Anna Kamieńska - Widok z gór
,,Góry nad wodą klęczą jak praczki,
Pełzną owieczki – białe robaczki,
Młoda kobieta gałązki ścina,
Śpiewu jej pełna dolina.
Wśród łąk zielonych stoi staruszek,
Bije o ziemię urodzaj gruszek,
Chronią się dzieci w tarnin wirydarz,
Krzyczą: „Kominiarz, co mi dasz!”.
Wtem chmura cienia chleb ziemi kraje,
Listek listkowi krople podaje
I mały deszczyk poszedł ukośnie,
Zapłakał chłopczyk żałośnie.
Migoce rosa na pajęczynie,
Śpieszą się grabie na koniczynie,
W godzinie smutku nic mi nie trzeba.
Tę trochę ziemi i nieba.’’
znajdź motyw nadziei
proszę na teraz !!!
,,Góry nad wodą klęczą jak praczki,
Pełzną owieczki – białe robaczki,
Młoda kobieta gałązki ścina,
Śpiewu jej pełna dolina.
Wśród łąk zielonych stoi staruszek,
Bije o ziemię urodzaj gruszek,
Chronią się dzieci w tarnin wirydarz,
Krzyczą: „Kominiarz, co mi dasz!”.
Wtem chmura cienia chleb ziemi kraje,
Listek listkowi krople podaje
I mały deszczyk poszedł ukośnie,
Zapłakał chłopczyk żałośnie.
Migoce rosa na pajęczynie,
Śpieszą się grabie na koniczynie,
W godzinie smutku nic mi nie trzeba.
Tę trochę ziemi i nieba.’’
znajdź motyw nadziei
proszę na teraz !!!
"W godzinie smutku nic mi nie trzeba.
Tę trochę ziemi i nieba.’’
_____________________________________
Motyw nadziei widoczny jest w ostatnich wersach utworu, gdy podmiot liryczny przyznaje się, że w "godzinie smutku" nie potrzeba nic, oprócz ziemi i nieba (odrobiny - "trochę", jak mówi poetka). Wskazuje to stwierdzenie na fakt, że każdy smutek, tragedię można przetrwać, gdy otacza nas odrobina chociaż nadziei utożsamiona w obrazie "nieba i ziemi" czyli po prostu rzeczywistości - codzienności - życzliwości.