* zespołu ośrodków nerwowych, * dróg nerwowych odśrodkowych, * dróg nerwowych dośrodkowych.
1) Reguluje prace marzadów wewnętrzynych 2) Nie podlega naszej woli 3) Składa się z sympatycznego (współczulny) i parasympatycznego ( przywspółczulnego) 4) Każdy narząd unerwiony jest zakończeniem aksonu układu sympatycznego i parasympatycznego. 5) Oba działają antagonistycznie ( przeciwstawnie) – praca narządu jest wypadkową działąnia tych układów. 6) Układ sympatyczny ma ośrodki w rogach boczynych, substancji szarych w odcinka piersiowego i ledźwiowego redzenia kręgowego. 7) Układ parasympatyczny w miedzy mózgowu i części krzyżowej rdzenia kręgowego. Z osrodków wychodzą długie wypystki przed zwojowe, uchodzą do zwojów, krótkie wypustki za zwojowe wunerwiają narządy wewnętrzne. 8) Receptory – wyspecjalizowane komórki i ich zespoły mające zwiększoną pobudliwośc w stosunku do określonej formy energii
2 votes Thanks 0
justa44411
Autonomiczny układ nerwowy składa się z:
zespołu ośrodków nerwowych, dróg nerwowych odśrodkowych, dróg nerwowych dośrodkowych. Wyróżnia się następujące różnice w stosunku do somatycznego układu nerwowego:
nierównomierne rozmieszczenie ośrodków w OUN, występowanie włókien nerwowych przed- i zazwojowych, odmienna budowa, względnie wolne przewodzenie impulsów nerwowych – 0,5 m/s, wydzielanie w synapsach eferentnych nie tylko acetylocholiny, ale również noradrenaliny, efektory, którymi są: mięśnie gładkie, mięsień sercowy i gruczoły. Omawiając budowę układu należy rozróżnić jego trzy elementy budowy:
ośrodki autonomiczne (korowe, podwzgórzowe i rdzeniowe), kierujące częścią współczulna i przywspółczulną, część współczulną i przywspółczulną, sploty autonomiczne narządowe. Najważniejsze czynności tego układu to:
rozszerzanie lub zwężanie źrenicy; pobudzanie ślinianek do wydzielania śliny lub ich hamowanie; przyśpieszanie lub hamowanie czynności serca; rozkurczanie lub zwężanie oskrzeli; zwężanie naczyń krwionośnych powodujące wzrost ciśnienia tętniczego krwi/ rozszerzanie naczyń krwionośnych powodujące spadek ciśnienia tętniczego krwi; pobudzenie gruczołów nadnerczowych do wydzielania; nasilenie skurczów przewodu pokarmowego; rozszerzanie/ kurczenie pęcherza moczowego. Większość narządów wewnętrznych jest unerwiana zarówno przez włókna układu współczulnego, jak i przywspółczulnego. Obie części tego układu działają jednocześnie, a harmonijna praca danego narządu jest efektem ich współdziałania.
* zespołu ośrodków nerwowych,
* dróg nerwowych odśrodkowych,
* dróg nerwowych dośrodkowych.
1) Reguluje prace marzadów wewnętrzynych
2) Nie podlega naszej woli
3) Składa się z sympatycznego (współczulny) i parasympatycznego ( przywspółczulnego)
4) Każdy narząd unerwiony jest zakończeniem aksonu układu sympatycznego i parasympatycznego.
5) Oba działają antagonistycznie ( przeciwstawnie) – praca narządu jest wypadkową działąnia tych układów.
6) Układ sympatyczny ma ośrodki w rogach boczynych, substancji szarych w odcinka piersiowego i ledźwiowego redzenia kręgowego.
7) Układ parasympatyczny w miedzy mózgowu i części krzyżowej rdzenia kręgowego. Z osrodków wychodzą długie wypystki przed zwojowe, uchodzą do zwojów, krótkie wypustki za zwojowe wunerwiają narządy wewnętrzne.
8) Receptory – wyspecjalizowane komórki i ich zespoły mające zwiększoną pobudliwośc w stosunku do określonej formy energii
zespołu ośrodków nerwowych,
dróg nerwowych odśrodkowych,
dróg nerwowych dośrodkowych.
Wyróżnia się następujące różnice w stosunku do somatycznego układu nerwowego:
nierównomierne rozmieszczenie ośrodków w OUN,
występowanie włókien nerwowych przed- i zazwojowych,
odmienna budowa,
względnie wolne przewodzenie impulsów nerwowych – 0,5 m/s,
wydzielanie w synapsach eferentnych nie tylko acetylocholiny, ale również noradrenaliny,
efektory, którymi są: mięśnie gładkie, mięsień sercowy i gruczoły.
Omawiając budowę układu należy rozróżnić jego trzy elementy budowy:
ośrodki autonomiczne (korowe, podwzgórzowe i rdzeniowe), kierujące częścią współczulna i przywspółczulną,
część współczulną i przywspółczulną,
sploty autonomiczne narządowe.
Najważniejsze czynności tego układu to:
rozszerzanie lub zwężanie źrenicy;
pobudzanie ślinianek do wydzielania śliny lub ich hamowanie;
przyśpieszanie lub hamowanie czynności serca;
rozkurczanie lub zwężanie oskrzeli;
zwężanie naczyń krwionośnych powodujące wzrost ciśnienia tętniczego krwi/ rozszerzanie naczyń krwionośnych powodujące spadek ciśnienia tętniczego krwi;
pobudzenie gruczołów nadnerczowych do wydzielania;
nasilenie skurczów przewodu pokarmowego;
rozszerzanie/ kurczenie pęcherza moczowego.
Większość narządów wewnętrznych jest unerwiana zarówno przez włókna układu współczulnego, jak i przywspółczulnego. Obie części tego układu działają jednocześnie, a harmonijna praca danego narządu jest efektem ich współdziałania.