Charakterystyka porównawcza Pawła Obareckiego i Stanisławy Bozowskiej z opowiadania Stefana Żeromskiego pt. " Siłaczka". ( min 3 strony A4; uwględnić min. 4 cechy wspólne i 4 osobne)
Prace ściągnięte z neta się nie liczą.
Z góry thx.
Prace ściągnięte z neta się nie liczą.
Z góry thx.
Z niczego nie korzystałam
Bohaterowie noweli St.Ż. działali e myśl idei pracy u podstaw, która była głównym hasłem pozywtywizmu. Oznaczała ona pracę dla ludu i nad ludem, w której położono nacisk na rolę oświaty i wyrabianie postaw obywatelskich,. Idee te zrealizowała tylko jedna bohaterka-Stasia Bozowska.
Stanisława była to nauczycielka poważna jak na swój wiek. CHodziła niemodnie i ubogo ubrana. Miała długi jasnopopielaty warkocz i różowe usta.
Pomimo ubóstwa, na które świadomie się zdecydowała, zachowała miły, pogodny charakter i usposobienie.
Nazywana"drawinistką" całe dorosłe życie poświęciła realizacji haseł pozytywizmu. Uparcie i wytrwale dążyła od celu, uczyła się i chciała wyjechać za granicę, by później polepszyć los najuboższych warstw społecznych. Po skończeniu nauki w warszawie, pojechała na zapadłą wieś, gdzie pełniła misję walki z ciemnotą. Została nawet nauczycielką wiejskich dzieci i dorosłych, których uczyła czytania i pisania. Napisała podręczniki do fizyki. Miała bardzo silny charakter. Nie dała się pokonać przeciwnością losu . napoczątku wierzyła, że może pomóc ubogim. Była uparta i umiała zachęcić chłopów do nauki . Umarła na tyfus, co było wielką stratą dla mieszkańców, ponieważ ją kochali i wierzyli, że poprawi ich sytuację.
Paweł Obarecki początkowo angażował się połecznie i dążył do przebudowy świata. Zajmował się ludzmi ubogimi, pomagał im, leczył, troszczył się o nich.Był wtedy młody, energiczny, szlachetny, odporny na przeciwności losu.Jego zadaniem było też szrzyć oświatę . PO przybyciu do Obrzydłówka stracił zapał. Z wesołego i towarzyskiego zmienił sie w człowieka ponurego i znudzonego. Uległ negatywnym wpływom bogatych mieszkańców i zrezygnował z dawnych planów. Związane to był z tym, że miał słaby charakter i nie umiał walczyć o swoje, łatwo dawał za wygraną. Stał się tam egoistą. Czuł pustkę, nie miał dla kogo żyć. Było mu "wszystko jedno". Zrezygnował z własnych ideałów. Poniósł klęskę.Schował apteczkę do szafy i przystosował się do "obrzydliwego środowiska" wsród fałszerzy, kłamców i innych złych ludzi.