Brazylia- krótki opis o życiu ludzi i ogółem najważniejsze informacje ;)
proszę o szybką odp...;)
marqs
Ludność miejska stanowi 79% ogółu populacji. Podział administracyjny: 26 stanów i 1 Dystrykt Federalny (Brasilia). Język urzędowy: portugalski. Skład etniczny: biali (55%) (w tym Portugalczycy, Włosi, Hiszpanie i Polacy), Mulaci i Metysi (38%), Murzyni (6%), Azjaci (1%), Indianie (1%) oraz (ok. 800 tys.), głównie w stanach Parana, Rio Grande do Sul i Santa Catarina. Wyznania: chrześcijanie 94% (katolicy 88%, protestanci 6%), spirytualiści afro-amerykańscy (2%), religie tradycyjne (animiści 3%), spirytyści (2%). Jednostka monetarna: 1 real = 100 centavos. Analfabetyzm sięga 17%, jeden z najwyższych wskaźników na kontynencie. Przyrost naturalny: 1,06% (2005). Średnia długość życia: mężczyźni 68 lat, kobiety 76 lat. Wielopartyjna republika związkowa z dwuizbowym parlamentem - Kongres Narodowy złożony z Senatu z 81 senatorami (co 4 lata wybiera się 1/3 lub 2/3 składu) oraz Izby Deputowanych (4 letnia kadencja) z 513 miejscami (zależy od liczebności stanów). Głową państwa jest prezydent wybierany na 4-letnią kadencję, do niego oraz powoływanego przez niego rządu należy sprawowanie władzy wykonawczej. Podział administracyjny na 26 stanów i 1 dystrykt federalny. Stany mają własną konstytucję, wymiar sprawiedliwości oraz gubernatorów i rady wybierane w wyborach.
Współczesny skład etniczny Brazylii jest odzwierciedleniem jej historii. Brazylię zamieszkuje niemal 190 mln ludzi. Stanowi to około 70% ludności Ameryki Południowej. Rozmieszczenie ludności jest bardzo nierównomierne. Najgęściej zaludnione obszary to wybrzeże Atlantyku oraz południowo-wschodnia część kraju. Tam znajdują się największe brazylijskie miast Rio de Janeiro i San Paulo. Większość terytorium kraju charakteryzuje się jednak niewielką gęstością zaludnienia, a duże obszary Amazonii pozostają niezamieszkane. Aby zwiększyć zaludnienie i zagospodarowanie wnętrza kraju,w latach 60 XX wieku przeniesieno stolicę z Rio de Janeiro do wybudowanej od podstaw Brasylii. Brazylię cechuje wysoki poziom urbanizacji. 8 na 10 mieszkańców żyje w miastach. Wiele ośrodków miejskich boryka się jednak z problemem przeludnienia spowodowanym przez napływ biednej ludności wieskiej. W dużych miastach róznicę majątkowe pomiędzy mieszkańcami są bardzo wyraźne. Obok luksosowych dzielnic mieszaniowych i handlowych istnieją dzielnice nędzy - fawele. Osiedna się w nich większa część ludności napływowej ze wsi.
Źródło: podręcznik do geografii, Nowa Planeta, klasa II gimnazjum.
6 votes Thanks 4
KlaraAa17
Prekolumbijska tubylcza społeczność Indian w Brazylii była rozlegle rozproszona i liczyła sobie nie więcej niż milion, kiedy Pedro Cabral, portugalski odkrywca, dotarł do brzegów Brazylii dnia 22 kwietnia roku 1500. Brazylia otrzymała nową konstytucję w październiku 1988 roku. Rok później Collor de Mello został wybrany, o włos wygrywając z Luisem Ignacio de Souzą (zwanym Lula), reprezentującym lewicę. Lula mógłby wygrać gdyby: Europa Wschodnia miała dość tego, co w Brazylii chciał wprowadzić Lula; Roberto Marinho, właściciel sieci Globo i najpotężniejszy człowiek w kraju obawiał się, że lewicowy rząd zechce upaństwowić jego własność, więc wspierał Mello. Mello szybko wdrożył program "szoku", mający za zadanie zmniejszyć inflację i wydatki rządu (program ten nosił nazwę tzw. Pactoes). Ludzie szybko zorientowali się, że Collor był skorumpowany i stracił swoje całe wsparcie (w tym Marinho). Ci dwaj ostatni prezydenci są reprezentatywnym przykładem wszystkiego, co złe w tradycyjnej brazylijskiej polityce, gdzie piękne słowa kryją szpetne twarze władzy, przywilejów, egoizmu i korupcji. Kolejny prezydent odmienił świat polityki jego pactoe, zwane Realny Plan, wstrzymało inflację i wzbudziło rozwój. Był nim Fernando Henrique Cardoso, były minister finansów. Za administracji Cardoso w roku 1995 rozdano ziemię, należacą do państwa, biednym; w 1996 podpisano dekrety przyznające wiele praw Indianom, a prawo wzbogacono o nowe prawa ludzkie.
Wielopartyjna republika związkowa z dwuizbowym parlamentem - Kongres Narodowy złożony z Senatu z 81 senatorami (co 4 lata wybiera się 1/3 lub 2/3 składu) oraz Izby Deputowanych (4 letnia kadencja) z 513 miejscami (zależy od liczebności stanów). Głową państwa jest prezydent wybierany na 4-letnią kadencję, do niego oraz powoływanego przez niego rządu należy sprawowanie władzy wykonawczej. Podział administracyjny na 26 stanów i 1 dystrykt federalny. Stany mają własną konstytucję, wymiar sprawiedliwości oraz gubernatorów i rady wybierane w wyborach.
Współczesny skład etniczny Brazylii jest odzwierciedleniem jej historii. Brazylię zamieszkuje niemal 190 mln ludzi. Stanowi to około 70% ludności Ameryki Południowej. Rozmieszczenie ludności jest bardzo nierównomierne. Najgęściej zaludnione obszary to wybrzeże Atlantyku oraz południowo-wschodnia część kraju. Tam znajdują się największe brazylijskie miast Rio de Janeiro i San Paulo. Większość terytorium kraju charakteryzuje się jednak niewielką gęstością zaludnienia, a duże obszary Amazonii pozostają niezamieszkane. Aby zwiększyć zaludnienie i zagospodarowanie wnętrza kraju,w latach 60 XX wieku przeniesieno stolicę z Rio de Janeiro do wybudowanej od podstaw Brasylii. Brazylię cechuje wysoki poziom urbanizacji. 8 na 10 mieszkańców żyje w miastach. Wiele ośrodków miejskich boryka się jednak z problemem przeludnienia spowodowanym przez napływ biednej ludności wieskiej. W dużych miastach róznicę majątkowe pomiędzy mieszkańcami są bardzo wyraźne. Obok luksosowych dzielnic mieszaniowych i handlowych istnieją dzielnice nędzy - fawele. Osiedna się w nich większa część ludności napływowej ze wsi.
Źródło: podręcznik do geografii, Nowa Planeta, klasa II gimnazjum.
Brazylia otrzymała nową konstytucję w październiku 1988 roku. Rok później Collor de Mello został wybrany, o włos wygrywając z Luisem Ignacio de Souzą (zwanym Lula), reprezentującym lewicę. Lula mógłby wygrać gdyby: Europa Wschodnia miała dość tego, co w Brazylii chciał wprowadzić Lula; Roberto Marinho, właściciel sieci Globo i najpotężniejszy człowiek w kraju obawiał się, że lewicowy rząd zechce upaństwowić jego własność, więc wspierał Mello. Mello szybko wdrożył program "szoku", mający za zadanie zmniejszyć inflację i wydatki rządu (program ten nosił nazwę tzw. Pactoes). Ludzie szybko zorientowali się, że Collor był skorumpowany i stracił swoje całe wsparcie (w tym Marinho). Ci dwaj ostatni prezydenci są reprezentatywnym przykładem wszystkiego, co złe w tradycyjnej brazylijskiej polityce, gdzie piękne słowa kryją szpetne twarze władzy, przywilejów, egoizmu i korupcji. Kolejny prezydent odmienił świat polityki jego pactoe, zwane Realny Plan, wstrzymało inflację i wzbudziło rozwój. Był nim Fernando Henrique Cardoso, były minister finansów. Za administracji Cardoso w roku 1995 rozdano ziemię, należacą do państwa, biednym; w 1996 podpisano dekrety przyznające wiele praw Indianom, a prawo wzbogacono o nowe prawa ludzkie.