Antyczna mater dolorosa omow na wybranych przykładach literackich, rzeźbiarskich i malarskich funkcję motywu cierpiącej matki w starożytności.
" Life is not a problem to be solved but a reality to be experienced! "
© Copyright 2013 - 2024 KUDO.TIPS - All rights reserved.
Wielokrotnie w poszczególnych utworach można natknąć się na analizowany stereotyp. „Matka cierpiąca” bardzo często występuje jako postać pokrzywdzona przez utratę dziecka bądź męża, chorobę, oddalenie, biedę, itp. Przyczyny żalu, płaczu, czy smutku można by wymieniać bez końca. Taka matka nie szczędzi łez ani modlitw, szuka pomocy u Boga. Jej płacz jest zawsze szczery, a żal głęboki. Można powiedzieć, że otchłań rozpaczy jest stałym miejscem przebywania jej duszy.
Matka jest osobą, która dziewięć miesięcy nosi w sobie płód – swoje własnedziecko. Przez ten cały czas, jej rozwijająca się pociecha jest częścią jej samej. Stąd rodzi się matczyna miłość, która trwa już po kres jej życia.
Matka jest najbliższą osobą każdego z nas. Martwi się, opłakuje i zadręcza z czasem nawet błahych powodów. Robi to jednak z miłości i przywiązania. Matczyna miłość
jest najszczerszą i najtrwalszą, mogącą przetrwać i pokonać każde przeszkody,
bez względu na wszystko.
W sztuce, „matka cierpiąca” ma zawsze smutne oczy, przybiera tragiczny wyraz twarzy. Interpretacja już na pierwszy rzut oka jest oczywista i jasna. Niezależnie od tego,
czy jest obraz, czy rzeźba.