Piramidy egipskie, jak sugerują archeologiczne oraz pisane dowody, były pomnikami zmarłych, lecz niekoniecznie grzebano w nich faraonów. Jedną z funkcji piramid, a także innych grobowców, było stworzenie domu dla Ka, czyli duszy, która, jak wierzyli starożytni Egipcjanie, nadal żyje po śmierci człowieka. Od okresu predynastycznego grób królewski był ściśle związany z potwierdzeniem władzy ziemskiej i jej uzewnętrznieniem. Od czasów III dynastii stał się także symbolem boskości faraona, jego niebiańskiego przetrwania i przezwyciężającej śmierć władzy. Żeby wyrazić te nowe idee filozoficzne i religijne, Imhotep, wielki kanclerz i architekt faraona Dżesera (2670 2650 p.n.e.), zaprojektował najpierw mastabę, którą następnie postanowił wznieść wyżej, za pomocą kolejnych, malejących mastab: w ten sposób powstała Piramida Schodkowa w Sakkarze, symbol drabiny wznoszącej się do nieba, aby umożliwić faraonowi zmartwychwstanie. W ciągu czterdziestu lat, między rokiem 2670 a 2630 p.n.e., pomysł bodowy piramid upowszechnił się; zbudowano ich aż jedenaście. Pierwsze piramidy to seria zmniejszających się platform, tworzących gigantyczne schody, po których faraon miał się wspiąć do boga słońca Re. Późniejsze mają już boki gładkie, tworząc rampę wiodącą faraona do nieba.
Piramidy egipskie, jak sugerują archeologiczne oraz pisane dowody, były pomnikami zmarłych, lecz niekoniecznie grzebano w nich faraonów. Jedną z funkcji piramid, a także innych grobowców, było stworzenie domu dla Ka, czyli duszy, która, jak wierzyli starożytni Egipcjanie, nadal żyje po śmierci człowieka.
Od okresu predynastycznego grób królewski był ściśle związany z potwierdzeniem władzy ziemskiej i jej uzewnętrznieniem. Od czasów III dynastii stał się także symbolem boskości faraona, jego niebiańskiego przetrwania i przezwyciężającej śmierć władzy. Żeby wyrazić te nowe idee filozoficzne i religijne, Imhotep, wielki kanclerz i architekt faraona Dżesera (2670 2650 p.n.e.), zaprojektował najpierw mastabę, którą następnie postanowił wznieść wyżej, za pomocą kolejnych, malejących mastab: w ten sposób powstała Piramida Schodkowa w Sakkarze, symbol drabiny wznoszącej się do nieba, aby umożliwić faraonowi zmartwychwstanie. W ciągu czterdziestu lat, między rokiem 2670 a 2630 p.n.e., pomysł bodowy piramid upowszechnił się; zbudowano ich aż jedenaście. Pierwsze piramidy to seria zmniejszających się platform, tworzących gigantyczne schody, po których faraon miał się wspiąć do boga słońca Re. Późniejsze mają już boki gładkie, tworząc rampę wiodącą faraona do nieba.