Ani się woda wróci, która upłynęła, także ani godzina, która już minęła. Rozprawka w której odniesiesz się do myśli zawartej w przysłowiu. wykorzystaj przykłady z literatury.
proszę o pomoc..
More Questions From This User See All
Według przysłowia woda, która upłynęła oraz godzina, która minęła - nie wrócą. To tak banalna i prosta sprawa, jednakże pozostawia głębsze refleksje. Tą rozprawką postaram się udowodnic, jak istotny jest przemijający czas, każde zdarzenie.
Obserwujemy dziennie setki, tysiące ludzi. Każda z tych osób, jedna niewielka jednostka ma swój czas, swój plik marzeń i pięknych chwil do przeżycia. Jednakże idąc ulicą wielokrotnie odnajdujemy smutek w oczach innych. Zagubienie, stratę, ból. To właśnie czas. Te mijające sekundy, ukazujące się pod swoją najgorszą postacią. Kolejne lata to wędrówka coraz bliżej ku śmierci, końcowi. To ścieżka na której oprócz szczęścia spotkamy również troski. Aczkolwiek jest jeden sposób - korzystac z życia. Wyrwac mu z rąk, jak najwięcej szczęścia i przechwycic do naszego serca.
Zagłębiając się w powieści Jodi Picoult wielokrotnie doceniłam wagę życia, zdrowia. W książce Bez mojej zgody poznajemy chorą na białaczkę dziewczynkę, osobę, która teoretycznie ma całe życie przed sobą, a praktycznie - dopiega ono zmierzchu; jej matkę, która obsesyjnie stara utrzymac się wycienczone chorobą dziecko przy oddechu. Dzięki tym kilkuset stronom przyjmujemy do siebie, że jedną wiadomością, jednym słowem, czynem, coś może zmienic się nieodwracalnie. A życie nie pozwala się cofnąc.
Myślę, że w dzisiejszych czasach marnujemy prezent, który dał nam los. Wykonujemy rzeczy zbędne, nie zauważając tych istotnych. Często obojętnie patrzymy na miłosc, a przyjaźń tracimy. Nie pielęgnujemy tego, co istotne, dążąc ku rzeczom materialnym, bogactwie. Zapominamy czym jest szczęście.
W powieści Katarzyny Rosickiej-Jaczyńskiej Ołówek poznajemy, jak z chwili na chwilę wszystko można stracic. Jak SLA odbiera człowiekowi posłuszeństwo nad ciałem, pozostawiając jedynie sprawny mózg. Autorka pokazuje czym jest walka, jak w obliczu takiej tragedii się pozbierac, zrozumiec. Jakim sposobem na nowo się odnalezc, poznac.
Nicholas Sparks w Pamiętniku ukazuje nam, że są wartości zmienne - ciało człowieka, słuch, wzrok, pamięc, jak i te z drugiej kategorii, nieśmietelne - miłośc. Kiedy Noah trwa przy żonie, która z postępami choroby przestaje go pamiętac, wiele do nas dociera. Wytrwałośc, siła, bezwzględna walka. Pokazuje, jak życie wyrysowuje nam szlak pod górę, stawiając po drodze jeszcze kilka wyższych przeszkód. Bowiem na tym polega właśnie życia - nie na dostawaniu szczęścia, lecz na jego bezustannym zdobywaniu.
Reasumując, potwieram postawioną tezę. O ile życie faktycznie nie cofa się i nigdy nic nie będzie już takie samo, możemy walczyc na każdym kroku, w każdym momencie zdobywac nowe elementy szczęścia.