Błagam potrzebuję szybko ;(
Przekształć tekst J. Kochanowskiego zastępując archaizmy językiem współczesnym. Czasem zmień szyk wyrazów w wersie nadaj myślą własną interpunkcje.
Nie porzucaj nadzieje,
Jakoć się kolwiek dzieje:
Bo nie już słońce ostatnie zachodzi,
A po złej chwili piękny dzień przychodzi.
Patrzaj teraz na lasy,
Jako prze zimne czasy
Wszystkę swą krasę drzewa utraciły,
A śniegi pola wysoko przykryły.
Po chwili wiosna przyjdzie,
Ten śnieg z nienagła zyjdzie,
A ziemia, skoro słońce jej zagrzeje,
W rozliczne barwy znowu się odzieje.
Nic wiecznego na świecie:
Radość się z troską plecie,
A kiedy jedna weźmie moc nawiętszą,
Wtenczas masz ujrzeć odmianę naprędszą.
Ale człowiek zhardzieje,
Gdy mu się dobrze dzieje;
Więc też, kiedy go Fortuna omyli,
Wnet głowę zwiesi i powagę zmyli.
Lecz na szczęście wszelakie
Serce ma być jednakie;
Bo z nas Fortuna w żywe oczy szydzi,
To da, to weźmie, jako się jej widzi.
Ty nie miej za stracone,
Co może być wrócone:
Siła Bóg może wywrócić w godzinie;
A kto mu kolwiek ufa, nie zaginie.
2. Zredaguj temat pieśni
3. Zredaguj krótka charakterystyke osoby mówiącej w pieśni
Nie porzucaj nadziei,
jakkolwiek się dzieje.
Bo słońce nie ostatni raz zachodzi,
a po złym czasie piękny dzień przychodzi.
Patrz teraz na lasy,
właśnie jest zima.
Wszystkie swą urodę drzewa utraciły,
A śniegi pola wysoko przykryły.
Po chwili wiosna przyjdzie,
Śnieg nagle stopnieje.
A ziemia, jeśli słońce ją ogrzeje,
w liczne barwy się ubierze.
Nic wiecznego na świecie.
Radość się z troską plecie.
Ale człowiek stanie się twardszy ,
Gdy mu się dobrze dzieje.
Więc też, kiedy go los omyli.
Wnet głowę zwiesi i stanie się poważny.
Abyśmy byli szczęśliwi,
mamy okazywać innymserce.
Bo z nas los w żywe oczy szydzi.
To da, to weźmie, jak mu się uwidzi.
Ty nie uważaj za stracone,
Tego, co może powrócić.
Wszechmocny Bóg może wywrócić w godzinie.
A ktokolwiek mu ufa, nie zaginie.
2.Tematem Pieśni jest przemijanie, a także to, co jest najważniejsze w życiu człowieka .Autor wskazuje nam jak mamy podchodzić do życia. Uczy ,że nie wolno się załamywać,jakkolwiek się dzieje. Tłumaczy nam, że po złym czasie nastają zawsze zmiany na lepsze. Ponadto , aby osiągnąć pełnię szczęścia, powinniśmy być serdeczni, oddani, przepełnieni miłością i dobrocią ,aby Wszechmocny Bóg nie ukarał nas w przeciwnym wypadku.
3.Osoba mówiąca w pieśni jest stoikiem.
Stoikiem nazywamy człowieka, który potrafi pozostać jednakowo obojętny w obliczu zarówno wielkiego nieszczęścia, jak i skrajnej radości. Uważa on, że popadanie w ekstremalne stany emocjonalne może uczynić człowieka jedynie bardziej nieszczęśliwym i spowoduje jego załamanie, ponieważ żadna radość nie trwa wiecznie i prędzej czy później zostanie zmącona jakimś nieszczęściem, które z kolei z upływem czasu przerodzi się na nowo w szczęście. Jedynym sposobem zachowania równowagi i spokoju jest brak entuzjazmu w każdej sytuacji.