Kladzia14518
Ogromna powierzchnia Azji, równoleżnikowy układ gór, cyrkulacja monsunowa, wpływ zimnych (Oja Siwo) i ciepłych (Kuro Siwo) prądów mor. są przyczyną silnego zróżnicowania warunków klimatycznych. Azja leży we wszystkich pasach klim. półkuli pn. (równikowym na pd.-wsch., zwrotnikowym i podzwrotnikowym na pd., umiarkowanym oraz podbiegunowym na krańcach pn.). Klimat wysp pd.-wschodniej Azji i Płw. Malajskiego cechują średnie temp. roczne powyżej 20°C, duża wilgotność powietrza, opady roczne 1500-3500 mm, częste cyklony. Obszary pd. i pd.-wschodniej Azji mają klimat monsunowy z suchą zimą, opadami w półroczu letnim (ponad 1000 mm) i średnią temp. roczną do 20°C; w okresach zmiany monsunów (wiosna, jesień) występują tajfuny. W pd.-zachodniej Azji poza śródziemnomor. wybrzeżami Azji Mniejszej występuje klimat suchy, opady roczne poniżej 250 mm (w kotlinach poniżej 100 mm), lata upalne (średnia temp. w lipcu powyżej 30°C), zimy ciepłe, wietrzne, z burzami pyłowymi. Wielkie łańcuchy górskie i wyżyny mają klimat chłodny i suchy, na stokach wystawionych na napływ wilgotnych mas powietrza obfite opady; na płaskowyżu Śilong (Ćerapundźi) suma roczna opadów wynosi 11 000 mm (najwyższe na Ziemi). Rozległe obszary środkowej Azji cechuje klimat kontynent. z dużą amplitudą roczną temperatury (średnia temp. w styczniu poniżej -10°C, w lipcu powyżej 15°C) i opadami do 300 mm rocznie. Kontynentalizm najsilniej zaznacza się w pn.-wsch. Syberii, gdzie średnia temp. w styczniu wynosi poniżej -40°C; w Ojmiakonie zanotowano najniższą temp. na półkuli pn. (-78°C). W północnej Azji panuje klimat podbiegunowy, w okresie nocy polarnej średnia temp. poniżej -40°C, średnia temp. w lipcu nie przekracza 10°C, opady roczne 150-300 mm.