bardzo pilnie potrzebuje, tzn tak do godziny 22 . niech nie będzie w pełni z internetu, lecz w większości swoimi słowami.
liczę na was!!
Lucusia
TERAPIA GENOWA Jednym z celów technologii rekombinacji DNA jest leczenie mających podłoże genetyczne chorób przez wykorzystanie przeniesienia genów ze zdrowych organizmów. Używane w terapii geny mogą być wprowadzone bezpośrednio do komórki dzięki różnym chemicznym lub fizyczym procesom, czyniącymi błonę komórkowa tymczasowo przepuszczalną dla obcego DNA. Niebezpośrednia metoda przenoszenia genów włącza korzystny gen do materiału genetycznego wirusa, który następnie może infekować wybraną komórkę. Najbardziej efektywną metodą przenoszenia genów jest użycie typu wirusa RNA nazywanego retrowirusem. Po zainfekowaniu komórki żywiciela, retrowirus wytwarza kopię swojego DNA, która jest następnie włączana do materiału genetycznego komórki żywiciela. Pierwszej próby zastosowania terapii genowej dokonano w 1990 roku, dotyczyła ona dziecka, którego organizm nie potrafił produkować enzymu deaminazy adenozyny, który jest niezbędny do prawidłowego rozwoju układu immunologicznego. Z krwi dziecka zostały usunięte limfocyty, które następnie zmodyfikowano retrovirusowo przez dodanie genu deaminazy adenozyny. Następnie te zmodyfikowane komórki powróciły do krwioobiegu dziecka. Innym przykładem przeniesienia genów było przedsięwzięcie z zangażowaniem grupy pacjentów z rakiem skóry - czerniakiem złośliwym. Miało na celu umieszczenie kopii genów odpowiedzialnych za wytwarzanie białka zwanego HLA-B7 w kropelkach liposomów, co ułatwiło przedostanie się DNA do komórek. Liposomy zostały wstrzyknięte bezpośrednio do nowotworu, co pozwoliło genom wniknąć do komórek nowotworowych. Kiedy komórki zaczęły produkować białko HLA-B7, zaczęło ono być włączane do błon komórkowych, gdzie przyciągało komórki T układu odpornościowego pacjenta do komórek czerniaka, które zostawały wtedy przez nie niszczone. Od pierwszej próby terapii genowej w 1990r. więcej niż stu pacjentom przeprowadzono różnego rodzaju procedury wszczepienia genów dotyczące szeregu chorób genetycznych, takich jak hemofilia, mukowiscydoza, rodzinna hipercholesterolemia. Wszystkie raporty wskazują, że był jest to sukces w leczeniu szczególnych schorzeń, ale nie osiągnięto jednak całkowitego wyleczenia.
Jednym z celów technologii rekombinacji DNA jest leczenie mających podłoże genetyczne chorób przez wykorzystanie przeniesienia genów ze zdrowych organizmów. Używane w terapii geny mogą być wprowadzone bezpośrednio do komórki dzięki różnym chemicznym lub fizyczym procesom, czyniącymi błonę komórkowa tymczasowo przepuszczalną dla obcego DNA. Niebezpośrednia metoda przenoszenia genów włącza korzystny gen do materiału genetycznego wirusa, który następnie może infekować wybraną komórkę. Najbardziej efektywną metodą przenoszenia genów jest użycie typu wirusa RNA nazywanego retrowirusem. Po zainfekowaniu komórki żywiciela, retrowirus wytwarza kopię swojego DNA, która jest następnie włączana do materiału genetycznego komórki żywiciela. Pierwszej próby zastosowania terapii genowej dokonano w 1990 roku, dotyczyła ona dziecka, którego organizm nie potrafił produkować enzymu deaminazy adenozyny, który jest niezbędny do prawidłowego rozwoju układu immunologicznego. Z krwi dziecka zostały usunięte limfocyty, które następnie zmodyfikowano retrovirusowo przez dodanie genu deaminazy adenozyny. Następnie te zmodyfikowane komórki powróciły do krwioobiegu dziecka. Innym przykładem przeniesienia genów było przedsięwzięcie z zangażowaniem grupy pacjentów z rakiem skóry - czerniakiem złośliwym. Miało na celu umieszczenie kopii genów odpowiedzialnych za wytwarzanie białka zwanego HLA-B7 w kropelkach liposomów, co ułatwiło przedostanie się DNA do komórek. Liposomy zostały wstrzyknięte bezpośrednio do nowotworu, co pozwoliło genom wniknąć do komórek nowotworowych. Kiedy komórki zaczęły produkować białko HLA-B7, zaczęło ono być włączane do błon komórkowych, gdzie przyciągało komórki T układu odpornościowego pacjenta do komórek czerniaka, które zostawały wtedy przez nie niszczone. Od pierwszej próby terapii genowej w 1990r. więcej niż stu pacjentom przeprowadzono różnego rodzaju procedury wszczepienia genów dotyczące szeregu chorób genetycznych, takich jak hemofilia, mukowiscydoza, rodzinna hipercholesterolemia. Wszystkie raporty wskazują, że był jest to sukces w leczeniu szczególnych schorzeń, ale nie osiągnięto jednak całkowitego wyleczenia.