Charakterystyka Kreona i Antygony. Nie za długie te charakterystyki, potrzebne na jutro. Na podstawie książki ,,Antygona'':)
KakusiaxD
Antygona była dzieckiem zrodzonym z kazirodczego związku Edypa i Jokasty. Miała dwóch braci: Polinejkesa i Eteoklesa oraz siostrę Ismenę. Główna cechą Antygony była przede wszystkim odwaga. Wbrew zakazowi władcy decyduje się na pochowanie brata, wiedząc, że czeka ją za to śmierć.Była gotowa oddać życie by jej brat spoczywał tak jak inni zmarli. Kierowała się uczuciem oraz prawami boskimi. Kreon był to główny bohater tragedii antycznej Sofoklesa pt „Antygona”. Jego żoną była Eurydyka z którą miał jedynego syna Hajmona. Kreon po śmierci Eteoklesa został władcą Teb. Starał się on być jak najlepszym władcą, chciał być sprawiedliwy i dobry oraz mieć poparcie wśród swoich poddanych. Kreon bardzo chciał być królem, ponieważ zaspokajało to jego chęć żądzy, dyktatury. Jego stosunek wobec ludu jest bardzo wyniosły, uważa, że lud powinien wykonywać wszystkie jego polecenia. Gdy siostrzeniec Kreona napadł na swojego brata Eteoklesa i zabił go, także umierając, Kreon wydał obiektywny zakaz pochowania zwłok zdrajcy (Polinejkesa). Zabronił pochówku wiedząc o złamaniu tym czynem praw boskich i narażeniu się bogom. Gdy dowiedział się o złamaniu przez kogoś jego zakazu, zezłościł się, ponieważ uznał to za sprzeciwienie się przeciwko niemu, kazał odszukać tą osobę i zabić. Strażnicy przed oblicze Kreona przyprowadzili Antygonę, narzeczoną Hajmona, oskarżając ją. Antygona przyznała się do czynu tłumacząc się bojaźnią przed karą bogów. Mimo nalegań syna Kreon nie zmienia zdania i każe Antygonę, bojąc się straty szacunku wśród narodu, czym potwierdza to, że jest bezduszny, despotyczny, pyszny i uparty.
Kreon był to główny bohater tragedii antycznej Sofoklesa pt „Antygona”. Jego żoną była Eurydyka z którą miał jedynego syna Hajmona.
Kreon po śmierci Eteoklesa został władcą Teb. Starał się on być jak najlepszym władcą, chciał być sprawiedliwy i dobry oraz mieć poparcie wśród swoich poddanych. Kreon bardzo chciał być królem, ponieważ zaspokajało to jego chęć żądzy, dyktatury. Jego stosunek wobec ludu jest bardzo wyniosły, uważa, że lud powinien wykonywać wszystkie jego polecenia.
Gdy siostrzeniec Kreona napadł na swojego brata Eteoklesa i zabił go, także umierając, Kreon wydał obiektywny zakaz pochowania zwłok zdrajcy (Polinejkesa). Zabronił pochówku wiedząc o złamaniu tym czynem praw boskich i narażeniu się bogom. Gdy dowiedział się o złamaniu przez kogoś jego zakazu, zezłościł się, ponieważ uznał to za sprzeciwienie się przeciwko niemu, kazał odszukać tą osobę i zabić. Strażnicy przed oblicze Kreona przyprowadzili Antygonę, narzeczoną Hajmona, oskarżając ją. Antygona przyznała się do czynu tłumacząc się bojaźnią przed karą bogów. Mimo nalegań syna Kreon nie zmienia zdania i każe Antygonę, bojąc się straty szacunku wśród narodu, czym potwierdza to, że jest bezduszny, despotyczny, pyszny i uparty.