Gumantung kana kaayaan, lemes, biasa, atawa kasar:
Dupi salira nuju naon? (lemes)
Salira nuju naon? (lemes)
Anjeun nuju naon? (lemes)
Maneh keur naon? (biasa)
Silaing keur naon? (biasa)
Sia keur naon? (kasar)
Dialek Sunda di unggal tempat oge bisa beda-beda. Contona, “maneh” atawa “sia” leuwih umum dipake mangsa kiwari, sedengkeun “silaing” sigana rada buhun.
“Salira” leuwih umum tinimbang “anjeun” dina obrolan sapopoe.
“Anjeun” sigana leuwih umum dipake dina sajak atawa lalaguan, sarua jeung “engkau” atawa “kau” dina Bahasa Indonesia.
Gumantung kana kaayaan, lemes, biasa, atawa kasar:
Dupi salira nuju naon? (lemes)
Salira nuju naon? (lemes)
Anjeun nuju naon? (lemes)
Maneh keur naon? (biasa)
Silaing keur naon? (biasa)
Sia keur naon? (kasar)
Dialek Sunda di unggal tempat oge bisa beda-beda. Contona, “maneh” atawa “sia” leuwih umum dipake mangsa kiwari, sedengkeun “silaing” sigana rada buhun.
“Salira” leuwih umum tinimbang “anjeun” dina obrolan sapopoe.
“Anjeun” sigana leuwih umum dipake dina sajak atawa lalaguan, sarua jeung “engkau” atawa “kau” dina Bahasa Indonesia.