Question

błagam was pomocy znacie jakieś prozy nie trudnie i nie długie minimum 5,wiersze nie dziecinne minimum 10

JESZCZE RAZ POMOCY !!!!(NA DZISIAJ)PROSZE;(

Answer 1

Proza: fragment książki " Wielka Większa i największa"

Jak i  gdzie szukać, tego jacka?

 Ale Ika sie nie odezwała. Groszek pochylił się znów nad notesem.

 - Granatowe- mruczał- płaszcz i beret. Popielate...

 - Groszek, patrz!- krzyknęła Ika.

 Krzyknęł takim głosem, że groszek zerwał się na równe nogi.

 Ika stała przy oknie wskazując wyciągniętą ręką ciemność za oknem.

 - Co...- zaczął Groszek. I urwał.

 Urwał, albowiem dostrzegł to, na co wskazywała Ika:

oto w głębi ciemnego już całkiem podwórza, tam gdzie stał "on", to rozjarzały sie to gasły dwa światła. Najpierw świeciły żółtym łagodnym blaskiem jak reflektory jadącego przez miasto samochodu- potem rozjaśniały się ostrym białym światłem niczym oczy będzącego przez wielką autostadą wyścigowca- i wreszcie... gasły. I znowu: żółte światła białe światła i ciemnośc; żółte światła białe światła- i ciemność.

- Daje sygnały- powiedział zdyszanym głosem Groszek.

Ika spojrzała nań oczami, które zaświeciły jak u kota.

- Słuchaj. On n a m daje te sygnały.

- Tak myślisz?

- Jestem pewna.

- Imyślisz, że w ten sposób... że przy jego pomocy...

- Będziemy mogli odnależć tego chłopca- powiedziała Ika jasnym pewnym głosem.- Idziemy?

- Idziemy?- powtórzył nieśmiało pytanie.

Ale w Ikę wstąpił teraz wielki duch.

 

Wiersz

O LUDZIKU PODRÓŻNIKU.

Mieszkał pod lasem nieduży Ludzik,

lecz się pod lasem tym strasznie nudził.

Dość miał już zwykłych polskich pejzaży

i o wojażach bez przerwy marzył.

 

Z mapą Afryki siadł więc przy stole:

- Chyba sie wreszcie w podróż wybiorę!

Będę na słoniu lub na wielbłądzie

od jutra jeździł po Czarnym Lądzie.

 

I żeby czasu już nie marnować,

niezbędne rzeczy zaczął pakować.(...)

 

Bardzo się zmęczył, strasznie się spocił,

lecz w pół godziny dom ogołocił.

A kiedy stwierdził, że to juz wszystko,

W te pędy pobiegł był na lotnisko.

 

Aż tyle waliz?!- zawołał tragarz.-

Będzie pan musiał płacić nadbagaż!

Samych pakunków jest ze trzydzieści.

W żaden samolot się to nie zmieści!

 

Zmartwiony wrócił do domu Ludzik:

" Znowu pod lasem będę się nudził..."

- Lecz nic to!- klasnął.- Właściwie wolę w cieniu posiedzieć pod parasolem.

No i przy takiej pięknej pogodzie

rozbiję sobie namiot w ogrodzie.

Palma z salonu, fotel bujany...

Ech, juz nie muszę zwiedzać Gujany!(...)

PS. Jeśli Ci to potrzebne autorem książki jest Jerzy Broszkiewicz, a wierza Aleksandra Gajewska.

PS- PSu. Liczę na naj.