walcott33
Poprotniki zbudowane są z korzeni i łodygi. Korzenie wyrastają z łodygi, w postaci korzenia przybyszowe (krótkie, cienkie) W budowie anatomicznej wyróżniamy: skórkę, tkankę miękiszową.
0 votes Thanks 0
bzdura
Budowa morfologiczna i anatomiczna sporofitu paprotników :
- Korzenie – wyrastają ze skróconego pędu – łodygi – w postaci wiązki, są to korzenie przybyszowe: krótkie, cienkie, proste lub rozgałęzione. W budowie anatomicznej wyróżniamy: skórkę, tkankę miękiszową tworzącą walec osiowy z wiązkami przewodzącymi oraz korę pierwotną. Na granicy kory pierwotnej i walca osiowego znajduje się śródskórnia i okolnica. Korzenie utrzymują roślinę w podłożu, stanowią dużą powierzchnię chłonną do pobierania wody i soli mineralnych.
- Łodyga – ma różne formy i kształty w zależności od gatunku. Może być skrócona, podziemna, nosi wtedy nazwę kłącza (niektóre paprocie), skrócona, bulwiasta (porybliny), przybiera postać potężnych strzelistych pni (wymarłe i współczesne paprocie drzewiaste), płożących, niepozornych pędów (widłakowe). U skrzypów tworzą się, oprócz podziemnych kłączy, wzniesione nad ziemię, puste w środku pędy podzielone na węzły i międzywęźla, silnie wysycone krzemionką. Zewnętrzną warstwę stanowi skórka z apartami szparkowymi, wnętrze wypełnia kora pierwotna i walec osiowy. Walec osiowy może mieć różną budowę, ale zawsze zawiera wiązki przewodzące: drewno (ksylem) przewodzące wodę i sole mineralne oraz łyko (floem) przewodzące produkty fotosyntezy. Towarzyszy im miękisz drzewny i łykowy.
- Korzenie – wyrastają ze skróconego pędu – łodygi – w postaci wiązki, są to korzenie przybyszowe: krótkie, cienkie, proste lub rozgałęzione. W budowie anatomicznej wyróżniamy: skórkę, tkankę miękiszową tworzącą walec osiowy z wiązkami przewodzącymi oraz korę pierwotną. Na granicy kory pierwotnej i walca osiowego znajduje się śródskórnia i okolnica. Korzenie utrzymują roślinę w podłożu, stanowią dużą powierzchnię chłonną do pobierania wody i soli mineralnych.
- Łodyga – ma różne formy i kształty w zależności od gatunku. Może być skrócona, podziemna, nosi wtedy nazwę kłącza (niektóre paprocie), skrócona, bulwiasta (porybliny), przybiera postać potężnych strzelistych pni (wymarłe i współczesne paprocie drzewiaste), płożących, niepozornych pędów (widłakowe). U skrzypów tworzą się, oprócz podziemnych kłączy, wzniesione nad ziemię, puste w środku pędy podzielone na węzły i międzywęźla, silnie wysycone krzemionką. Zewnętrzną warstwę stanowi skórka z apartami szparkowymi, wnętrze wypełnia kora pierwotna i walec osiowy. Walec osiowy może mieć różną budowę, ale zawsze zawiera wiązki przewodzące: drewno (ksylem) przewodzące wodę i sole mineralne oraz łyko (floem) przewodzące produkty fotosyntezy. Towarzyszy im miękisz drzewny i łykowy.