Błagam pomóżcie! Potrzebuje napisac rozprawkę z polskiego pt Czy Marcin borowicz był patriota? Trzy argumenty za albo przeciw. bardzo prosze o pomoc!!!
Dobrze by było gdzyby zawierały opis sytuacji!
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Marcin Borowicz to główny bohater powieści Stefana Żeromskiego pt. "Syzyfowe Prace". Jest To postać, która w czasie trwania akcji przechodzi przemianę wewnętrzną, a mianowicie staje się mężczyzną odpowiedzialnym za swoje czyny i kochającym swoją ojczyznę. Kształtuje się zarówno jego osobowość jak i charakter - staje się asertywny, stawia sobie cele do których uparcie dąży. Propagowanie Polskości uznaje za swe główne zadanie. Wraz z przyjaciółmi w każdy możliwy sposób walczy z rusyfikacją. Stara się nie powielać swoich błędów by nie poddać się wpływom i sile zaborców.
Pierwszym argumentem potwierdzającym wysuniętą przeze mnie tezę jest moment przełomowy w życiu Borowicza, czyli recytacja utworu "Redutę Ordona" wykonana przez Bernarda Zygiera - nowego ucznia gimnazjum. Podczas deklamacji, wpatrując się w Zygiera, Marcin miał wrażenie, iż słyszał już ten wiersz. Wypowiadane przez niego słowa przyjmował ze wstrętem, ale i z dziwnym bólem w piersiach. W końcu przypomniał sobie, opowieść "Nogi" o powstańcu polskim, co sprawiło, iż przez wewnętrzny wstrząs, zrozumiał sens bycia Polakiem. W jego sercu tak jak w sercach kolegów rozbudziła się ogromna miłość do ojczyzny i duma z tego, że są Polakami.
Kolejnym argumentem są spotkania "na górce u Gontali", w których Marcin uczestniczył systematycznie i niezwykle chętnie. Czytano tam zakazaną wówczas polską literaturę, uczono się tych utworów na pamięć. Borowicz był wtedy bardzo dumny ze swego pochodzenia i odczuwał troskę o przyszłość swojego kraju. Bunt dawał mu satysfakcję i szczęście z tego co robił. Nie był już małym, zagubionym chłopcem szukającym autorytetu, ale mężczyzną działającym na rzecz ojczyzny, mającym własne cele, wartości i ideały, na których starał się wzorować. Owe spotkanie były dla niego czymś więcej niż tylko czytaniem literatury. "Górka u Gontali" była dla niego miejscem, w którym mógł być sobą, mógł czuć się Polakiem - patriotą.
Następnym argumentem potwierdzającym powyższą tezę jest zemsta Borowicza na profesorze Majewskim, która stanowi dowód nienawiści i niechęci chłopca do rusyfikacji oraz osób, które usiłowały zniszczyć jego tożsamość. Podczas obrzucania Majewskiego błotem Marcin uświadomił sobie, że jego głównym zadaniem jest walka o polskość. W końcowej rozmowie z radcą Samonowiczem chłopiec mówi: "Ja nie patrzyłem ani na rewolucję, ani na powstanie, ale przecież to nie racja, żebym nie miał prawa czuć ucisku, myśleć o nim i opierając się mu ze wszystkich sił moich...". Słowa te świadczą o patriotyzmie chłopca i o miłości, którą darzył kraj.
Reasumując powyższe argumenty mogę stanowczo stwierdzić, iż Marcin Borowicz był prawdziwym patriotą, a także wzorem do naśladowania przez młode pokolenia. Uważam, że był on mężczyzną kochającym swoją ojczyznę i gotowym oddać za nią życie. Mimo tego, że w chwili rozpoczęcia akcji był młodym, zagubionym, szukającym ideału chłopcem, swoim późniejszym postępowaniem uświadomił mi, czym tak naprawdę powinien być dla każdego polaka kraj i jak ważną pozycję powinien zajmować w hierarchii wartości każdego człowieka.