Question

Blaski I Cienie Rewolucji Przemysłowej.Co To Było I Co Do Tego Zaliczamy?!Pilne Do Wieczora!!!!!

Answer 1

Rewolucja przemysłowa, całokształt przemian technicznych, ekonomicznych i społecznych, związanych z powstawaniem wielkiego przemysłu fabrycznego i nowoczesnej cywilizacji przemysłowej.

Rewolucja przemysłowa najwcześniej wystąpiła w Anglii (1760-1830). U jej podstaw legły wynalazki techniczne (opanowanie metody wytopu żelaza przy użyciu węgla kamiennego, mechaniczna obróbka żelaza, wprowadzenie maszyn przędzalniczych i tkackich, skonstruowanie maszyny parowej i zastosowanie energii pary wodnej jako siły napędowej).

Przemiany charakterystyczne dla rewolucji przemysłowej rozpoczęły się w Stanach Zjednoczonych i Belgii ok. 1820, we Francji ok. 1830, w Niemczech ok. 1840, w Królestwie Polskim ok. 1860, w Rosji ok. 1880.

Rewolucja przemysłowa rozpoczęła się w Wielkiej Brytanii od przemysłu włókienniczego. Ręczne przędzenie i tkanie nie było w stanie zaspokoić potrzeb rynku. W rezultacie, intensywnie szukano sposobów zwiększenia produkcji tekstyliów.

Przełomowym wynalazkiem była maszyna przędzalnicza, tzw. Spinning Jenny, skonstruowana w roku 1764 przez Jamesa Hargreavesa. Maszyna ta została udoskonalona w 1767 roku przez Richarda Arkwrighta, który zastosował do jej napędu koło wodne. Dalszy rozwój przemysłu włókienniczego nastąpił po opatentowaniu w roku 1786 przez Edmunda Cartwrighta mechanicznego krosna.

Francja była drugą potęgą ekonomiczną epoki rewolucji przemysłowej. Głębokie zawirowania społeczno-polityczne, takie jak rewolucja francuska (1789) czy wojny napoleońskie (1799-1815), spowodowały, że do roku 1830 przemysł francuski rozwijał się dość powoli.

Dopiero po tej dacie zanotowano gwałtowny wzrost liczby maszyn parowych, wielkich pieców, oraz rozpowszechnienie produkcji maszynowej w niektórych gałęziach przemysłu tekstylnego. Również rozwój kolei we Francji był znacznie wolniejszy niż w Wielkiej Brytanii.

Rewolucja przemysłowa wywarła głębokie przemiany także w Belgii, która w niektórych gałęziach przemysłu wyprzedzała nawet Francję. Również w krajach niemieckich nastąpił znaczny rozwój przemysłu, jednak był on terytorialnie nierównomierny. Było to spowodowane rozbicie politycznym Niemiec i zróżnicowaniem warunków społeczno-gospodarczych w poszczególnych państwach niemieckich. Najszybciej rozwijał się rejon Nadrenii i Westfalii, najwolniej zaś obszary na wschód od Łaby. Pomimo trudności, produkcja żelaza w Niemczech wzrosła w drugim ćwierćwieczu XIX wieku pięciokrotnie, a wydobycie węgla trzykrotnie.

Przemiany wynikające z rewolucji przemysłowej najwolniej zachodziły w krajach południowej i wschodniej Europy. Było to spowodowane ogólnym ubóstwem tych krajów oraz ich zacofaną strukturą społeczną. Zwłaszcza w Europie Wschodniej, gdzie powszechne było poddaństwo chłopów. Ograniczało to przepływ ludności ze wsi do miast, do pracy w przemyśle.

Rewolucja przemysłowa spowodowała wzrost znaczenia burżuazji, wzbogaconej na rozwoju przemysłu i handlu. Dążyła ona do uzyskania większego wpływu na politykę, zdominowaną w większości państw europejskich przez feudalną arystokrację, czerpiącą swe bogactwo z produkcji rolnej.
Innym skutkiem rewolucji przemysłowej było pojawienie się nowej grupy społecznej: proletariatu przemysłowego (lub fabrycznego), tj. pracowników fizycznych w fabrykach. Robotnicy fabryczni rekrutowali się głównie spośród mieszkańców wsi, którzy do miasta trafili w poszukiwaniu lepszego życia, lub z pracowników upadłych warsztatów rzemieślniczych. Warunki pracy proletariatu były niezwykle ciężkie, normą była praca po 12-16 godzin na dobę, czy zatrudnianie kilkuletnich dzieci, nawet w kopalniach.

Warunki pracy w przemyśle wywoływały sprzeciw robotników, którzy zaczęli domagać się poprawy sytuacji. Pierwotnie, organizacje robotnicze i strajki były całkowicie zakazane. W latach 20. XIX wieku zapoczątkowany został rozwój ruchu robotniczego w Wielkiej Brytanii, a w późniejszym okresie także w innych krajach. Od roku 1841 zaczęto stopniować ograniczać zatrudnienie dzieci w przemyśle, choć proces ten trwał aż do XX. wieku.
Przemiany społeczne wynikające z rewolucji przemysłowej zainicjowały też nowe prądy myślowe, domagające się przebudowy stosunków społecznych, a zwłaszcza stosunków własnościowych. Doprowadziło to do powstania ideologii socjalistycznej i komunistycznej.

Rewolucja przemysłowa trwała w przybliżeniu do połowy XIX wieku. Około roku 1850 przekształciła się ona w tzw. drugą rewolucję przemysłową, charakteryzującą się zapoczątkowaniem produkcji masowej, rozwojem przemysłu chemicznego i elektrotechnicznego.