- Nawiązanie do formy dramatu szekspirowskiego; - Bogactwo postaci, wątków, środków wyrazu, ale mimo to dominująca w utworze przejrzystość i jasność, zwarta i zamknięta kompozycja; - Zastosowanie kontrastowych postaci i scen; - Zastosowanie w utworze tragizmu, komizmu, groteski, humoru, parodii, satyry, liryzmu; - Obfitość wątków i motywów zaczerpniętych z przyrody; - Powiązanie realności z fantastyką, motywów ludowych z historycznymi.
- Nawiązanie do formy dramatu szekspirowskiego;
- Bogactwo postaci, wątków, środków wyrazu, ale mimo to dominująca w utworze przejrzystość i jasność, zwarta i zamknięta kompozycja;
- Zastosowanie kontrastowych postaci i scen;
- Zastosowanie w utworze tragizmu, komizmu, groteski, humoru, parodii, satyry, liryzmu;
- Obfitość wątków i motywów zaczerpniętych z przyrody;
- Powiązanie realności z fantastyką, motywów ludowych z historycznymi.