Question

Cicho, cicho, nie budźmy śpiącej wody w kotlinie,

lekko z wiatrem pląsajmy po przestworów głębinie...

Okręcajmy się wstęgą naokoło księżyca,

co nam ciała przezrocze tęczą blasków nasyca,

i wchłaniajmy potoków szmer, co toną w jeziorze,

i limb szumy powiewne, i w smrekowym szept borze,

pijmy kwiatów woń rzcźwą, co na zboczach gór kwitną,

dźwięczne, barwne i wonne, w głąb wzlatujmy błękitną.

Cicho, cicho, nie budźmy śpiącej wody w kotlinie,

lekko z wiatrem pląsajmy po przestworów głębinie...

Oto gwiazdę, co spada, lećmy chwycić w ramiona,

lećmy, lećmy ją żegnać, zanim spadnie i skona,

puchem mlecza się bawmy i ćmy błoną przezrocza,

i sów pierzem puszystym, co w powietrzu krąg toczą,

nietoperza ścigajmy, co po cichu tak leci,

jak my same, i w nikłe oplatajmy go sieci,

z szczytu na szczyt przerzućmy się jak mosty wiszące,

gwiazd promienie przybiją do skał mostów tych końce,

a wiatr na nich na chwilę uciszony odpocznie,

nim je zerwie i w pląsy pogoni nas skocznie...





wypisz z tekstu przykłady następujących środków stylistycznych 2 epitety 1personifikacja 2przenośnie 1powtórzenie 1 apostrofe 2onomatopeje . zastanów sie jaką funkcję pełnią one w tym tekście

Answer 1

Epitety: "śpiącej", "błękitną" - epitety mają spowolnić tempo utworu, nadać wrażenie ciszy nocnej, zatrzymać chwilę.
Personifikacja: Mgły bawiące się "puchem mlecza" - podkreśla zwiewność, delikatność i ulotność mgieł nocnych.
Przenośnie: "Okręcajmy się wstęgą naokoło księżyca", "gwiazd promienie przybiją do skał mostów tych końce" - przenośnie mają na celu uświadomienie, iż podmiotem lirycznym wiersza są tytułowe mgły nocne.
Powtórzenie: "Cicho, cicho" - potęguje wrażenie ciszy.
Apostrofa: "Cicho, cicho, nie budźmy śpiącej wody w kotlinie" - zwrot ten ma na celu uświadomienie nieskazitelności i delikatności sytuacji przedstawionej w wierszu, wywołać wrażenie impresji.
Onomatopeje: " w smrekowym szept borze", "sów pierzem puszystym" - onomatopeje są użyte tutaj, aby dźwięcznie uświadomić odbiorcy lekkość i tajemniczość zjawiska. Dźwięczność wiersza ma bliski związek z synestezją - zabiegu polegającym na połączeniu wrażeń zmysłowych. 
Wszystkie te środki stylistyczne mają wywołać wrażenie na odbiorcy (impresjonizm), wprowadzić go w odpowiedni stan budząc zmysły, a także udowodnić ulotności chwil.