Question

A.)Odwiedzając Jasło stwierdzasz, że miasto położone jest nad Wisłoką, do której wpływa rzeka o dziwnej nazwie. Jaka to rzeka? Wyjaśnij, skąd wzięła się nazwa rzeki i dlaczego z jej nazwą związane jest nazwisko Ignacego Łukasiewicza.

Answer 1

Jest to zapewne Ropa :)
Na terenie Podkarpacia od wieków ludność spotykała się z naturalnymi wyciekami ropy naftowej nazywanej w tych stronach olejem skalnym. Świadczą o tym nazwy miejscowości takich jak Ropa, Ropica czy Ropianka. Równie wymowna jest nazwa rzeki Ropy. Mieszkańcy okolicznych miejscowości wykorzystywali olej skalny na różne sposoby. Był stosowany w garbarstwie i medycynie. Na lokalne potrzeby produkowano również smary do prostych urządzeń mechanicznych. Wiek XIX przyniósł zwiększenie zainteresowania produktami naftowymi i przyczynił się do zwiększenia wydobycia. Jednym z pionierów w tej dziedzinie był książę Stanisław Jabłonowski, który w Kobylance koło Gorlic uruchomił fabrykę asfaltu. Nie wystarczało już zbieranie ropy, która wypływała na powierzchnię, przy pomocy specjalnych miotełek z gałęzi sosnowych, ale starano się podążać za nią w głąb ziemi, kopiąc ręcznie pierwsze szyby górnicze. Zwano je potocznie kopankami. Były kopane ręcznie i w miarę pogłębiania zabezpieczano je drewnianą cembrowiną.
Prawdziwym przełomem w dziejach przemysłu naftowego na ziemiach polskich były jednak doświadczenia Ignacego Łukasiewicza.

Ignacy Łukasiewicz urodził się 23.11.1822 r. w Zadusznikach koło Tarnowa. Z wykształcenia aptekarz, przeszedł do historii jako wynalazca lampy naftowej i twórca polskiego przemysłu naftowego. Praktykę aptekarską rozpoczął w Łańcucie, w aptece Antoniego Swobody. Po czteroletnim okresie nauki zdał egzamin i podjął pracę jako pomocnik aptekarski. W Łańcucie po raz pierwszy zetknął się z działalnością niepodległościową, którą kontynuował po powrocie do Rzeszowa. Pracując w aptece Edwarda Hubla, Łukasiewicz był organizatorem kółek samokształceniowych i został wyznaczony przez Edwarda Dembowskiego na agenta Rządu Rewolucyjnego w Rzeszowie. Łukasiewicz był współautorem planu opanowania Rzeszowa przez powstańców w dniu 17 lutego 1846 r. Miejscem zbiórki miał być hotel „Luftmaszyna”. Władze austriackie wpadły na trop spiskowców, którzy zostali aresztowani. Łukasiewicz spędził w więzieniu dwa lata i został zwolniony dopiero w 1848 r. Władze nakazały mu osiedlić się we Lwowie. Tam podjął pracę jako pomocnik aptekarski. Pracując w aptece Piotra Mikolascha wraz z Janem Zehem prowadził doświadczenia z destylacją ropy naftowej. Łukasiewicz doszedł do wniosku, że naftę można z powodzeniem wykorzystywać do oświetlania pomieszczeń. Zaprojektował również lampę, której palnik przystosowany był do spalania nafty. Prototypowe urządzenie powstało w warsztacie blacharza Adama Bratkowskiego. W 1853 r. Ignacy Łukasiewicz przeniósł się do Gorlic. Kontynuując doświadczenia z naftą, zaangażował się w tworzenie podstaw przemysłu naftowego na Podkarpaciu. 1854 r. w spółce z Tytusem Trzecieskim Łukasiewicz założył w Bóbrce koło Krosna, na terenach wydzierżawionych od Karola Klobassy, pierwszą na świecie kopalnię ropy naftowej. Klobassa po początkowych wahaniach ostatecznie przystąpił do spółki z Trzecieskim i Łukasiewiczem.
Mam dzieję , że pomogłam :)

Answer 2

Ta rzeka to Ropa, a związana jest z Łukasiewiczem, ponieważ w 1854 roku wspólnie z Tytusem Trzecieskim i Karolem Klobassą założył pierwszą na świecie spółkę naftową, która zaczęła wydobywać i eksploatować ropę w Bóbrce k. Krosna, niedaleko Jasła