Question

Cahrakterystyka Zenka Wójcika z książki Ten Obcy

Proszę pomóżcie na dizsiaj!!!

Answer 1

Bohaterem powieści "Ten obcy" był Zenek Wójcik. Miał on szesnaście lat i mieszkał we Wrocławiu.
Podczas pierwszego spotkania z załogą Zenek wyglądał okropnie. Miał chorą nogę owiniętą w brudny bandaż. Zaś strój gorszy od bandaża i zabrudzona twarz.
Zenek na początku nie chciał nic mówi o sobie. Pokazywał też, że jest samodzielny i pomoc nie była mu potrzebna, lez tak naprawdę jej potrzebował. Był skryty tak jak Ula. Swoimi umiejętnościami zainponował dzieciom. Umiał też zbudować szałas i rozpalić ognisko.
Chwalebnym czynem Zenka było to, że uratował dziecko. Zginęłoby bez jego pomocy. Ponadto uratował psa Dunaja przed Wiktorem i Władkiem. Zaś słe czyny również mu się przydarzyły, np. kradzież Przekupce pięćdziesięciu złotych. Podobnie było z kradzieżą jabłek.
Zenek był smutny, gdyż ojciec go nie chciał. Chodził nieszczęsliwy, bo nie mógł sam znaleźć wujka. Dopiero doktor Zalewski mu w tym pomógł.
Przemiana Zenka została ukazana w ten sposób, że chłopak zaczął się przed wszystkimi otwierać. Był też dużo weselszy. Ufał załodze i świetnie się z nimi bawił.
Zenek Wójcik zainponował mi, ponieważ był sympatyczny, odważny, realizował swoje plany. Niektóre z jego czynów wzbudziły we mnie wielki podziw. Czasami jego zachowanie było głupie, lecz umiał się poprawić. Myślę, że Zenek mógłby być dobrym kolegą i przyjacielem.

   

Answer 2

Głównym bohaterem lektury  Ten Obcy” jest Zenek Wójcik, 16-letni chłopak pochodzący z Wrocławia. Jego matka nie żyła, a ojciec alkoholik nie interesował się nim. 

 Zenek był niezwykłą postacią z niezwykłym charakterem, a jego ciało zamieszkiwały dwie zupełnie różne od siebie istoty. Jedna z nich była serdeczna, gotowa do przyjaźni i powierzenia swoich sekretów, a druga zachowywała się obojętnie, kpiąco, chwilami nawet wrogo. Mimo, iż często oporny i nieprzyjemny, zdobył serca czwórki przyjaciół, dla których był bohaterem i przykładem do naśladowania, choć nie wszystko to co robił było dobre.

Gdy poznajemy Zenka, wyglądem i zachowaniem przypominał życiowego rozbitka.Jego twarz, szyja i ręce miały przykry, szarawy kolor, właściwy ludziom po długotrwałej podróży bez możliwości umycia się i zmiany ubrania. Dawno nie strzyżone włosy, pozbawione połysku przypominały sierść niedożywionego kota ”. Szybko jednak można było przekonać się, że naprawdę Zenek wyglądał zupełnie inaczej. „ Miał chude policzki i szeroko rozłożone, ładne brwi. Po umyciu włosy stały się połyskliwe, a jeden mały kosmyk opadał na czoło ”.