego i nieograniczonego.