BŁAGAM!POTRZEBUJĘ ala wypracowanie ala opowiadanie bądź taką dłuższą notatkę.
Problem holokaustu w literaturze, kulturze i sztuce XX wieku.
DAJE NAAAAJ!
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
II wojna światowa przyniosła holokaust i nieznane dotąd obozy zagłady, w których śmierć poniosło wiele milionów ludzi. Przez tragiczne doświadczenia skłoniła do przemyśleń nad kondycją ludzką w świecie, które znalazły odzwierciedlenie w literaturze i sztuce. Trudno było pojąć ogrom okrucieństwa wojny, trudno uwierzyć w okrucieństwo ludzi opętanych faszyzmem. O ile w pierwszej wojnie światowej ludzie również ginęli masowo, to działo się tak głównie skutkiem działań wojennych. Kolejna wojna przyniosła śmierć milionom ludzi, w szczególności narodowości żydowskiej.
Ważnym świadectwem tych zdarzeń jest przykład polskiej prozy o charakterze dokumentalnym w postaci opowiadań Tadeusza Borowskiego. W opowiadaniach "ludzie którzy szli" czy "Proszę państwa do gazu" autor rejestruje gesty i czyny bohaterów, unikając wnikania w ich motywy i przeżycia wewnętrzne. Widzimy, że w skrajnej sytuacji człowiek potrafi dla ratowania życia przystosować się do każdych nawet najbardziej ekstremalnych i strasznych warunków. W obozie znikały zasady moralne obowiązujące w normalnym świecie, liczyła się tylko zwierzęca walka o byt, o przetrwanie. Człowiek obozowy, człowiek „zlagrowany” staje się nieczuły, niewrażliwy, obojętny na cierpienia śmierć innych. Pisarz przedstawia obraz matki uciekającej od swego dziecka by ratować własne życie. Kobietę tę strach przed śmiercią pozbawił nawet miłości do dziecka, wyzwalając jedynie zwierzęcy odruch ucieczki. Ludzie tacy jak ona utracili poczucie wszelkich ludzkich i społecznych wartości.
Realizm i naturalizm opisywanych scen wynika z faktu, iż sam pisarz był więźniem obozu zagłady. Takie opowiadania nie mogły powstać nigdzie indziej jak tylko w Polsce, w której z racji dużej populacji ludności żydowskiej eksterminacja miała wyjątkowo brutalny charakter. Jedynie też polska proza podjęła się na tak szeroką skalę problemu zagłady. Teksty czsów wojny powstały wiele lat po jej zakończeniu.