Wiosną 1943 Szendzielarz znalazł się w bezpośredniej dyspozycji Komendy Okręgu Wileńskiego AK, która pod koniec sierpnia tegoż roku oddelegowała go na dowódcę do pierwszego oddziału partyzanckiego AK na Wileńszczyźnie. Oddziałem tym dowodził wcześniej ppor. Antoni Burzyński ps. "Kmicic". 26 sierpnia doszło do podstępnego rozbrojenia i aresztowania sztabu "Kmicica" przez zgrupowanie partyzantów sowieckich. Por. Burzyński został zamordowany, natomiast jego partyzantów przesłuchano i podzielono na trzy grupy, jedną z nich komuniści sobie podporządkowali. Drugą 50-osobową rozstrzelano. (patrz: http://www.senat.gov.pl/k3/dok/sten/080/80osw.pdf)
Na przełomie września i października 1943 oddział por. Szendzielarza liczył już około stu ludzi. Przyjął on nazwę 5 Wileńskiej Brygady AK, zwanej też nieoficjalnie Brygadą Śmierci. Brygada operowała na terenie na płn.-wsch. od Wilna. Prowadziła ona walki zarówno z Niemcami i ich sojusznikami litewskimi, jak też partyzantką radziecką. Nazwa brygady pochodziła od przyjętej taktyki nie pozostawiania w polu rannego nieprzyjaciela, dla uniknięcia przekazywania informacji z jaka jednostka stoczył boj, w obawie przed zemsta na ludności cywilnej.
Obsada personalna 5 Brygady w styczniu 1944 przedstawiała się następująco:
Sztab:
* adiutant brygady - ppor. Longin Wojciechowski "Ronin" * szef kancelarii - plut. Ludwik Waldek "Oran" * łącznik - plut. Władysław Bejnar "Orszak" * szef żandarmerii Mieczysław Chojecki "Podbipięta" * lekarz Konstanty Pukaniec "Strumyk" * kapelan ks. Aleksander Grabowski "Ignacy"
Pododdziały:
* dowódca 1 plutonu - por. Wiktor Wiącek "Rakoczy" * dowódca 2 plutonu - Mieczysław Kitkiewicz "Kitek" * dowódca 3 plutonu - Antoni Rymsza "Maks" * dowódca 4 plutonu - por. Jan Kozłowski "Bohun" * dowódca 5 plutonu - pchor. Antoni Dubaniewicz "Żbik" * dowódca plutonu kawalerii - por. Roman Bamburski "Dornik"
Wiosną 1943 Szendzielarz znalazł się w bezpośredniej dyspozycji Komendy Okręgu Wileńskiego AK, która pod koniec sierpnia tegoż roku oddelegowała go na dowódcę do pierwszego oddziału partyzanckiego AK na Wileńszczyźnie. Oddziałem tym dowodził wcześniej ppor. Antoni Burzyński ps. "Kmicic". 26 sierpnia doszło do podstępnego rozbrojenia i aresztowania sztabu "Kmicica" przez zgrupowanie partyzantów sowieckich. Por. Burzyński został zamordowany, natomiast jego partyzantów przesłuchano i podzielono na trzy grupy, jedną z nich komuniści sobie podporządkowali. Drugą 50-osobową rozstrzelano. (patrz: http://www.senat.gov.pl/k3/dok/sten/080/80osw.pdf)
Na przełomie września i października 1943 oddział por. Szendzielarza liczył już około stu ludzi. Przyjął on nazwę 5 Wileńskiej Brygady AK, zwanej też nieoficjalnie Brygadą Śmierci. Brygada operowała na terenie na płn.-wsch. od Wilna. Prowadziła ona walki zarówno z Niemcami i ich sojusznikami litewskimi, jak też partyzantką radziecką. Nazwa brygady pochodziła od przyjętej taktyki nie pozostawiania w polu rannego nieprzyjaciela, dla uniknięcia przekazywania informacji z jaka jednostka stoczył boj, w obawie przed zemsta na ludności cywilnej.
Obsada personalna 5 Brygady w styczniu 1944 przedstawiała się następująco:
Sztab:
* adiutant brygady - ppor. Longin Wojciechowski "Ronin"
* szef kancelarii - plut. Ludwik Waldek "Oran"
* łącznik - plut. Władysław Bejnar "Orszak"
* szef żandarmerii Mieczysław Chojecki "Podbipięta"
* lekarz Konstanty Pukaniec "Strumyk"
* kapelan ks. Aleksander Grabowski "Ignacy"
Pododdziały:
* dowódca 1 plutonu - por. Wiktor Wiącek "Rakoczy"
* dowódca 2 plutonu - Mieczysław Kitkiewicz "Kitek"
* dowódca 3 plutonu - Antoni Rymsza "Maks"
* dowódca 4 plutonu - por. Jan Kozłowski "Bohun"
* dowódca 5 plutonu - pchor. Antoni Dubaniewicz "Żbik"
* dowódca plutonu kawalerii - por. Roman Bamburski "Dornik"