Bohaterska śmierć Rolanda.Opisz sytuacje na podstawie pieśni o Rolandzie. ;]]
gadd07
Powszechne zainteresowanie budziła w średniowieczu bohaterska śmierć. Układano o niej pieśni które przetrwały do dziś. Bohaterami byli książęta, lub rycerze ginący tak jak nakazywał im kodeks, z dumą i honorem. Charakterystyczna dla bohaterów była tęsknota do ideałów i chęć ocalenia siebie i swojego życia od zapomnienia. Takim właśnie bohaterem był Roland. Pieśń o Rolandzie została napisana przez nieznanego autora. Jest przykładem ‘chanson de geste’, czyli pieśni o czynie, francuskiego eposu rycerskiego a przy tym jest świetnym przykładem literatury parenetycznej . Zajmiemy się jednak jedynie fragmentem w którym Roland żegna się z życiem. Umiera sam, bez przyjaciół i rodziny, po zaszczytnym pokonaniu wroga. Śmierć w tym utworze jest jedynie przejściem do innego świata, gdzie rycerz będzie nagrodzony za swoje dobre uczynki, śmierć jest zaszczytem. Roland cale swoje życie honorowo trzymał się kodeksu, i myśli o nim nawet w chwili śmierci. Umierając kieruje się zasadami ‘ars bene moriendi’ , co znaczy tyle co sztuka dobrego umierania. Czując ze jego koniec jest już bliski wchodzi na wzgórze (co ma symbolizować Golgotę) i siada pod drzewem (symbolem krzyża). Twarz obraca w kierunku pokonanych pogan, daje świadectwo swojemu męstwu. W rękach trzyma miecz – Durendal i róg, symbole jego rycerskiego stanu. Przed śmiercią próbuje przełamać swój miecz, ale mu się to nie udaje, wspomina więc ogromne ilości ziem, tym mieczem zdobytych. Roland jest patriotą, w ostatnich chwilach myśli o ‘słodkiej Francji’. Przed śmiercią modli się, prosi Gabriela za siebie, wyznaje winy. Umierając opuszcza głowę na pierś. Jego duszę biorą do nieba aniołowie. Odchodzi z tego świata z przeświadczeniem, iż zasłużył na zbawienie, gdyż spełnił swój obowiązek i nie splamił rycerskiego honoru. Czuje się spełniony a śmierć na polu walki tylko podkreśla jego odwagę i rycerskość.