Question

Błagam niech ktos mi napisze opowiadanie z dialogiem na bylej aki temat nie mam czasu wogóle błagam was będzie duzo pkt

Answer 1

Kasia biegła chodnikiem. Jej blond wlosy powiewały na wietrze. To był jej  codzienny trening. Zawsze biegała dwa, trzy kółeczka wokół bloku i wracała do domu. Nagle w oddali zobaczyła małego płaczącego chłopca.

-Co sie stało?- zapytała.

-M...ma...mamy nie ma!- chłopiec zanosił się płaczem.

-A jak masz na imie?

-Kubuś.

-No dobrze Kubus, juz nie płacz. Zaraz znajdziemy mamę.- powiedziała, poczym gorączkowo zaczęła rozgladać się w okół siebie.

-A jak wygląda?

-Ma dugie, carne włosy i białą kultkę.- powiedział chłopiec delikatnie sepleniąc.- I ma peska, Maksia.

-Takiego czarnego z białą łatką?- zapytała dziewczyna z nadzieją.

-Tak.

-To dobrze, chyba ją widzę.

-Gdze?

-Tak, widzisz? W parku.

-Mama!- wrzasnał Kubuś na widok kobiety i podbiegł do niej.

-Oh, synku jak dobrze, że cię znalazlam! Tak bardzo się martwiłam!- powiedziała kobieta na widok dziecka.- to ty go znalazłaś?

-T...tak ja.

-Oh, dziękuję ci bardzo. Nawet nie wiesz jak się cieszę. Kubus. podziekuj dzewczynce i wracamy do domu.

-Dzęki.- rzekla chłopiec, po czym odwrócił sie i poszedl z mamą.

-Dobrze, że skończyło się to dobrze.- pomyślala Kasia i ruszyła ku domu. Nie wiedziała, że ich losy jeszcze się skrzyżują...

Answer 2

To ten dzień. Nowa szkoła, pierwszy dzień i mnóstwo stresu. Monika nie ma tu znajomych, nie zna ludzi, lecz musi sobie jakoś poradzić. Odetchnęła głęboko stojąc przed drzwiami szkoły, gdzie spędzi kolejne 3 lata swego życia i nauki. Uśmiechnęła się jednak i weszła do środka. Każdy na każdego się patrzył oceniając z góry po wyglądzie czy ktoś będzie wart uwagi czy też nie. Dotarła do szatni i zaczęła zmieniać buty. Zdjęła też kurtkę i rozejrzała się. Przecież to jej nowa klasa. Wartałoby się zapoznać - pomyślała po czym skierowała się ku jednej dziewczynie z przyjaznym uśmiechem. Wyciągnęła rękę.

-Hej, jestem Monika. Też się stresujesz nowym dniem w szkole? Może znasz tu kogoś?

-Witaj, jestem Ola.- dziewczyna podała rękę na przywitanie. - Miło mi Cię poznać. Ach kilka osób jedynie. Chodziłam tu jednak do postawówki, więc znam trochę teren szkoły. Chodź, oprowadzę cię. - odwzajemniła uśmiech dpowiadając.

Ruszyły na górę po schodach. Ola tłumaczyła, gdzie jest jaka sala, a Monika przytakiwała. Z każdym słowem poznawały się coraz bardziej. Aż w końcu Ola zaproponowała:

-To może usiądziemy razem na lekcjach, co? Jesteś sympatyczna.

-To świetny pomysł. Bardz chętnie, poczuję się znacznie lepiej. - Monika popatrzyła na nowo poznaną koleżankę i ruszyły na biologię.

-Może opowiesz mi coś o sobie? - spytała nagle Monia.

-Pewnie, czemu nie. Może jakoś spotkamy się po szkole?

-Wiesz...organizuję piknik w sobotę, wpadniesz?

-Z wielką chęcią. A kogo zapraszasz?

-W większej części swoich znajomych, ale jeśli chcesz, przyjdź ze swoimi. Poznamy się, hah. - zaśmiała się Monika.

-Z pewnością będzie super. - podsumowała Ola.

Tak minęły lekcje na wspólnej rozmowie. Okazało się, że dziewczyny mają ze sobą dużo wspólnego, są podobne pod względem charakteru i ten stresujący dzień nagle zmienił się na bardzo miły. Czyżby to początek przyjaźni...?