Choroba beri-beri – skrajna forma awitaminozy (ściślej – hipowitaminozy) na skutek niedoboru witaminy B1.
Witamina B1 odgrywa istotną rolę w przemianie węglowodanów – umożliwia prawidłowe spalanie glukozy. Przy niedoborze witaminy B1 wskutek niecałkowitego utleniania glukozy gromadzi się w ustroju toksyczny kwas pirogronowy, który powoduje uszkodzenie najwrażliwszych tkanek ustroju: nerwów i śródbłonków włośniczek, porażenia mięśni okoruchowych. W rezultacie dochodzi do zapalenia wielonerwowego (polineuropatia), porażeń, zaników mięśni.
Choroba beri-beri – skrajna forma awitaminozy (ściślej – hipowitaminozy) na skutek niedoboru witaminy B1.
Witamina B1 odgrywa istotną rolę w przemianie węglowodanów – umożliwia prawidłowe spalanie glukozy. Przy niedoborze witaminy B1 wskutek niecałkowitego utleniania glukozy gromadzi się w ustroju toksyczny kwas pirogronowy, który powoduje uszkodzenie najwrażliwszych tkanek ustroju: nerwów i śródbłonków włośniczek, porażenia mięśni okoruchowych. W rezultacie dochodzi do zapalenia wielonerwowego (polineuropatia), porażeń, zaników mięśni.
niedobór witaminy B1