Moim ulubionym bohaterem książki Aleksandra Kamińskiego ,,Kamienie na Szaniec? jest Tadeusz Zawadzki, czyli Zośka. Swój pseudonim zawdzięczał dziewczęcej urodzie, którą był obdarzony. Miał delikatną cerę, regularne rysy twarzy, niebieskie oczy, jasnozłociste włosy i kobiecy uśmiech. Zośka urodził się 24 stycznia 1921 roku w Warszawie, gdzie też chodził do Gimnazjum im. Stefana Batorego. Pochodził z dobrej rodziny, jego ojciec był profesorem na uniwersytecie, a matka zajmowała się domem. Przed wojną był chłopcem nieśmiałym, zamkniętym w sobie, ale już przejawiał zdolności przywódcze. Był lubiany przez kolegów. W szkole dobrze się uczył, choć miał problemy z matematyką. Podczas wojny Zośka zmienił się. Rozwinęły się u niego nowe cechy np: odwaga, czego dowiódł pod Sieczychami podczas ataku na niemiecki posterunek. Miał zdolności organizatorskie, dzięki temu akcja w Celestynowie zakończyła się powodzeniem. Był też bardzo uczuciowy, było to widać po śmierci jego najlepszych przyjaciół Rudego i Alka. Bardzo ciężko było mu się pozbierać, ale dzięki swojemu uporowi i sile charakteru nie załamał się. Zośka poległ pod Sieczychami 20 sierpnia 1943 roku. Zginął jako harcmistrz i podporucznik AK, odznaczony orderem Virtuti Militari i dwa razy Krzyżem Walecznych. Jako mojego ulubionego bohatera powieści Aleksandra Kamińskiego wybrałem Zośkę, ponieważ podobają mi się u niego takie cechy jak kreatywność i opanowanie w trudnych sytuacjach.
Moim ulubionym bohaterem książki Aleksandra Kamińskiego ,,Kamienie na Szaniec? jest Tadeusz Zawadzki, czyli Zośka. Swój pseudonim zawdzięczał dziewczęcej urodzie, którą był obdarzony. Miał delikatną cerę, regularne rysy twarzy, niebieskie oczy, jasnozłociste włosy i kobiecy uśmiech.
Zośka urodził się 24 stycznia 1921 roku w Warszawie, gdzie też chodził do Gimnazjum im. Stefana Batorego. Pochodził z dobrej rodziny, jego ojciec był profesorem na uniwersytecie, a matka zajmowała się domem.
Przed wojną był chłopcem nieśmiałym, zamkniętym w sobie, ale już przejawiał zdolności przywódcze. Był lubiany przez kolegów.
W szkole dobrze się uczył, choć miał problemy z matematyką.
Podczas wojny Zośka zmienił się. Rozwinęły się u niego nowe cechy np: odwaga, czego dowiódł pod Sieczychami podczas ataku na niemiecki posterunek. Miał zdolności organizatorskie, dzięki temu akcja w Celestynowie zakończyła się powodzeniem. Był też bardzo uczuciowy, było to widać po śmierci jego najlepszych przyjaciół Rudego i Alka. Bardzo ciężko było mu się pozbierać, ale dzięki swojemu uporowi i sile charakteru nie załamał się.
Zośka poległ pod Sieczychami 20 sierpnia 1943 roku. Zginął jako harcmistrz i podporucznik AK, odznaczony orderem Virtuti Militari i dwa razy Krzyżem Walecznych.
Jako mojego ulubionego bohatera powieści Aleksandra Kamińskiego wybrałem Zośkę, ponieważ podobają mi się u niego takie cechy jak kreatywność i opanowanie w trudnych sytuacjach.